ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1850

อู๋เป่ย: “ให้ห้าพันล้านเราก็ไม่ขาดทุน ต้าเทียนจุนไม่ใช่ให้ไปหมื่นล้านหรอกเหรอ? หักก่อนหน้านี้ เรายังทำเงินสี่พันล้าน คนเราอย่าโลภ ต้องรู้วิธีรุกและถอย เข้าใจไหม?”

เสี่ยวชีเกาหัว: “ได้ งั้นฉันจะส่งมันไปทันที”

เมื่อมองดูเสี่ยวชีจากไปอู๋เป่ยถามด้วยรอยยิ้ม: "เซียนเอ๋อล่ะ?"

เถาหรูเสวี่ย: "ไปเที่ยวกับเสี่ยวเหมยแล้ว”

อู๋เหมยมาที่นี่ก็ไม่ได้จากไป ฝึกฝนและร่ำเรียนทุกวัน

อู๋เป่ยมีธุระกับเธอ จึงรีบใช้พลังจิตค้นหาทันที ในไม่ช้า เขาก็ค้นพบว่าอู๋เหมยกำลังนั่งอยู่หน้าหอศิลป์แห่งหนึ่ง กำลังดูภาพวาดของบัณฑิตรุ่นเยาว์

ภาพวาดที่ชายคนนี้วาดนั้นเหมือนจริงและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ คนที่ชมภาพเขียนของเขามีมาก และหลายคนก็ควักเงินซื้อภาพวาดทันที

อู๋เป่ยคิดว่ามันแปลก เสี่ยวเหม่ยชอบภาพเขียนตั้งแต่เมื่อไหร่? เขารีบไปที่หอศิลป์ ยืนข้างหลังอู๋เหม่ยอย่างเงียบๆ แล้วถามขึ้นเบาๆ “คนๆ นี้หล่อไม่เบาเลย”

อู๋เหม่ยดีใจมากจึงหันกลับมาพูดว่า “พี่ มาได้ยังไง?"

อู๋เป่ย: "หาเธอไม่เจอ จึงออกมาตามหาดู"

อู๋เหม่ย: “พี่ พี่ดูสิภาพวาดของเขามีจิตวิญญาณมากเลยใช่ไหม?”

อู๋เป่ยเหลือบมอง “ก็ไม่เลว ภาพวาดของคนๆ นี้เข้าขั้นพื้นฐานแล้ว”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ได้ยินอู๋เป่ยพูดเช่นนี้ ก็มองอู๋เป่ยด้วยสายตาอย่างโกรธเคือง

“มาว่าภาพเขียนของคุณชายเยี่ยนแค่เข้าขั้นพื้นฐาน คุณตาบอดหรือไง? ภาพวาดของคุณชายเยี่ยน สามารถพูดได้ว่ายอดเยี่ยม มหัศจรรย์ที่สุดในโลกแล้ว!” หญิงอ้วนดุอู๋เป่ย

“จากน้ำเสียงของคุณ คุณวาดรูปเก่งมากเลยสินะ งั้นแสดงให้ทุกคนเห็นสิ!” ผู้หญิงอีกคนหัวเราะเยาะอู๋เป่ย

อู๋เป่ยไม่คิดว่าแค่พูดออกไปอย่างไม่คิดอะไร จะถูกวิพากษ์วิจารณ์มากมายเช่นนี้ เขาหมดคำพูด ลากอู๋เหม่ยกำลังจะจากไป

อย่างไรก็ตาม กลุ่มหญิงสาวก็เข้ามารุมล้อมสองพี่น้องทันที