ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1894

อู๋เป่ย ：“ข้าชื่อหลี่ซวนเป่ จุยเตี้ยน พิบัติการของที่นี่มาจากคนละยุคกัน นั่นแสดงว่ามีเผ่าพันธุ์มากมายอยู่ร่วมกันใช่ไหม? ”

จุยเตี้ยนอุทาน แล้วพูดว่า ：“แน่นอนอยู่แล้ว เผ่าพันธุ์มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่ถือกำเนิดขึ้นมาใหม่ แต่ความแข็งแกร่งนั้นไม่ได้ด้อยเลย และก็ถือว่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งที่นี่ อย่างไรก็ตาม เผ่าพันธุ์มนุษย์ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด เผ่าพันธุ์ที่แตกต่างกัน อาศัยอยู่ในดินแดนที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นดินแดนที่เราอาศัยอยู่ ก็คือดินแดนของเผ่าพันธุ์มนุษย์”

อู๋เป่ย ：“เจ้าคือเทพอาชา ทำไมถึงมาอยู่ในดินแดนของมนุษย์ล่ะ? ”

จุยเตี้ยน ：“ไม่มีทางเลือก ดินแดนของเผ่าปีศาจอันตรายเกินไป ข้ารอดตายจากที่นั่นได้อย่างหวุดหวิด จึงได้แต่หนีไปยังเผ่าพันธุ์มนุษย์และแสร้งทำเป็นม้าที่ดี”

อู๋เป่ย ：“ที่แท้เจ้ากลัวตาย”

จุยเตี้ยนเยาะเย้ย ：“เจ้าไม่กลัวตายเหรอ? เจ้าในตอนนี้ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อยที่สุดในเผ่าพันธุ์มนุษย์ ผู้แข็งแกร่งแค่ผายลมก็สามารถฆ่าเจ้าได้！”

อู๋เป่ย ：“อย่างน้อยตอนนี้ข้าก็ปลอดภัย”

จุยเตี้ยน ：“นั่นเป็นเพราะว่าเจ้ายังไม่ได้สัมผัสกับผู้แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ขอโทษที่ข้าต้องพูดตรงๆ ถ้าเจ้าสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสองเดือนก็ถือว่าเป็นปาฎิหารย์แล้ว”

อู๋เป่ยตกตะลึง ：“สองเดือนเหรอ? ทำไมล่ะ? ”

จุยเตี้ยน ：“จากที่ข้าสังเกต พวกเราที่มาใหม่ เดือนแรกค่อนข้างจะปลอดภัย หลังจากหนึ่งเดือน กฎเกณฑ์ของโลกนี้จะกลายเป็นอันตรายต่อเจ้า และใช้ความลำบากต่างๆมาจัดการกับเจ้า”

อู๋เป่ยครุ่นคิด แล้วถามว่า ：“เจ้าไม่ได้บอกว่า เจ้าเปลี่ยนนายท่านมาหลายคนแล้ว ซึ่งหมายความว่าเจ้ามีชีวิตอยู่มานานแล้ว แล้วเจ้าทำได้อย่างไร? ”

จุยเตี้ยน ：“มีอยู่หลายครั้ง ที่ข้าเองก็เกือบตาย อย่างไรก็ตาม ข้าก็ค้นพบความลับบางอย่าง จึงสามารถมีชีวิตอยู่ได้ตลอดไป”

อู๋เป่ย ：“ความลับอะไร? ”

จุยเตี้ยน ：“ความลับของข้า จะบอกเจ้าฟรีๆได้อย่างไร”