ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1803

ลูกชายคนที่สองของหลัวจือฉาน ชื่อหลัวเซียวเฉิงและลูกชายคนที่สามของหลัวจือฉาน ชื่อ หลัวเซียวฮุย ในขณะนี้ทั้งสองมองดูพ่อของตนด้วยสายตาเย็นชา นั่นก็คือปราชญ์ชาหลัวจือฉาน

หลัวเซียวฮุยกล่าวว่า: “ท่านพ่อ กิจการชาของเราในวันข้างหน้าไม่อาจแยกชื่อของท่านออกไปได้ ดังนั้นลูกหวังว่าท่านพ่อจะยังคงร่วมมือกับเรา เพราะนั้นจะเป็นผลดีสำหรับเราทั้งคู่”

“ที่พวกเจ้าเรียกว่าร่วมมือกันคือต้องการควบคุมข้าใช่ไหม?” หลัวจือฉานถามอย่างใจเย็น

หลัวเซียวเฉิงถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า: “ท่านพ่อ เมื่อเรายังเด็ก ท่านมักจะนิยมชมชอบพี่ใหญ่มากกว่า มอบแต่สิ่งดีๆให้ เคยคิดบ้างไหมน้องสามและข้าจะรู้สึกอย่างไร?”

หลัวจือฉานถอนหายใจเบา ๆ : “พวกแกสองคนที่ได้ไปน้อยกว่าพี่เจ้าหรือไง? ข้ามองภาระให้เขา เพราะพวกแกสองคนรับไม่ไหวเองหรือเปล่า?”

หลัวเซียวเฉิงกล่าวว่า “นั่นไม่ใช่ภาระ มันเป็นธุรกิจของครอบครัว! ท่านพ่อ ข้ากับน้องสาม ไม่มั่นใจ ดังนั้นเราต้องต่อสู้และเอาสิ่งที่ควรเป็นของเรากลับคืนมา”

หลัวจือฉานหลับตา: “นี่คือสาเหตุที่พวกแกฆ่าพี่ของตัวเองงั้นหรือ?”

หลัวเซียวฮุย: “เราไม่อยากที่จะฆ่าเขา แต่เขาขัดขืน พวกเราจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องฆ่า”

แม้ว่าหลัวจือฉานเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาออกมา ในตอนนี้: “ลูกชายของข้า เสี่ยวเฟิง ถูกพ่อทำร้ายเพราะท่าน!”

หลัวเซียวเฉิง: “ท่านพ่อ อีกสักครู่ เราจะใช้วิชาลับ เพื่อควบคุมจิตสำนึกของท่าน ข้าหวังว่าท่านจะไม่ขัดขืน ไม่เช่นนั้นเราอาจทำร้ายท่านได้”

หลัวจือฉานมองดูลูกชายทั้งสองอย่างเย็นชา: “พวกแกจะไม่มีวันประสบความสำเร็จ”

หลัวเซียวฮุย: “ท่านพ่อ หากท่านไม่เห็นด้วย เราก็ไม่มีทางเลือกนอกจากกำจัด หลัวฉีอวิ๋น ท่านโปรดหลัวฉีอวิ๋นมาก จนท่านเมินเฉยต่อหลานคนอื่นๆ!”

เมื่อได้ยินพวกเขาพูดถึงหลัวฉีอวิ๋น หลัวจือฉานก็กัดฟันแล้วพูดว่า “ถ้าพวกแกกล้าทำร้ายฉีอวิ๋น ฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไปเด็ดขาด!”

หลัวเซียวฮุย: “ถ้าอย่างนั้นก็ร่วมมือกับพวกเราสิ!”

หลัวเซียวเฉิง: “ท่านพ่อ พวกข้าจะไปจับตัวฉีอวิ๋นกันดีกว่า ข้าคิดว่าท่านน่าจะสำนึกได้เมื่อพวกเรากลับมา!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ลูกชายทั้งสองก็จากไปพร้อมกัน

ในเดียวกันอู๋เป่ย ก็ปรากฏตัวขึ้นด้านข้าง แมงมุมสีทองตัวใหญ่ แมงมุมตัวใหญ่ก็พ่นใยสีทองออกมาเพื่อจับคนที่มาขึงไว้

มนุษย์เงาโบกมือ แมงมุมสีทองตัวใหญ่ก็กลายเป็นหินไปพร้อมกับใยแมงมุมทั้งหมด ก่อนที่หินจะแตกกระจายไป

เมื่อปราศจากใยแมงมุมที่พันธนาการไว้ หลัวจือฉานก็ล้มลง ร่างกายของเขาถูกพิษ พิษได้ปกคลุมจนหมดความสามารถในการบังคับร่างกาย ก่อนเขาจะกระแทกลงกับพื้น

จากนั้นเขาก็ลอยขึ้นมาเหนือพื้นดินครึ่งเมตร อู๋เป่ยให้เขายืนขึ้น จากนั้นเอื้อมมือไปคว้าสารพิษทั้งหมดออกจากร่างกาย

หลัวจือฉานรู้สึกผ่อนคลายลง เขามองไปที่อู๋เป่ยด้วยความประหลาดใจแล้วถามว่า “ท่านคือใคร?”

แต่วินาทีต่อมา จู่ๆ เขาก็คุกเข่าลงกับพื้นด้วยความตื่นตระหนก: “ท่านมหาเทพ!”

มหาเทพอยู่เหนือการควบคุมของผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้ เมื่ออู๋เป่ยปล่อยกลิ่นอายของมหาเทพออกไป หลัวจือฉานคุกเข่าลงคำนับทันที

อู๋เป่ยกล่าวว่า: “เป็นหลัวฉีอวิ๋น ที่ขอให้ข้าช่วย นี่ไม่ใช่ที่ที่จะพูดคุย เราไปกันก่อนดีกว่า”

ครู่ต่อมา ทั้งสองก็ปรากฏตัวขึ้นในสวนซึ่งมีหลัวฉีอวิ๋นอยู่ก่อน

เมื่อเห็นท่านปู่ของเธอกลับมาอย่างปลอดภัย หลัวฉีอวิ๋นก็ร้องไห้และคุกเข่าลงกับพื้น: “ท่านปู่ พ่อกัลป์แม่ของข้าไม่มีชีวิตอยู่แล้วหรือเจ้าคะ?”

หลัวจือฉานรู้สึกเศร้าเช่นกัน เขาถอนหายใจ: “ฉีอวิ๋น ยังมีปู่อยู่ ไม่ต้องห่วง ปู่จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเจ้าเด็ดขาด!”

หลัวจือฉานหลั่งน้ำตาหลังจากยืนยันว่าพ่อแม่ของเธอได้เสียชีวิตแล้ว และหลัวจือฉานเองก็หลั่งน้ำตาเช่นกัน ลูกชายคนโตของเขาซึ่งเขาให้ความสำคัญมากที่สุดมีศีลธรรมและคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยม แต่เขากลับถูกน้องชายตนเองฆ่า!

นักปรุงยาในแต่ละยุคสมัยมีแนวคิดในการปรุงยาเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ดั่งหินจากภูเขาอื่น ก็สามารถทำร้ายหยกได้

เมื่ออู๋เป่ยกินไปยาอายุวัฒนะไปยี่สิบเม็ด เขารู้สึกว่าพลังยาในร่างกายประสานกันเล็กน้อยจนเกิดเป็นพลังคล้ายกับค่ายกล

ในขณะนี้วงเวทย์แห่งการรักษากำลังได้รับการปรับปรุงให้สมบูรณ์แบบ เพื่อเสริมการบำรุงร่างกายและจิตวิญญาณของเขาให้สมบูรณ์

ยี่สิบเอ็ดเม็ด ยี่สิบสองเม็ด จนเมื่อรับประทานยาครบยี่สิบสี่เม็ด พลังยาก็ก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ ร่างกายของเขาส่องแสงเจิดจ้า ร่างกายของเขาก็ค่อยๆตื่นขึ้น อย่างช้าๆ วงแหวนพลังงานยี่สิบสี่วงถูกสร้างขึ้นรอบๆ ร่างกาย วิ่งบนแกนที่แตกต่างกันด้วยความเร็วที่มากขึ้น

ในที่สุด คลื่นพลังทรงกลมก็ถูกสร้างขึ้นโดยห่อหุ้มอู๋เป่ยเอาไว้

ภายในโล่เจิดจรัส อู๋เป่ยรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงาน เขาสามารถใช้โอกาสนี้โจมตีจักรพรรดิไท่อีที่ได้สบายๆ ขั้นยี่สิบสามโดยไม่คาดคิด ชั่วพริบตา ทะลุทะลวงถึงขั้นยี่สิบสี่ ขั้นยี่สิบห้า!

ภายในไม่กี่นาทีเขาก็ถึงขั้นที่ยี่สิบห้าและกลายเป็นราชาผู้เที่ยงแท้! ราชาผู้เที่ยงแท้คือราชาผู้เที่ยงแท้โบราณ!

ขณะบรรลุถึงราชาผู้เที่ยงแท้ ขั้นของมหาเทพก็ก้าวหน้าไปได้อย่างราบรื่นและเมื่อสร้างโลกขึ้นมาเองก็ทะลุทะลวงไปได้สำเร็จได้เข้าสู่ขอบเขต “หมัดเทียมฟ้า”

วิชาหมัดเทียมฟ้า ทุกกระบวนท่าเหมือนเดินบนเส้นทางสู่สวรรค์ด้วยพลังแห่งฟ้า!

การฝึกตนและกลิ่นอายความน่าสะพรึงกลัวทำให้โลกต้องตะลึง หลัวจือฉานกับคนอื่นๆ ก็รีบเข้ามาตรวจสอบอย่างรวดเร็ว

อู๋เป่ยผลักประตูเปิดออกไป ออร่าของเขาเริ่มสงบมากขึ้น ตอนนี้ไม่เพียงแต่เป็น มหาเทพเท่านั้น แต่ยังเป็นราชาผู้เที่ยงแท้อีกด้วย!

หลัวจือฉานถอนหายใจด้วยความโล่งอก: “พลังอันยิ่งใหญ่เช่นนี้ พันปีมานี้ข้าไม่เคยพบมาก่อน!”

หลัวฉีอวิ๋นเต็มไปด้วยความชื่นชมก่อนจะพึมพำ: “เมื่อต้องแต่งงานควรแต่งงานกับคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้!”