ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1860

ถังปิงอวิ๋นพูดด้วยรอยยิ้ม : “ครอบครองพลังที่แข็งแกร่งรู้สึกดีจริงๆ”

อู๋เป่ย : “คนหนึ่งพันคนนี้ ต่อจากนี้ก็จะเข้าร่วมกับกองทัพต้องห้ามของคุณแล้ว”

ถังปิงอวิ๋นกวาดมองหนึ่งที สั่งให้คนพาคนเหล่านี้ไปดูแล หลังจากนั้นเธอกอดอู๋เป่ย พูด : “กลับมาครั้งนี้อย่าเพิ่งไป อยู่กับฉันสองสามวัน”

เธอและอู๋เป่ย คนหนึ่งเป็นมหาเทพ คนหนึ่งเป็นราชาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ต่างมีแรงดึงดูดอันร้ายแรงต่อกันและกัน ดังนั้นทันทีที่เจอหน้ากัน ไม่ว่ายังไงถังปิงอวิ๋นก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อืม ผมจะอยู่สองสามวัน สร้างผู้ศักดิ์สิทธิ์ตัวน้อยคนหนึ่งกับคุณด้วยกันเป็นยังไง”

ติดต่อกันสามวัน อู๋เป่ยล้วนแล้วไม่ได้ออกมาจากห้องของถังปิงอวิ๋น รอตอนที่เขาออกมา ขาล้วนแล้วอ่อนไปหมดแล้ว นี่เป็นเพราะถังจื่อยี่มีเรื่องหาเขา ไม่อย่างนั้น เขาจะต้องถูกถังปิงอวิ๋นพัวพันอีกหลายวันแน่นอน

ตำหนักใหญ่ของถังจื่อยี่ เขอเอ่อร์กำลังนั่งฝึกเขียนพู่กันที่โต๊ะ มีฉยงฉีคลานอยู่ด้านข้าง

ถังจื่อยี่กำลังปักเสื้อผ้าสองสามชุด เห็นอู๋เป่ยมา เธอพูด : “ปิงอวิ๋นต้องการครอบครองคุณคนเดียวเหรอ ขังไว้หลายวันไม่ให้ออกมา”

อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่า : “ตอนนี้เธอเป็นราชาผู้ศักดิ์สิทธิ์ แข็งแรงมาก”

ถังจื่อยี่เหลือบมองเขาหนึ่งที : “ฉันเป็นถึงต้าเต้าจวินเลยนะ”

อู๋เป่ยพูด : “จื่อยี่ มีเรื่องอยากคุยกับคุณพอดี สองสามวันนี้ผมจะช่วยให้คุณกลายเป็นราชาผู้เที่ยงแท้”

ถังจื่อยี่พูด : “แม้ว่าคุณจะเป็นจักรพรรดิผู้เที่ยงแท้ แต่ช่วยให้คนอื่นเลื่อนขั้นเป็นราชาผู้เที่ยงแท้ไปเรื่อย จะมีผลกระทบต่อร่างกายของคุณไหม”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “อย่างน้อยเลื่อนขั้นราชาผู้เที่ยงแท้สี่ห้าคนก็ไม่ใช่ปัญหา นอกจากนี้พร้อมกับการเพิ่มขึ้นของพลังยุทธ์ของผม สามารถเลื่อนขั้นราชาผู้เที่ยงแท้มากขึ้นในอนาคต”

ในเวลานี้เขอเอ่อร์วางพู่กันลง พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณพ่อ ฉันเขียนเสร็จแล้ว คุณดูสิ!”