เทียนอี้หัวเราะเย็นชา "พลังของข้า ไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างเจ้าเข้าใจได้"
อู๋เป่ยกล่าว "อย่าโม้อีกเลย การขี้โม้ของนายมันกำลังจะแตกออกมาแล้ว"
ใบหน้าของเทียนอี้หม่นลง เขายกมือขวาขึ้นและเฉือนเบา ๆ ไปข้างหน้า แสงดาบหนึ่งปรากฏขึ้น ราวกับมันถูกส่งมาจากอนาคต พร้อมกับลมปราณอันน่าหวาดกลัวซึ่งความรุนแรงนั้นเหนือกว่าผู้ที่อยู่ในระดับเต๋าจุนไปไกลแล้ว
"พลังจากอนาคตอย่างนั้นหรือ?"
เมื่อเห็นแสงดาบ อู๋เป่ยก็ยิ้มเย้ยหยัน วิธีการยืมพลังจากอนาคตของตนเองเช่นนี้ เขาก็เคยทำได้มาก่อนแล้ว แต่เมื่อพลังยุทธ์ของเขาเพิ่มขึ้น เขาก็รู้ว่าการใช้วิธีนี้ควรใช้ในช่วงเวลาที่คับขันเท่านั้น หากใช้บ่อยเกินไป จะส่งผลเสียต่ออนาคตของตนเอง อย่างไรเสีย หากคู่ต่อสู้ยืมพลังจากอนาคต เขาเองก็สามารถใช้มันได้โดยไม่ถูกผลกระทบ และในตอนนั้นพลังของเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น!
พูดง่าย ๆ ก็คือ การยืมแรงจากฝ่ายตรงข้ามเพื่อเปิดห้วงเวลาและดึงพลังของตัวเองออกมา และผลที่ตามมาทั้งหมดสามารถโยนกลับไปให้ฝ่ายตรงข้ามได้!
"หมัดมา!"
มือขวาของเขากวักอย่างแผ่วเบา ประตูบานหนึ่งเปิดขึ้นทางด้านหลังเขา ภายในประตูมีแสงสีขาวเคลื่อนตัวอย่างไปมา เงาหมัดหนึ่งพุ่งออกมาจากภายใน กระแทกเข้าใส่แสงดาบนั้น พลังลมปราณของหมัดนั้นน่ากลัวกว่าแสงดาบถึงสิบเท่า เมื่อเห็นมัน ใบหน้าของเทียนอี้ก็เปลี่ยนไป เขาร้องอุทาน "เป็นไปไม่ได้"
"ตูม!"
ทันทีที่หมัดปะทะกับแสงดาบ แสงดาบก็สลายและหมัดยังคงเคลื่อนตัวเข้ามาอย่างเบา ๆ
ร่างกายของเทียนอี้ถูกพลังอันน่ากลัวนั้นกดทับจนเกือบทรุดลงกับพื้น เขาร้องขอชีวิต "ไว้ชีวิตข้าด้วย!"
หมัดนี้มาจากอนาคต อู๋เป่ยเพียงแค่ส่งมันออกไป แต่ไม่สามารถดึงกลับมาได้ เขากล่าวอย่างเยือกเย็น "สายเกินไปแล้ว"
เสียงดังสนั่น เทียนอี้ถูกหมัดบดขยี้จนกลายเป็นผุยผง ทั้งสิ่งของที่อยู่บนตัวเขาก็ระเหยกลายเป็นไอ อู๋เป่ยร้องเสียดายอยู่ภายในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...