ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 185

หงจั้นเกาหัว “แต่ว่าท่านอาจารย์ ในเมื่อมันไม่ถูกต้อง ทำไมท่านถึงยังให้ผมฝึกต่ออีกหล่ะครับ?”

หลี่หลงเฉินเตะลูกศิษย์ไปหนึ่งที “ไอ้พวกไม่มีสมอง! ฉันให้แกฝึกทักษะเอาไว้ป้องกันตัว และเอาไว้จู่โจมในเวลาที่คู่ต่อสู้ไม่ทันตั้งตัว แต่นี่แกกลับทำแบบนี้ หลายปีมานี้แกฝึกกังฟูหัวเหล็กหามรุ่งหามค่ำ จนผู้คนทั่วโลกต่างรู้ถึงความร้ายกาจของกังฟูหัวเหล็กของแกเป็นอย่างดี แล้วแกมาทำแบบนี้ กังฟูหัวเหล็กของแกจะยังมีความหมายอะไรอีกเล่า”

หงจั้นกำลังจะร้องไห้อยู่แล้ว “ท่านอาจารย์ แล้วทำไมท่านถึงไม่เตือนศิษย์ก่อนหล่ะ?”

หลี่หลงเฉินหัวเราะ “เหอะเหอะ” “คนโง่ย่อมมีวาสนาของคนโง่ ฉันมาคิดทีหลังว่า หากแกสามารถฝึกฝนกังฟูหัวเหล็กจนถึงขั้นสุดยอดได้แล้วหล่ะก็ นั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเหมือนกันหนิ”

อู๋เป่ยพยักหน้า “อาจารย์ของเธอพูดถูก กังฟูหัวเหล็กมีจุดหนึ่งที่สำคัญมาก นั่นคือการรวบรวมพละกำลังของกระดูกสันหลังและส่วนของศีรษะเข้าด้วยกัน จนกลายเป็นมังกรตัวใหญ่ หากเธอสามารถฝึกจุดนี้จนสำเร็จได้แล้วหล่ะก็ วิทยายุทธของเธอก็จะพัฒนาขึ้นไปอย่างมาก”

หลี่หลงเฉินแสดงสีหน้าชื่นชมเลื่อมใส และพูดว่า “ท่านอาจารย์อาฉลาดยิ่งนัก จริงๆ ผมก็คิดเช่นนี้ แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ไอ้ทึ้มนี้มันจะไปฝึกจนหัวโล้นแบบนี้ซะแล้ว”

พูดจบ ทุกคนต่างหัวเราะกันยกใหญ่ หงจั้นเกาหัวและฝืนยิ้มอย่างทำตัวไม่ถูก

ในเวลานี้ มีเสียงดังขึ้น “ศิษย์น้อง มีเรื่องอะไรหรือ ทำไมถึงได้ดูมีความสุขกันจัง?”

ชายวัยกลางคนที่แต่งตัวคล้ายกับอาจารย์เดินเข้ามา ใบหน้ายิ้มแย้ม และนับลูกประคำเหล็กอยู่ในมือ คนผู้นี้บุคลิกดูเป็นผู้มีความรู้ และรู้สึกดูคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี

หลี่หลงเฉินหัวเราะและพูดว่า “ศิษย์พี่เฉินนี่เอง!”

เขารีบพาเข้าไปพบกับอู๋เป่ย “ศิษย์พี่ ท่านนี้คืออาจารย์อาของพวกเรา พี่รีบเข้าไปทักทายสิ”

เฉินรั่วซงรู้มาก่อนแล้วว่าอู๋เป่ยจะมา เขาจึงรีบเข้าไปพบหน้าทันที ธรรมเนียมของท่านตงฟ๋อ เมื่อพบกับผู้อาวุโสจะต้องแสดงความคำนับโดยการเอาหัวจรดพื้น แม้แต่เฉินรั่วซงเองก็ไม่มีข้อยกเว้น

อู๋เป่ยเข้าไปประคองแขนของเขาขึ้นมาและพูดว่า “รั่วซงไม่ต้องมากพิธีหรอก เจอกันครั้งหน้า อย่าทำแบบนี้อีกนะ”

เฉินรั่วซงหัวเราะ และเปลี่ยนเป็นท่าประสานมือกันพร้อมกับพูดว่า “อาจารย์อาอยู่เบื้องหน้า ไม่อาจเสียมารยาทได้ มิเช่นนั้นอาจารย์ของผมจะต่อว่าผมเอาได้”

แม้เฉินรั่วซงจะแสดงออกถึงความสุภาพเอามากๆ แต่ในใจนั้นกลับรู้สึกไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ต้องรับลูกศิษย์ที่มีอายุเพิ่มเข้ามาอีกคนด้วย แบบนี้มันทำให้พวกเขาวางตัวไม่ถูกไม่ใช่หรือ?

ในเวลานี้ หลี่หลงเฉินเข้าไปใช้แขนประคองไหล่ของเขา ศิษย์พี่น้องสองคนนี้มีความสัมพันธ์อันดีมาโดยตลอด ครั้งนี้เฉินรั่วซงรู้สึกตกใจมาก เขารสัมผัสได้ว่าร่างกายของหลี่หลงเฉินดูหนักหน่วงราวกับถุงที่เต็มไปด้วยสารปรอท รู้สึกแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก

เขาอุทานขึ้นว่า “ศิษย์น้อง เธอทำสำเร็จแล้วหรือ?”

เดิมที หลังจากอาการบาดเจ็บของหลี่หลงเฉินที่ซ่อนอยู่ได้ถูกอู๋เป่ยรักษาจนหายดีแล้ว ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการฝึกฝนด้วย และการฝึกฝนในขั้นเซียนก็พัฒนาขึ้นไปมาก เขาฝึกวิชาที่สืบทอดจากท่านตงฟ๋อจนสำเร็จ พลังและจิตวิญญาณหลอมรวมเข้ากันได้ดี

เมื่อพลังและจิตวิญญาณเข้ากันได้ดีแล้ว จะทำให้สามารถฝึกฝนร่างกายได้ราวกับกระเป๋าหนังที่บรรจุปรอทจนเต็ม จนราวกับลูกตะกั่วขนาดใหญ่ และทั้งสองสามารถสลับเปลี่ยนไปมาระหว่างกันได้อย่างอิสระ

อู๋เป่ยพยักหน้าเล็กน้อย ตามความเข้าใจของเขา ชั้นเทพมีทั้งหมดห้าชั้น ตอนนี้หลี่หลงเฉินอยู่ในชั้นที่สอง และไม่ได้ไกลจากชั้นที่สามเท่าไรนัก

ดูจากรูปการณ์แล้ว ผู้สืบทอดของท่านตงฟ๋อผู้นี้ มีความเข้าใจและแนวคิดต่อห้าชั้นเทพค่อนข้างชัดเจน ไม่เหมือนกับหยางเทียนฉางผู้นั้น ที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าชั้นเทพคืออะไร

หลี่หลงเฉินสีหน้าภูมิใจ “ศิษย์พี่ ท่านอาจารย์อารักษาโรคเก่าให้ผมจนหายดี ผมจึงได้สำเร็จแบบนี้ได้ พี่ต้องเร่งแล้วนะ ไม่เช่นนั้นภายในสามถึงห้าปีนี้ ผมก็จะตามศิษย์พี่ทันแล้วหล่ะ”

เฉินรั่วซงดีใจมาก “ท่านอาจารย์อารักษาอาการบาดเจ็บที่เส้นลมปราณของเธอจนหายดีแล้วอย่างนั้นหรือ? เยี่ยมไปเลย!”

เขารู้สึกดีใจจริงจริง ผู้สืบทอดของตงฟ๋อต่างโอบกอดด้วยความดีใจ ยิ่งตัวบุคคลแข็งแกร่งมากขึ้นเพียงไร ตงฟ๋อทั้งหมดก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น

บรรดารุ่นน้องต่างพากันประหลาดใจ อาการบาดเจ็บของหลี่หลงเฉิน แม้แต่ปรมาจารย์ยังหาทางรักษาไม่ได้ แล้วเขารักษาได้จริงๆ อย่างนั้นเชียวหรือ?ดูเหมือนว่าปรมาจารย์อาท่านนี้จะไม่ธรรมดาซะแล้ว!

หลี่หลงเฉิน “วิชาการแพทย์ของอาจารย์อา ช่างยอดเยี่ยมเสียเหลือเกิน สุขภาพของพวกเธอมีอะไรผิดปกติกันบ้างไหม รีบเข้ามาให้อาจารย์อาตรวจดูเร็ว”

เยี่ยเสวียนกระแอมและพูดว่า “ท่านปรมาจารย์อา ช่วงนี้ผมมักมีอาการเวียนหัวอยู่บ่อยๆ ท่านช่วยตรวจดูให้ผมหน่อยได้ไหม?”