ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1860

ถังปิงอวิ๋นพูดด้วยรอยยิ้ม : “ครอบครองพลังที่แข็งแกร่งรู้สึกดีจริงๆ”

อู๋เป่ย : “คนหนึ่งพันคนนี้ ต่อจากนี้ก็จะเข้าร่วมกับกองทัพต้องห้ามของคุณแล้ว”

ถังปิงอวิ๋นกวาดมองหนึ่งที สั่งให้คนพาคนเหล่านี้ไปดูแล หลังจากนั้นเธอกอดอู๋เป่ย พูด : “กลับมาครั้งนี้อย่าเพิ่งไป อยู่กับฉันสองสามวัน”

เธอและอู๋เป่ย คนหนึ่งเป็นมหาเทพ คนหนึ่งเป็นราชาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ต่างมีแรงดึงดูดอันร้ายแรงต่อกันและกัน ดังนั้นทันทีที่เจอหน้ากัน ไม่ว่ายังไงถังปิงอวิ๋นก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อืม ผมจะอยู่สองสามวัน สร้างผู้ศักดิ์สิทธิ์ตัวน้อยคนหนึ่งกับคุณด้วยกันเป็นยังไง”

ติดต่อกันสามวัน อู๋เป่ยล้วนแล้วไม่ได้ออกมาจากห้องของถังปิงอวิ๋น รอตอนที่เขาออกมา ขาล้วนแล้วอ่อนไปหมดแล้ว นี่เป็นเพราะถังจื่อยี่มีเรื่องหาเขา ไม่อย่างนั้น เขาจะต้องถูกถังปิงอวิ๋นพัวพันอีกหลายวันแน่นอน

ตำหนักใหญ่ของถังจื่อยี่ เขอเอ่อร์กำลังนั่งฝึกเขียนพู่กันที่โต๊ะ มีฉยงฉีคลานอยู่ด้านข้าง

ถังจื่อยี่กำลังปักเสื้อผ้าสองสามชุด เห็นอู๋เป่ยมา เธอพูด : “ปิงอวิ๋นต้องการครอบครองคุณคนเดียวเหรอ ขังไว้หลายวันไม่ให้ออกมา”

อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า : “ตอนนี้เธอเป็นราชาผู้ศักดิ์สิทธิ์ แข็งแรงมาก”

ถังจื่อยี่เหลือบมองเขาหนึ่งที : “ฉันเป็นถึงต้าเต้าจวินเลยนะ”

อู๋เป่ยพูด : “จื่อยี่ มีเรื่องอยากคุยกับคุณพอดี สองสามวันนี้ผมจะช่วยให้คุณกลายเป็นราชาผู้เที่ยงแท้”

ถังจื่อยี่พูด : “แม้ว่าคุณจะเป็นจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้ แต่ช่วยให้คนอื่นเลื่อนขั้นเป็นราชาผู้เที่ยงแท้ไปเรื่อย จะมีผลกระทบต่อร่างกายของคุณไหม”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อย่างน้อยเลื่อนขั้นราชาผู้เที่ยงแท้สี่ห้าคนก็ไม่ใช่ปัญหา นอกจากนี้พร้อมกับการเพิ่มขึ้นของพลังยุทธ์ของผม สามารถเลื่อนขั้นราชาผู้เที่ยงแท้มากขึ้นในอนาคต”

ในเวลานี้เขอเอ่อร์วางพู่กันลง พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณพ่อ ฉันเขียนเสร็จแล้ว คุณดูสิ!”

เขอเอ่อร์เพิ่งอายุกี่ขวบเอง ลายมือค่อนข้างละเอียดอ่อนและสง่างาม ดีกว่าของอู๋เป่ยในอดีตอย่างมาก เขาพูดชม : “ไม่เลว ตัวอักษรของเขอเอ่อร์สวยจริงๆ”

เล่นกับเขอเอ่อร์สักพักหนึ่ง เขาเลื่อนขั้นคุณสมบัติให้กับถังจื่อยี่

ถังจื่อยี่เข้าไปในห้องตาข่ายคริสตัลของรังก่อน ถ้ำสวรรค์ที่อยู่ภายในโครงตาข่ายคริสตัล ด้ายแสงที่แตกต่างกันนับสิบสี แทงเข้ามาในร่างกายของเธอ ส่งข้อมูลรหัสแห่งชีวิตระดับสูงให้เธอ และในเวลาเดียวกัน อู๋เป่ยใช้วิธีการของจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้และมหาเทพ ปรับปรุงความแข็งแกร่งและคุณสมบัติของเธอโดยไม่คำนึงถึงต้นทุน

เดิมทีถังจื่อยี่ก็เป็นต้าเต้าจวินอยู่แล้ว แถมยังใช้สมบัติล้ำค่าและกินยาอายุวัฒนะวิเศามากมายของอู๋เป่ย ทำให้การวิวัฒนาการครั้งนี้ราบรื่นอย่างมาก เวลาสามวันสั้นๆ ถังจื่อยี่เลื่อนขั้นเป็นราชาผู้เที่ยงแท้สำเร็จ หลังจากนั้นกลายเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ กระทั่งวิชาเซียนของเธอก็ค่อยๆทะลวงไปถึงช่วงสุดท้ายของต้าเต้าจวิน ห่างจากขั้นมรรคาจารย์แค่ก้าวเดียวเท่านั้น

ถังจื่อยี่เดินออกมาจากตาข่ายคริสตรัล ออร่าเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ในเทพศักดิ์สิทธิ์ยังมีออร่าของราชาด้วย สูงสุดและมีเกียรติ

เธอพูดด้วยรอยยิ้ม : “ซวนเป่ย พลังของฉันในตอนนี้ อยู่ระดับไหนแล้ว”

อู๋เป่ยพูด : “ไม่เกินหนึ่งปี คุณก็สามารถเลื่อนขั้นเป็นมรรคาจารย์ เพียงแต่ พลังของคุณในตอนนี้เหนือกว่ามรรคาจารย์อย่างมาก แม้แต่เต้าจุนก็ไม่กล้าดูถูกคุณ”

ดวงตาของถังจื่อยี่เป็นประกาย : “ใช่ไหม”

ในเวลานี้ อู๋เป่ยเรียกเขาศักดิ์สิทธิ์ออกมา พูด : “เขาศักดิ์สิทธิ์ หลังจากนี้เป็นต้นไป คุณอยู่กับภรรยาถังจื่อยี่ของฉัน ช่วงเวลาวิกฤต คุณต้องทำตามที่เธอพูด”

เขาศักดิ์สิทธิ์ : “คุณกำลังเตรียมความพร้อมเผชิญหน้ากับภัยพิบัติมหาเทพอยู่เหรอ”

อู๋เป่ยพูด : “อืม ฉันเคยถามถึงภัยพิบัติมหาเทพ มีความยากลำบากมากมาย ในครั้งนี้จะได้กลับมาหรือไม่ ฉันก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน”

เขาศักดิ์สิทธิ์ : “โปรดวางใจได้เลย ผมจะปกป้องครอบครัวของคุณให้ดีที่สุด!”

หลังจากคุยกับเขาศักดิ์สิทธิ์สักพัก เขาศักดิ์สิทธิ์กลายร่างเป็นแสงศักดิ์สิทธิ์ ปรากฏตัวอยู่ในจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของถังจื่อยี่

“จื่อยี่ สองสามวันนี้คุณต้องตั้งใจฝึกฝน”

จวนอ๋องของหลี่หงเทากว้างขวางอย่างมาก มีบ้านสามพันกว่าหลัง เต็มไปด้วยสาวรับใช้ แม้ว่าหลี่หงเทายังไม่ได้แต่งงานอย่างเป็นทางการ แต่มีสาวรับใช้อยู่ในจวนอ๋องมากกว่าร้อยคน

หน้าประตูจวนอ๋อง ทันทีที่อู๋เป่ยมาถึง ยามที่เฝ้าประตูเห็นออร่าที่ไม่ธรรมดาของเขา ถามอย่างสุขภาพ : “ไม่ทราบว่าท่านเป็นใคร”

อู๋เป่ย : “แจ้งอ๋องเสี่ยวเหยา ผมเป็นพี่ชายของเขา”

คนหลายคนตกใจอย่างมาก รีบพูด : “คุณชาย เชิญไปนั่งที่ห้องรับแขก พวกเราจะไปเชิญท่านอ๋องเดี๋ยวนี้”

อู๋เป่ยรออยู่ที่ห้องรับแขกสักพัก ก็เห็นคนเข้ามาด้วยความร้อนรน ล้วนแล้วมีการหวีผม เบ้าตาช้ำเขียว เดินตัวลอย ไร้เรี่ยวแรง ก็คือหลี่หงเทา

ทันทีที่มองเห็นอู๋เป่ย หลี่หงเทาดีใจอย่างมาก เดินสามก้าวแล้ววิ่งสองก้าว พูดด้วยรอยยิ้ม : “พี่ชาย คุณมาได้ยังไง”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “มาดูนาย อ๋องเสี่ยวเหยาของนาย มีความสุขมากเลยนะ นายเพิ่งลุกมาจากหน้าท้องของผู้หญิงใช่ไหม”

หลี่หงเทาหัวเราะฮ่าฮ่า เกาหัวและพูด : “พี่ชาย ผมอยู่ว่างๆไม่มีอะไรทำทุกวัน ก็เลยเที่ยวไปนอนกับผู้หญิง แหะแหะ”

อู๋เป่ย : “ดูท่าทางของนายสิ”

หลี่หงเทา : “พี่ชาย ตอนนี้คุณเป็นจักรพรรดิ มีอำนาจขนาดนั้น ไม่ว่าผมจะพยายามแค่ไหนก็เอาชนะคุณไม่ได้หรอกมั้ง เป็นการดีกว่าที่จะเพลิดเพลินไปกับชีวิตที่สวยงามในโลกนี้!”

อู๋เป่ย : “ได้ยินมาว่า ช่วงที่ผ่านมา นายติดต่อหาที่ปรึกษาคนหนึ่งเหรอ”

หลี่หงเทาคิดสักพัก : “อืม ก่อนหน้านี้ ผมได้ยินมาว่าในพื้นที่พระราชทานมีคนฉลาดคนหนึ่งถือกำเนิด ผมสงสัยอย่างมาก ก็เลยส่งคนไปเชิญเขามาเป็นที่ปรึกษา เพียงแต่คนผู้นั้นหยิ่งอย่างมาก ไม่ว่าจะเชิญยังไงก็ไม่ยอมมา ผมไม่ได้มีความอดทนขนาดนั้น เชิญสามครั้งก็ยอมแพ้แล้ว”

“แล้วจดหมายเหล่านี้นายเป็นคนเขียนใช่ไหม” อู๋เป่ย โยนจดหมายสิบกว่าฉบับลงบนโต๊ะ

หลี่หงเทาหยิบขึ้นมาอ่านสักพักหนึ่ง จู่ๆสีหน้าก็ซีดขาวไปเลย อ่านไปหลายฉบับ เขาโกรธจนเสียงสั่น : “พี่ชาย มีคนต้องการใส่ร้ายผม! ผมหลี่หงเทาไม่มีอนาคต แต่ผมไม่มีทางหักหลังพี่ชายของผมอย่างแน่นอน!”