ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1899

อู๋เป่ยถูกเชิญไปยังห้องโถงหรูหรา ซึ่งมีชายวัยกลางคนรออยู่ ชายผู้นี้สวมชุดคลุมสีทองและยิ้มแย้มเมื่ออู๋เป่ยเข้ามาชายกลางคนกล่าวอย่างยิ้มแย้มว่า: "ในที่สุดฉันก็รอแกอยู่"

อู๋เป่ยโค้งคำนับตอบ: "ฉันมีนามว่าหลี่ซวนเป่ย ขอบคุณท่านที่ให้เงินห้าร้อยเหรียญทอง"

ชายวัยกลางคนหัวเราะ: "ตอนที่ฉันได้รับจดหมาย ฉันก็รู้ว่ามีคนถูกชาวเขาจับตัวไป"

อู๋เป่ย: "ท่านถึงกับให้พวกเขาไปห้าร้อยเหรียญทอง?"

ชายวัยกลางคนหัวเราะ: "ถ้าฉันไม่ให้ แกอาจจะไม่มีชีวิตรอด ห้าร้อยเหรียญทองเพื่อช่วยชีวิตคน ฉันยินดีจ่าย"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ท่านช่างมีเมตตาจริงๆ"

ชายวัยกลางคน: "ฉันมีนามว่าหวงเหวินชาง คนคุ้นเคยเรียกฉันว่าหวงต้า"

อู๋เป่ย: "ไม่กล้า ฉันเรียกท่านว่าท่านหวงดีกว่า"

หวงเหวินชางยิ้ม: "จะเรียกว่าอะไรก็ได้ น้องชาย ฉันดูจากรูปลักษณ์แล้ว แกน่าจะฝึกฝนมาบ้างใช่ไหม?"

อู๋เป่ย: "พึ่งจะฝึกจนสามารถสัมผัสถึงพลังวิญญาณได้"

หวงเหวินชางตกใจ: "ฝึกจนมีพลังวิญญาณแล้วหรือ? อายุยังน้อยแต่มีพลังวิญญาณแล้ว น้องชาย แกคงมีอนาคตไกลแน่!"

อู๋เป่ย: "ไม่กล้ารับ ฉันเพียงฝึกแบบมั่วๆ"

หวงเหวินชางถามต่อ: "แล้วแกได้ฝึกศาสตร์วิญญาณหรือยัง?"

อู๋เป่ย: "ฉันจะไม่ปิดบัง ฉันมาหาท่านก็เพราะอยากจะถามว่าที่ใดสามารถซื้อศาสตร์วิญญาณได้บ้าง"

หวงเหวินชางหัวเราะ: "แกมาหาฉัน ถือว่ามาถูกคนแล้ว ตระกูลหวงของเรามีบรรพบุรุษที่ยิ่งใหญ่ ท่านบรรพบุรุษของฉันได้ทิ้งวิชาหลายอย่างไว้ หนึ่งในนั้นก็คือศาสตร์วิญญาณ"

อู๋เป่ยยิ้ม: "เช่นนั้น ฉันขอดูศาสตร์วิญญาณของท่านหวงได้หรือไม่?"

หวงเหวินชางพยักหน้า: "แน่นอน ไม่มีปัญหา แต่อย่างที่บอก ศาสตร์วิญญาณนั้นเป็นความลับที่ไม่เผยแพร่กันง่ายๆ และตระกูลหวงของฉันมีศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ดที่ทรงพลังมาก"

อู๋เป่ยได้ยินมาก่อนจากจุยเตี้ยนว่าศาสตร์วิญญาณที่นี่มีหลายระดับ ยิ่งระดับสูงยิ่งทรงพลัง แต่แน่นอนว่าศาสตร์ระดับสูงนั้นต้องการพลังยุทธ์และพรสวรรค์สูง จึงไม่ใช่ทุกคนที่สามารถฝึกได้ ศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ดนั้นถือว่าแข็งแกร่งมาก

อู๋เป่ยถามตรงๆ: "ท่านหวงจะให้ฉันดูศาสตร์วิญญาณได้ก็ต่อเมื่อฉันทำอะไรให้ท่านหรือ?"

หวงเหวินชางตอบ: "น้องชาย แกยังหนุ่ม แต่มีพลังวิญญาณแล้ว อนาคตยิ่งใหญ่ ฉันหวังว่าวันหนึ่งเมื่อแกแข็งแกร่งขึ้น แกจะดูแลตระกูลหวงของฉันบ้าง"

อู๋เป่ยตอบรับ: "แน่นอน"

หวงเหวินชางยิ้ม: "ตกลง งั้นเราสัญญากัน น้องชาย ตามฉันมา"

จากนั้นหวงเหวินชางก็พาอู๋เป่ยไปยังห้องหนังสือ เขากดกลไกที่ซ่อนอยู่ และกำแพงก็เปิดออกเผยให้เห็นประตูบานหนึ่ง

เมื่อเข้ามาด้านใน เป็นห้องลับที่มีของไม่มาก มีเพียงกล่องเล็กๆ อยู่ไม่กี่กล่อง

หวงเหวินชางเปิดกล่องไม้ออก และหยิบสมุดเล่มเล็กสามเล่มออกมา ยิ้มพลางพูดว่า: "น้องชาย นี่คือสามศาสตร์วิญญาณที่ตระกูลหวงเราสืบทอดกันมา มีศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ด ระดับหก และระดับห้า บรรพบุรุษของฉันฝึกสำเร็จแค่ระดับห้า ระดับหกฝึกได้ครึ่งหนึ่ง ส่วนระดับเจ็ดยังไม่มีใครสำเร็จ ฉันหวังว่าแกจะสามารถฝึกศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ดสำเร็จได้!"

อู๋เป่ย: "ขอบคุณ!"

เมื่ออู๋เป่ยรับสมุดทั้งสามเล่มแล้ว เขาก็ถูกพาไปยังลานฝึกส่วนตัวพร้อมกับจุยเตี้ยน

อู๋เป่ยเปิดดูศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ดอย่างคร่าวๆ ศาสตร์นี้มีชื่อว่า "มือกระชากวิญญาณ" หากฝึกสำเร็จ จะสามารถดึงวิญญาณของศัตรูออกจากร่างได้ทันที มีพลังที่รุนแรงมาก

จุยเตี้ยนที่อยู่ข้างๆ ก็เข้ามาดูด้วย แล้วพูดขึ้นว่า: "เส้าเหนียน ไม่รู้สึกแปลกใจเลยหรือ?"

อู๋เป่ยถามว่า “ตรงไหนที่แกว่ามันแปลก?”

จุยเตี้ยนตอบว่า “จากที่ฉันรู้จักโลกนี้ ความใจดีเมตตาอะไรพวกนั้นมักเป็นการแสร้งทำทั้งนั้น ในโลกนี้ ใจดีเมตตาเกินไปมักจะไม่ได้ผลดีอะไรหรอก”

หวงเหวินชางเดินมาถึงชายหนุ่มคนนั้น ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความประจบประแจงทันที “หยวนซิง พ่อมีข่าวดีจะบอกแก!”

ชายหนุ่มคนนั้นคือหวงหยวนซิง ลูกชายของหวงเหวินชาง เขาหยุดฝึกมวยและถามอย่างเย็นชา “ถ้ามีอะไรก็พูดมา”

หวงเหวินชางยิ้มแล้วพูดว่า “วันนี้มีคนคนหนึ่งมาอยู่กับพวกเราในตระกูลหวง เขาน่าจะอายุเพียงสิบกว่าปีเท่านั้น แต่เขามีพลังจิตวิญญาณแล้ว”

หวงหยวนซิงชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็พูดอย่างเรียบเฉยว่า “แล้วจะอย่างไร? ฉันก็มีพลังจิตวิญญาณเหมือนกันไม่ใช่หรือ?”

หวงเหวินชางพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “แต่ฉันรู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา เขาอาจจะเป็น ‘รุ่นแรก’ ก็เป็นได้!”

หวงหยวนซิงสีหน้าเปลี่ยนไป “รุ่นแรก?”

หวงเหวินชางพยักหน้าแล้วพูดว่า “ช่วงที่ผ่านมา มีคนบ้านนอกคนหนึ่งมาหาฉัน นำจดหมายฉบับหนึ่งมาบอกว่ามีคนจากตระกูลหวงไปอาศัยอยู่ในหมู่บ้านของพวกเขา และให้ฉันส่งเงินห้าร้อยเหรียญทองให้เขาใช้จ่าย”

หวงหยวนซิงพูดว่า “แค่ฟังก็รู้แล้วว่าเป็นพวกต้มตุ๋น แกกลับให้เงินเขาไปหรือ?”

หวงเหวินชางหัวเราะแล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้ปฏิเสธ แต่กลับถามไถ่รายละเอียดของคนๆ นั้นอย่างละเอียด หลังจากได้ฟังแล้ว ฉันคิดว่าคนที่เขียนจดหมายมานั้นอาจจะเป็น ‘รุ่นแรก’ ที่มาเกิดในโลกนี้ก็เป็นได้! หยวนซิง แกก็รู้ว่าผู้บำเพ็ญรุ่นแรกเหล่านี้ ล้วนแล้วแต่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทียนเจียวจากห้วงเวลาต่างๆ คุณสมบัติและปัญญาของพวกเขา ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะเทียบได้”

“แล้วไงต่อ?”

“ดังนั้น ฉันจึงส่งวิชาพลังวิญญาณของตระกูลหวงให้เขาฝึก” หวงเหวินชางหัวเราะ “หยวนซิง แกไม่ใช่ฝึกวิชาดูดพลังวิญญาณอยู่หรือ? รอจนเขาฝึกวิชาพลังวิญญาณระดับเจ็ดอย่างมือสังหารวิญญาณสำเร็จ แกก็สามารถดึงวิชานั้นมาใช้ได้!”

หวงหยวนซิงหลับตาลงแล้วพูดว่า “แต่แกคิดหรือไม่ว่าผู้บำเพ็ญรุ่นแรกที่เคยเรียนรู้วิชาพลังวิญญาณมาแล้วนั้น ไม่ใช่คนที่เราจะสู้ได้ง่ายๆ!”

หวงเหวินชางหัวเราะแล้วพูดว่า “ตอนนี้เขามีความประทับใจที่ดีกับฉันอยู่ เราแค่ใช้ยาอะไรบางอย่างก็ทำให้เขาหลับไปได้แล้ว”

หวงหยวนซิงเงียบไปครู่หนึ่ง แต่ในที่สุดก็เริ่มรู้สึกสนใจ เขาถามว่า “แกมั่นใจหรือว่าเขาไว้ใจแก?”

หวงเหวินชางตอบว่า “มั่นใจแน่นอน ฉันช่วยเขามาก่อนแล้ว หยวนซิง ตราบใดที่แกมีวิชาพลังวิญญาณระดับเจ็ด แกก็สามารถไปล้างแค้นคนของตระกูลไห่ได้เลย!”