ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1848

อู๋เป่ยมีความคิดในใจ รู้ว่าเป็นคนของตระกูลเหยียน จึงสั่งให้พาเขาไปที่ห้องโถง

ผู้มาเยือนดูเหมือนเขาอายุยี่สิบต้นๆ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า หลังจากพบเขา ก็โค้งคำนับอย่างสุดซึ้ง: “เหยียนซิง ศิษย์จากตระกูลเหยียน คารวะท่านแม่ท่านแห่งจตุรเทพ”

อู๋เป่ย: “ตระกูลเหยียนของพวกคุณพูดว่า จะไม่ขอเชื่อมสัมพันธ์กับฉันไม่ใช่หรือ?”

เหยียนซิงพูดด้วยรอยยิ้ม: “มีบางอย่างที่คนนอกไม่ควรรู้ และด้วยสถานะที่พิเศษของตระกูลเหยียนในโลกแห่งเซียน แน่นอนว่าเราต้องแข็งกร้าวเสียบ้าง แน่นอนว่า ฉันมาครั้งนี้ เพื่อมาขอโทษที่ตระกูลเหยียนเสียมารยาทไป”

อู๋เป่ย: “โอ้ คุณอยากจะขอโทษงั้นเหรอ?”

เหยียนซิงกล่าวอย่างจริงจัง: “ใช่! เรื่องนี้เป็นเพราะใครบางคนทำเองโดยพลการ ทำให้แม่ทัพแห่งจตุรเทพขุ่นเคือง ผูนำตระกูลทราบเรื่องนี้เข้า ท่านก็โกรธมากและลงโทษคนผู้นั้นอย่างหนัก!”

อู๋เป่ยพูดอย่างเฉยเมย: “คุณไม่จำเป็นต้องบอกเรื่องไร้สาระพวกนี้ พูดสิ่งที่มีประโยชน์จะดีกว่า”

เหยียนซิงไม่รู้สึกเขินอาย เขาพูดว่า: “แน่นอน ฉันมาพร้อมกับภารกิจ หวังว่าแม่ทัพแห่งจตุรเทพจะสละรังของเวทย์ปีศาจให้กับตระกูลเหยียน”

อู๋เป่ย: “แน่ใจเหรอว่าในมือฉันมีรังของเวทย์ปีศาจ?”

เหยียนซิงยิ้มแล้วพูดว่า “มีเพียงแม่ทัพแห่งจตุรเทพเท่านั้นที่รู้ว่ามีรังนี้หรือไม่ ถ้าคุณยินดีสละ ตระกูลเหยียนตั้งราคาที่สมใจแม่ทัพแห่งจตุรเทพอย่างแน่นอน แต่ถ้าแม่ทัพแห่งจตุรเทพไม่เต็มใจก็ไม่กล้าบังคับ”

อู๋เป่ย : “โอ้ ราคาที่สมใจคือะไร ลองบอกมาสิ”

เหยียนซิง: “ป้อมปราการแห่งยุคหนึ่งที่!”

อู๋เป่ยได้เห็นตำนานป้อมปราการแห่งยุคในหนังสือโบราณ และเคยได้ยินผู้อาวุโสบางคนกล่าวถึง ว่ากันว่าในช่วงประสบเคราะห์ครั้งใหญ่แห่งยุค สามารถเข้าไปในป้อมปราการแห่งยุค เพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติ และสามารถรักษาชีวิตได้

อู๋เป่ย: “คุณค่าของป้อมปราการแห่งยุคนั้นมากมายมหาศาล ตระกูลเหยียนยอมแลกมันกับรังของเวทย์ปีศาจ?”

เหยียนซิง: “ครับ!”