ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1841

สัตว์ประหลาดหัวเราะอย่างประหลาด และมีเสียงร้องแปลกๆนับไม่ถ้วนออกมาในอากาศ ซึ่งทำให้ผู้คนรู้อารมณ์เสีย เสียงร้องนี้สามารถทำให้ชายผู้แข็งแกร่งเป็นบ้าได้เลยในทันที แต่ก็ไม่มีผลกระทบอะไรต่ออู๋เป่ย

เขายิ้มเยาะเย้ยว่า:"มีความสามารถแค่นี้ยังกล้ามาที่จักรวรรดิเทียนอู่หาเรื่องอีก?"

เมื่อพูดจบ เขาก็กระทืบเท้า แล้วพื้นดินก็สั่นสะเทือน ร่างกายของสัตว์ประหลาดก็ได้ระเบิด ลูกตาที่อยู่ด้านในก็ทรุดออกมา แล้วลอยอยู่กลางอากาศ

จิตสำนึกของอู๋เป่ยเบลอไปชั่วครู่ เขาประหลาดใจสัตว์ประหลาดตัวนี้มีพลังแข็งแกร่งมาก!เขายื่นแขนชี้นิ้วออกไป พื้นที่นั้นก็บิดเบี้ยว แล้วก็พังทลายลงสู่หลุมดำทันที และได้ดูดลูกตาทั้งหมดเข้าไป และกลายเป็นผง!

ฆ่าสัตว์ประหลาด กระแสน้ำวนสีดำบนท้องฟ้าก็ใหญ่มากขึ้นและมีเสียงของวิญญาณผีนับร้อยล้านร้องดังออกมาจากข้างใน

อวิ๋นซีก็อยู่ใกล้ๆ เธอรีบไปเลย แล้วถามว่า:"ซวนเป่ยอันนี้เป็นของอะไร?"

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ:"จะมีปัญหาแล้ว"

อวิ๋นซี:"ปัญหาอะไร?"

อู๋เป่ย:"เป็นเวทย์ปีศาจ ครั้งนี้พวกมันมีพลังมหาศาล เมื่อกี้ที่ฉันตีตายนั้นแค่มรรคาจารย์เองยังไม่ใช่คู่ต่อสู้มันเลย!"

อวิ๋นซีตกใจ:"แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรือ?"

อู๋เป่ย:"เวย์ปีศาจสามารถควบคุมคนอื่นได้ แล้วก็ดูดความแข็งแกร่งกับภูมิปัญญาคนอื่นได้ หากปล่อยให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดจะไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย!"

อวิ๋นซี:"ใช่ ใครเป็นคนสร้างเวทย์ปีศาจให้ดำรงอยู่สักน่ากลัวแบบนี้"

อู๋เป่ย:"ไม่สนว่าใคร มันกลายเป็นปัญหาแล้ว ภายในจักรวรรดิเทียนอู่ และมีเวทย์ปีศาจมากมายออกมาในหลายสถานที่ ฉันจะต้องหาทางฆ่าพวกมัน!"

อวิ๋นซี:"ซวนเป่ย คุณมีวิธีรับมือหรือไม่?"

อู๋เป่ย:"ถ้าแม้จะมีมันก็เป็นเรื่องยากที่จะรับมือ"

เขาคิดอยู่สักพัก และพูดว่า：เวทย์ปีศาจข่มขู่ทั่วทวีปฮวง และทั่วโลกแห่งเซียน ดังนั้นนี้ไม่ใช่เรื่องของฉันเพียงคนเดียว

เมื่อนึกถึงตรงนั้น เขาก็ได้เขียนจดหมายบินได้ จดหมายก็บินออกไป ไม่นานก็ปรากฏขึ้นในมือเทียนไซว

เทียนไซวไม่เคยคิดเลยว่าเวทย์ปีศาจจะปรากฏออกมาภายในจักรวรรดิเทียนอู่ซะก่อน หลังจากนั้นเขาก็ได้รีบไปเจอเทียนจุน

หนึ่งชั่วโมงต่อมาราชสำนักเซียนก็ได้ส่งทูตออกไป และได้ส่งจดหมายแต่งตั้งของราชสำนักเซียน แต่งตั้งให้หลี่ซวนเป่ยเป็นแม่ทัพตั้งโม๋ รับผิดชอบกำจัดเวทย์ปีศาจทางใต้ของสำนักหนานเทียน

ส่งจดหมายแต่งตั้งแล้ว ทูตพูดว่า:"ท่านแม่ทัพ ทหารสวรรค์สามล้านคนอีกไม่นานก็ถึง และเสบียง อาหารของทหารก็เช่นกันจะส่งถึงอีกไม่นาน"

อู๋เป่ยเพิ่งส่งเซียนชาเสร็จ จดหมายของเทียนไซวก็ถึง และได้พูดในจดหมายว่าเรื่องของเวทย์ปีศาจนี้จะต้องใส่ใจไม่อย่างนั้นจักรวรรดิเทียนอู่ทั้งฮวงก็จะประสบภัยพิบัติ เขารู้ถึงความแข็งแกร่งและตัวตนที่แท้จริงของอู๋เป่ย ดังนั้นภารกิจนี้จึงส่งมอบให้กับอู๋เป่ย และจัดทรัพยากรให้เขาให้ได้มากที่สุด

เขายังพูดว่าราชสำนักเซียนกำลังก่อตั้งกองทัพสังหารกองปีศาจของเวทย์ปีศาจ เมื่อก่อตั้งเสร็จ ชุดแรกก็จะทำการส่งให้อู๋เป่ย

ดูจดหมายบินแล้ว อู๋เป่ยรู้นี่เป็นโอกาสที่เทียนไซวจะช่วยเขา เพื่อให้เขามีทหารสวรรค์สามล้านคนและทรัพยากรจำนวนมากเลยทันที

และหลังจากนี้หากฆ่าเวทย์ปีศาจหนึ่งหัว เขาก็จะได้รับยศทางทหาร นี่สำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเหมือนดังเค้กตกลงมาจากฟ้า

ดูจดหมายบินเสร็จ เขาก็ได้พูดต่อถังจื่อยี่ว่า:"รับมือกับเวทย์ปีศาจไม่สามารถใช้วิธีทั่วไปได้ และเรื่องนี้ฉันจะต้องคิดวางแผ่นก่อน"

เรื่องเกิดกะทันหันอู๋เป่ยก็ไม่มีเวลาเตรียมตัวเยอะ เขาขังตัวเองไว้เวทย์ปีศาจ

ตงเทียนได้เปิดขุมทรัพย์ที่หนึ่งออก เขาได้รับหนังสือมากมาย และในนั้นก็มีหนังสือที่เกี่ยวกับเวทย์ปีศาจ

เขาได้ดูหนังสือที่เกี่ยวข้องทั้งหมดไปหนึ่งรอบ หลังจากนั้นหลับตานั่งสมาธิ มหาเทพปัญญาดีไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ใช้เวลาไม่นานเขาก็มีแผนการออกมา

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า:"ดี ที่แท้เป็นหลี่เซียนตู"

คนที่สองสวมชุดเกราะหนักสีดำ แล้วพูดว่า:"แม่ทัพอวี่เทียนหลิง กองทัพหลิงเซียนเซียนตูขอคารวะท่านแม่ทัพ"

อู๋เป่ย:"เทพอวี่ดูไปแล้วยังอายุไม่เยอะ"

อวี่เทียนหลิง:"ตอบแม่ทัพ ข้าปีนี้สามสิบเก้าปี"

อู๋เป่ยพยักหน้า:"สามสิบเก้าปีก็เป็นต้าเต้าจวินแล้ว ช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ"

คนที่สามสวมชุดเกราะอ่อนสีทอง มีมีดเล่มใหญ่ห้อยอยู่ที่เอว และเสียงของเขาหยาบๆแล้วพูดว่า:"แม่ทัพหลงเฉิงเต้า กองทัพเวยหลงเซียนตู ขอคารวะท่านแม่ทัพ!"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า:"เซียนตูทั้งสามท่านคงเคยเข้าร่วมการต่อสู้ของเผ่าเทพมาก่อนแล้ว พวกคุณเป็นคือนักรบและวีรบุรุษ"

พูดจบ เขาก็โบกมือให้ทั้งสามท่านนั่งลง แล้วให้คนมาเสิร์ฟน้ำชา จากนั้นก็พูดคุยความในใจกับพวกเขาด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ

หลังพูดคุยกันสักพัก เขาก็ได้ขอให้เซียนตูทั้งสามท่านถอนไปก่อน ทันทีที่พวกเขาจากไป ซือคงอวี่ก็ปรากฏตัวขึ้น แล้วพูดว่า:"ฝ่าบาท สามคนนี้ไม่พอใจฝ่าบาท เกรงว่าจะควบคุมพวกเขายาก"

อู๋เป่ยพูดว่า:"ไม่พอใจเป็นเรื่องปกติ หากคนอื่นให้ฉันไปเป็นลูกน้องคนอื่น ฉันก็ต้องไม่พอใจเช่นกัน แต่ก็ไม่เป็นไร ใช้เวลาอีกไม่นาน พวกเขาก็จะมาร่วมมือกับฉันเอง"

ซือคงอวี่:"ฝ่าบาท มีแผนลับอะไร?"

อู๋เป่ย:"พวกเขาไม่พอใจเหตุผลก็เพราะแค่ว่าฉันไม่มีชื่อเสียง ไม่มีคุณสมบัติที่จะมาสั่งกันพวกเขาได้ งั้นฉันก็ต้องสู้รบให้ชนะสักสองสามครั้งก่อน เมื่อพวกเขารู้ว่าตามฉันและจะสามารถได้รับเกียรติทางทหารแล้ว เดี๋ยวพวกเขาก็มาขอร้องให้ฉันนำพวกเขาต่อสู้เอง"

ซือคงอวี่หัวเราะขึ้นมา แล้วพูดว่า:"ฝ่าบาท พูดถูกต้อง เพราะสำหรับนายพลคนหนึ่งแล้ว การที่ไม่ได้ต่อสู้นั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการฆ่าพวกเขาสักอีก"

อู๋เป่ย:"หากจะต้องชนะการต่อสู้สักสองสามครั้ง พวกเราก็ต้องมีพื้นฐานครอบครัว ซือคงอวี่ ตอนนี้เธอมีทหารชั้นสูงเตรียมให้ฉันเท่าไหร่ และทหารแข็งแกร่งเท่าไหร่?"