ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1880

ผืนแผ่นดินแห่งนี้เต็มไปด้วยความรกร้าง แต่ว่ายังคงมองเห็นสิ่งก่อสร้างมากมายที่ตั้งตระหง่านอยู่ สิ่งปลูกสร้างเหล่านี้สูงใหญ่ แต่ชำรุดทรุดโทรม ไม่ทราบว่าได้ผ่านกาลเวลาและยุคสมัยมานานแค่ไหน

ปานหยวนยืนอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่ สายตามองจ้องอู๋เป่ยด้วยท่าทางอาฆาตพลางพูดอย่างช้าๆ ว่า "แกกล้ามาเจอกันจริงๆ ความกล้าหาญไม่น้อยเลยนะ"

อู๋เป่ยตอบว่า "จัดการแก ฉันคิดว่าฉันสามารถทำได้แน่"

ปานหยวนหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า "แกรู้ไหมว่าสิ่งที่ได้เปรียบที่สุดของสิ่งมีชีวิตจากความโกลาหลเช่นพวกเราคืออะไร? ในสายเลือดของเรามีความทรงจำของบรรพบุรุษอยู่ ที่ไหนในจักรวาลนี้อันตราย ที่ไหนมีสมบัติ เรารู้ชัดเจนทุกอย่าง"

อู๋เป่ยตอบว่า "แกหมายความว่า แกรู้จักแดนไท่อินนี้ดีอย่างนั้นหรือ?"

ปานหยวนตอบว่า "จะเรียกว่ารู้จักดีคงไม่ได้ แต่ฉันรู้มากกว่าแกเป็นแน่ เช่นทวีปแห่งนี้ ฉันมาที่นี่มากกว่าหนึ่งครั้ง และฉันยังได้เตรียมบางสิ่งไว้ที่นี่แล้ว"

ทันทีที่พูดจบ พื้นดินทั้งผืนก็เริ่มส่องแสงออกมา กลิ่นอายอันทรงพลังแผ่คลุมร่างของอู๋เป่ย กดทับจนเขาแทบขยับไม่ได้

ปานหยวนหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า "ทวีปนี้มีค่ายกลที่ผู้มีพลังยิ่งใหญ่ได้ทิ้งไว้ ฉันใช้เวลากว่าหมื่นปีในการควบคุมส่วนหนึ่งของค่ายกลนี้ แม้จะเป็นเพียงบางส่วน แต่พลังของมันก็รุนแรงมหาศาล การสังหารแกระดับนี้ ทำได้ง่ายดาย!"

อู๋เป่ยตอบว่า "แกเป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความโกลาหลถึงกับต้องพึ่งพาค่ายกลในการจัดการกับเผ่าเทพ เช่นนี้แกไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือ?"

ปานหยวนกล่าวอย่างหนักแน่นว่า "ฉันรู้พลังของแกไม่เลว ดังนั้นการทำเช่นนี้ถือเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดที่สุดแล้ว!"

อู๋เป่ยถามต่อว่า "คราวนี้ แกไม่ได้มาเพียงลำพังสินะ? คนจากวิหารจักรพรรดินักปรุงยามาด้วยหรือไม่?"

ปานหยวนตอบว่า "พวกเขารอข่าวจากฉันอยู่ข้างนอก เมื่อแกตาย ฉันจะแจ้งข่าวดีให้พวกเขาทราบ"

อู๋เป่ยกล่าวว่า "ปานหยวน แกคิดจริงๆ หรือว่าแค่ค่ายกลนี้จะกดขี่ฉันได้?"

ปานหยวนย้อนถามว่า "ไม่ใช่หรือ? แม้แต่นักปราชญ์แห่งเต๋าก็ยังไม่สามารถหลบหนีค่ายกลนี้ไปได้ ฉันไม่เชื่อว่าพลังของแกจะเหนือกว่านักปราชญ์แห่งเต๋า!"

อู๋เป่ยตอบว่า "หากเป็นเมื่อเดือนก่อน ฉันอาจไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ตอนนี้ ค่ายกลเล็กๆ นี้ไม่สามารถกักขังฉันได้แล้ว"

เมื่อพูดจบ เปลวไฟก็ลุกขึ้นจากเท้าของอู๋เป่ย และในพริบตาก็แผ่กระจายไปหลายหมื่นลี้ จากนั้นไฟก็เริ่มโอบล้อมทั่วทั้งทวีป