ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1808

ปรากฏว่า กลุ่มคนที่เขากวาดล้าง ล้วนเป็นบุคคลสำคัญของตระกูลว่าน ในขณะที่กวาดล้างคนกลุ่มนี้ อู๋เป่ยก็ได้เก็บยาอายุวัฒนะและทรัพย์สมบัติที่พวกเขาซ่อนไว้ และทำให้เขามั่งคั่ง

หงหลิงรู้สึกเหลือเชื่อ และพูดว่า ：“พี่ชาย ตอนนี้ท่านแข็งแกร่งเกินไปแล้ว สามารถสังหารบรรพบุรุษได้อย่างง่ายดาย！”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า ：“ไม่ได้สังหารอย่างง่ายดาย ข้าแค่ใช้วิธีการ ทำให้พวกเขาเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของข้าและทำการปราบปรามพวกเขา ดูเหมือนว่า ข้าฆ่าคนไปหลายคนในคราวเดียว แต่จริงๆแล้วถ้าต้องการกวาดล้างพวกเขา ข้าเองก็ต้องใช้พละกำลังมากมาย และต้องใช้เวลาสักพัก”

หงหลิงเม้มริมฝีปากแล้วยิ้ม ：“นั่นหมายความว่า ท่านแค่พยายามทำตัวให้เท่ห์”

อู๋เป่ย ：“แน่นอนสิ”

หลิวจือโหมว ：“คุณชาย ตอนนี้รากฐานของตระกูลว่านถูกทำลายแล้ว และอีกไม่นานก็จะล่มสลาย”

อู๋เป่ย ：“ในเมืองหลวงจักรพรรดิแห่งนี้ มีผู้แข็งแกร่งมากมาย ถ้าไม่ระวังตัว ก็จะถูกกำจัดได้โดยง่าย ตระกูลว่านคิดว่ารังแกข้าได้อย่างง่ายดาย แต่พวกเขาหารู้ไม่ว่า แค่ข้าพลิกฝ่ามือก็สามารถกำจัดพวกเขาได้”

หลิวจือโหมว ：“คุณชายได้เตือนตระกูลว่านแล้ว แต่น่าเสียดายที่ตระกูลว่านยังคงอวดดี และยังกล้าส่งยอดฝีมือมาจัดการคุณชาย ผลลัพธ์ตอนนี้คือสิ่งที่พวกเขาสมควรได้รับแล้ว！”

อู๋เป่ย ：“การโจมตีครั้งนี้ เกรงว่าจะไม่ใช่พลังทั้งหมดของตระกูลว่าน แม้จะล่มสลายแต่อิทธิพลยังคงอยู่ เรายังต้องระวังตระกูลว่านต่อไป”

หลิวจือโหมว ：“คุณชาย พรุ่งนี้ก็จะเปิดอย่างเป็นทางการแล้ว ต้องเชิญใครอีกหรือไม่? ”

อู๋เป่ย ：“ข้าได้ส่งการ์ดเชิญไปแล้ว ถึงคนของพวกเขาจะไม่มา พวกเขาก็ต้องส่งใครสักคนมาแน่นอน”

หลังจากเรื่องของตระกูลว่านจบลง อู๋เป่ยก็กลับไปที่ห้องปรุงยา เริ่มเปิดใช้งานหุ่นเชิดปรุงยา เตรียมปรุงยาอายุวัฒนะเพิ่มเติม

เมื่อมาถึงห้องปรุงยา เขาเห็นจินซวนเอ๋อร์กำลังจัดตู้วัตถุดิบยาที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นอู๋เป่ย เธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อาจารย์ ท่านกลับมาแล้วเหรอ?”

อู๋เป่ยพูดว่า ：“เจ้าเป็นแค่เด็กปรุงยา ไม่สามารถเรียกข้าว่าอาจารย์ได้”

จินซวนเอ๋อร์คือเด็กผู้หญิงที่เพิ่งเข้ามาเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอบอกว่าตัวเองมีความสามารถอย่างมาก และจะไหว้อู๋เป่ยเป็นอาจารย์ แต่สุดท้ายก็ได้รับแค่ตำแหน่งเด็กปรุงยาเท่านั้น

จินซวนเอ๋อร์ยิ้มและพูดว่า ：“อาจารย์ หลายวันมานี้ข้ากำลังศึกษาและวิจัยวิธีปรุงยา ท่านให้ข้าลองดูก่อนเถอะ ข้ารับรองว่าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”

อู๋เป่ยเริ่มเกิดความสนใจ ：“อ๋อ หลายวันมานี้เจ้าศึกษาและวิจัยวิธีปรุงยาเหรอ? วิจัยอย่างไรบ้าง?”

จินซวนเอ๋อร์ ：“อ่านตำราที่บันทึกวิธีปรุงยาไง ข้าอ่านไปเยอะมาก และก็ได้ทำการลองปรุงยาด้วย”

อู๋เป่ยชี้ไปยังเตาปรุงยาที่อยู่ด้านหน้า แล้วพูดว่า ：“เอาล่ะ เจ้าลองปรุงยาอายุวัฒนะขั้นพื้นฐาน ข้าจะดูว่าความสามารถของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”

จินซวนเอ๋อร์พยักหน้า ：“ได้ ข้ารู้จักสูตรยาอายุวัฒนะเหล่านี้ และสามารถปรุงได้ทันที”

จินซวนเอ๋อร์หยิบวัตถุดิบยาออกมา ทำความสะอาดเตายา และเริ่มปรุงยาอายุวัฒนะราวกับว่าทำเป็นจริงๆ อู๋เป่ยเฝ้าดูอยู่สักพัก และพบว่าเธอนั้นมีพรสวรรค์ด้านการปรุงยาจริงๆ ปรุงยาเตาแรกก็ปรุงยาอายุวัฒนะระดับสามออกมาได้สำเร็จ

เขาถามว่า ：“ไม่เลวนิ ข้าเห็นว่าเจ้ายังไม่คุ้นเคยมากนัก และเจ้าก็ไม่เข้าใจเทคนิคสูตรยา ตอนนี้ ข้าจะสอนวิธีการปรุงยาให้กับเจ้า”

เขาอธิบายและสาธิตด้วยตัวเอง รู้ตัวอีกที เวลาก็ผ่านไปกว่าสองชั่วโมงแล้ว

เขาถามว่า ：“เจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม?”

จินซวนเอ๋อร์ยิ้มแล้วพูดว่า ：“อาจารย์ มันง่ายมากเลย”

“ตั้งชื่อร้านราชานักปรุงยา บางทีอาจจะมีราชานักปรุงยาอยู่ที่นั่นจริงๆก็ได้”

“ล้อเล่นน่า！ ถ้าที่นี่มีราชานักปรุงยาจริงๆ ข่าวคงแพร่กระจายไปนานแล้ว จะรอถึงตอนนี้เหรอ?”

“ชื่อไม่สำคัญ ประเดี๋ยวไปดูกัน ว่าร้านราชานักปรุงยานี้มียาอายุวัฒนะที่เป็นเลิศหรือเปล่า”

เถาหรูเสวี่ยเป็นคนที่ออกมาต้อนรับลูกค้า เธอเป็นเจ้าของร้านราชานักปรุงยาในอนาคต ดังนั้นเธอจึงต้องปรากฏตัวในเวลานี้ ส่วนอู๋เป่ยกลับยืนอยู่เบื้องหลังแทน

ในเวลานี้ เรือรบขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นจากทางทิศตะวันตก และจอดอยู่ไม่ไกล เรือรบลำนี้บดบังแสงอาทิตย์ และทอดเงามืดลงมา ปกคลุมไปทั่วร้ายราชานักปรุงยา

เมื่อทุกคนเห็นเรือรบลำนี้ ก็มีคนตะโกนทันทีว่า ：“นี่คือเรือรบของลิ่วเหย่！”

เมื่อเห็นเรือรบ อู๋เป่ยก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย หลิวจือโหมวก็ดูเคร่งขรึม และพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า ：“คุณชาย ลิ่วเหย่ท่านนี้ คือบุตรชายคนที่หกของพี่ชายต้าเทียนจุน”

อู๋เป่ย ：“ต้าเทียนจุนมีพี่ชายด้วยเหรอ?”

หลิวจือโหมวพยักหน้า ：“พี่ชายของต้าเทียนจุนท่านนี้ เป็นเพียงคนธรรมดา แต่หลังจากที่ต้าเทียนจุนรุ่งโรจน์ขึ้นเขาก็ได้พลอยได้รับผลประโยชน์ไปด้วย เขาอาศัยการกินยาอายุวัฒนะ จึงได้กลายเป็นต้าเต้าจวินท่านหนึ่ง คนภายนอกมักเรียกเขาว่านายท่าน”

“นายท่านผู้นี้ไม่มีความสามารถอื่นใด นอกจากการแต่งงานและมีลูกดก ตอนที่เขายังเป็นคนธรรมดา เนื่องจากเขาเป็นคนขี้เหร่และครอบครัวยากจน อายุสี่สิบกว่าแล้วก็ยังไม่ได้แต่งงาน ต่อมาเขากลายเป็นต้าเต้าจวิน เขาจึงเปลี่ยนตัวเองให้เป็นชายหนุ่มรูปงาม และมักไปพลอดรักกับหญิงสาวในตระกูลเล็กๆอยู่บ่อยครั้ง ทุกครั้งที่เขาพลอดรัก ก็จะต้องมีลูก เป็นเช่นนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ปัจจุบันแต่ในเมืองหลวงจักรพรรดิก็มีลูกของเขานับร้อยคนแล้ว”

“เนื่องจากนายท่านมีลูกมากเกินไป ดังนั้นจึงเรียกตามลำดับว่า นายท่านคนโต นายท่านรอง นายท่านสาม ฯลฯ ลิ่วเหย่ท่านนี้ เป็นผู้ที่มีความสามารถที่สุดในบรรดานายท่านทั้งหลาย ธุรกิจหลักก็คือการค้าขายยาอายุวัฒนะ มีนักปรุงยาหลายร้อยคนในสังกัดของเขา ในหมู่นั้นมีปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาวสามคน และนักปรุงยาระดับสี่ดาวอีกเก้าคน”

อู๋เป่ยหรี่ตาลงเล็กน้อย ：“ถ้าพูดเช่นนี้ ลิ่วเหย่ท่านนี้มาหาเรื่องพวกเราเหรอ?”

หลิวจือโหมวถอนหายใจเบาๆ ：“ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็คงจะลำบากจริงๆแล้ว！”