เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1895

คนสุดท้ายยืนอยู่ที่จุดเดิม เขาคือคนสุดท้ายที่ถูกแทง อย่างไรก็ตาม ในการโจมตีครั้งสุดท้าย อู๋เป่ยใช้พลังความแข็งแกร่งแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขา แล้วทำลายเส้นลมปราณของเขา

”พุบ！”

ชายคนนั้นกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ล้มลงบนพื้นและหมดสติไป

สี่คนนั้น มีเพียงหนึ่งคนที่ยังยืนอยู่ ใบหน้าของเขาซีดเซียว และพูดด้วยเสียงสั่นเคือว่า ：“ผู้กล้าไว้ชีวิตด้วย！”

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็นว่า ：“พวกเจ้าเป็นโจรอยู่ในป่าแห่งนี้ น่าจะหาเงินได้เยอะใช่ไหม? ”

ชายคนนั้นรีบพูดว่า ：“จริงๆแล้วไม่ได้หาเงินได้มากนัก”

อู๋เป่ยถามว่า ：“เอาทรัพย์สินเงินทองของพวกเราไปเก็บไว้ที่ไหน? ”

ชายคนนั้น ：“อยู่ข้างหน้า”

อู๋เป่ย ：“นำทาง”

จุยเตี้ยนที่แกล้งหลับก็รีบกระโดดขึ้นมาทันที และเดินตามหลังอู๋เป่ยไป

หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ร้อยเมตร อู๋เป่ยก็เห็นบ้านไม้หลังหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในป่าทึบ บ้านไม้หลังไม่ใหญ่ มีสองห้องอยู่ใต้ดิน อีกสองห้องอยู่บนพื้นดิน และมีลานเล็กๆด้านหน้า

เขามาถึงบ้านไม้ ก็พบทรัพย์สินเงินทองของโจรกลุ่มนี้ ซึ่งมีมูลค่ารวมกันเป็นเงินนับพันเหรียญทอง เขาจึงไม่เกรงใจ และเอาทั้งหมด ก่อนจากไป เขาก็ตัดแขนทั้งสองข้างของโจรคนนั้น และแทงลูกตาของเขา พูดได้ว่าเป็นการตอบสนองเป็นสองเท่า

คนและม้าออกเดินทางต่อ จุยเตี้ยนพูดว่า ：“ใช้ได้เลยเจ้าหนุ่ม ไม่คิดว่าเจ้าจะต่อสู้เก่งขนาดนี้”

อู๋เป่ย ：“เจ้าเองก็เก่งมาก แสร้งทำเป็นตายได้สุดยอดมาก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ