คุณชายเยี่ยน : “หัวหน้าพรรคให้ผมมาสืบหาข้อมูลของทวีปรกร้าง”
อู๋เป่ย : “นายคิดว่าทวีปรกร้างเป็นยังไง”
คุณชายเยี่ยน : “กองกำลังของทวีปรกร้างกระจัดกระจายเกินไป ไม่สามารถรวมเป็นหนึ่งเดียว ถ้าหากไม่สามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวในเวลาอันสั้นได้ จะต้องถูกพวกเหล่าเผ่าเทพและอื่นๆกลืนกินอย่างแน่นอนในอนาคต”
อู๋เป่ย : “หมายความว่า ลัทธิแม่มดต้องการกลืนกินทวีปรกร้างเหรอ”
คุณชายเยี่ยน : “ผมเพียงแค่ทำตามคำสั่ง สำหรับเบื้องบนคิดยังไงนั้น สิ่งที่ผมรู้มีจำกัดอย่างมาก”
อู๋เป่ยฮึหนึ่งที : “ไหนแกบอกว่า ฉันก็รู้จุดประสงค์ของการมาของแกเหมือนกัน ถ้าหากเมื่อกี้ฉันต้องการฆ่าโต้วเป่า ถ้าหากฉันลงมือ พวกแกจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนนี้ แกสามารถเอาเงินออกมาหนึ่งก้อน ซื้อชีวิตของแกไป”
ตอนนี้อู๋เป่ยขาดเงินอย่างมาก รังต้องใช้ทรัพยากรทุกวัน เป็นเงินทุกอย่าง ดังนั้น เพียงแค่มีโอกาสหาเงินได้ เขาก็ไม่เกรงใจเช่นกัน
สีหน้าของคุณชายเยี่ยนดูแย่ : “อย่างนั้นจักรพรรดิเซียนคิดว่า ชีวิตของผมมีค่าเท่าไหร่”
อู๋เป่ย : “แกสามารถถูกส่งมาสืบหาข้อมูลที่นี่ ตำแหน่งน่าจะไม่ต่ำ เอาแบบนี้ แกเอาเงินออกมาหนึ่งร้อยล้านเต้า ฉันจะไว้ชีวิตพวกแก”
คุณชายเยี่ยนหน้าซีดไปเลย : “หนึ่งร้อยล้านเหรอ จักรพรรดิเซียนกำลังล้อเล่นใช่ไหม”
อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “ให้เวลาแกคิดสิบลมหายใจ ถ้าหากตกลงก็ไปขอเงินกับครอบครัว ไม่ตกลง ฉันจะฆ่าพวกแกเดี๋ยวนี้เลย!”
มีความหวาดกลัวผุดขึ้นในใจของทั้งสามคน พวกเขารู้ดี อู๋เป่ยพูดแล้วทำได้อย่างแน่นอน คุณชายเยี่ยนรีบติดต่อหาครอบครัว ตระกูลเยี่ยนมีอำนาจอย่างมากในทวีปแม่มดแห่งสวรรค์ แต่ว่าให้พวกเขาเอาเงินออกมาหนึ่งร้อยล้านเต้านั้นก็เป็นเรื่องที่เจ็บปวดอย่างมากเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าตระกูลเยี่ยนเอาออกมาไม่ได้ แต่ให้เอาเงินหนึ่งร้อยล้านเต้าออกมาช่วยลูกศิษย์คนหนึ่งมันไม่คุ้มค่าเล็กน้อย
โชคดีที่คนในครอบครัวของตระกูลเยี่ยนพยายามจัดการเรื่องนี้อย่างเต็มที่ สุดท้ายตระกูลเยี่ยนจึงยอมออกเงินก้อนนี้ เพียงแต่พวกเขาจำเป็นต้องใช้เวลารวบรวมเงิน
อู๋เป่ยเข้าใจ มีความเป็นไปได้ว่าคนกลุ่มนี้อาจจะไม่ตายใจ เขาพูด : “ให้เวลาพวกแกหนึ่งชั่วโมง หนึ่งชั่วโมงมองไม่เห็นเงิน ก็จะให้พวกเขามารับศพของพวกแกไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...