ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1900

หวงหยวนซิงนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า: "เรื่องนี้ต้องระวังให้ดี หากผิดพลาด ตระกูลหวงของเราอาจถึงขั้นล่มสลาย!"

หวงเหวินชางกล่าวว่า: "หยวนซิง ไม่ต้องกังวล เรื่องนี้ไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน!"

อีกด้านหนึ่ง อู๋เป่ยฝึกฝนศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ด "มือกระชากวิญญาณ" จนสำเร็จอย่างรวดเร็ว ส่วนศาสตร์วิญญาณอีกสองอย่าง เขาไม่มีความสนใจที่จะฝึก เพราะมันต่ำเกินไปสำหรับเขา

ขณะนี้ อู๋เป่ยยื่นมือขวาออกไป พลังวิญญาณสั่นสะเทือนและมือขนาดใหญ่พลังงานก็ปรากฏขึ้นในอากาศ คว้าลงไปยังต้นไม้ใหญ่ที่พื้นทันที อากาศแข็งตัวและมือพลังงานนั้นสามารถดึงเงาลางๆ ของต้นไม้ออกมาได้ แม้ว่าต้นไม้จะไม่มีวิญญาณ แต่ก็มีพลังชีวิต "มือกระชากวิญญาณ" ก็ยังสามารถดึงพลังชีวิตของมันออกมาได้

จุยเตี้ยนเบิกตากว้างและอุทาน: "สุดยอด! แกสามารถดึงพลังวิญญาณของต้นไม้ออกมาได้!"

อู๋เป่ยกล่าวว่า: "นี่ไม่ใช่วิญญาณของต้นไม้ แต่เป็นพลังชีวิตที่มันสะสมมาเป็นร้อยปี" พูดจบ เขาก็ส่งคืนเงาของต้นไม้กลับไป

ทันใดนั้น ต้นไม้ที่สูญเสียพลังชีวิตก็กลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อได้รับพลังชีวิตคืน

จุยเตี้ยนกล่าวว่า: "นี่คือศาสตร์วิญญาณระดับเจ็ด แต่แกกลับเรียนรู้มันได้ในทันที ดูเหมือนว่าแกควรจะไปฝึกศาสตร์วิญญาณที่ระดับสูงกว่านี้"

อู๋เป่ยก็คิดเช่นนั้น จึงถามว่า: "แล้วถ้าฉันต้องการฝึกศาสตร์วิญญาณระดับสูงขึ้น ฉันควรจะไปที่ไหน?"

จุยเตี้ยนตอบว่า: "นั่นคงต้องไปยังเมืองใหญ่ และหาทางเฉันไปในกลุ่มพวกที่มีอำนาจ"

"กลุ่มพวกที่มีอำนาจ? หมายถึงกลุ่มใดบ้าง?"

จุยเตี้ยนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ: "ห่างจากที่นี่ประมาณสามพันเก้าร้อยลี้ มีเมืองที่เรียกว่าเมืองห้าเทพ ในเมืองนั้นมีสำนักที่ชื่อว่าห้าเทพ สำนักนี้ก่อตั้งโดยยอดฝีมือห้าคนที่ต่อสู้กันเป็นเวลาครึ่งปีในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง จนเกิดการถ่ายทอดวิชา และกลายเป็นสำนักห้าเทพ เมืองเล็กๆ นั้นจึงค่อยๆ พัฒนากลายเป็นเมืองห้าเทพในปัจจุบัน"

อู๋เป่ยถาม: "ห้าเทพแข็งแกร่งมากหรือ?"

จุยเตี้ยนหัวเราะ: "พวกเขาเฉันสู่ระดับที่สี่ของวิชายุทธ แกคิดว่าแข็งแกร่งหรือไม่?"

"แล้วมีใครเฉันสู่ระดับที่ห้าได้บ้างไหม?"

จุยเตี้ยนส่ายหัว: "เท่าที่ฉันรู้ ยังไม่มี ระดับที่สี่เรียกว่า 'เทียนตี้' หรือจักรพรรดิแห่งสวรรค์ ห้าเทพแต่ละคนก็เพียงแค่ทะลุผ่านขั้นย่อยแรกเท่านั้น ไม่นานพวกเขาก็ล้มตายไป"

อู๋เป่ยประหลาดใจ: "ห้าเทพตายกันหมดแล้ว?"

จุยเตี้ยนพยักหน้า: "พวกเขาน่าจะหนีออกจากที่นี่ได้ แต่เพื่อที่จะบรรลุถึงระดับที่สูงขึ้น พวกเขาจึงเสี่ยงที่จะอยู่ต่อ น่าเสียดายที่ทั้งห้าคนต้องล้มตายไป"

อู๋เป่ยตกอยู่ในความคิด ถ้าเป็นเขา จะเลือกเสี่ยงอยู่ต่อหรือจะจากไปอย่างปลอดภัย?

จุยเตี้ยนมองดูเขาและพูดว่า: "แกไม่ได้คิดจะเป็นเหมือนห้าเทพใช่ไหม?"

อู๋เป่ยยิ้ม: "ฉันอยากไปดูเมืองห้าเทพก่อน ฉันอยากรู้ว่าพวกเขาบรรลุถึงระดับไหน"

จุยเตี้ยนกล่าวว่า: "ไม่ต้องรีบร้อน แกจะมีเวลาอีกสิบกว่าวัน ในช่วงนี้ ฝึกฝนต่อไปและพยายามเข้าสู่ระดับที่สอง"

อู๋เป่ยถาม: "ระดับที่สองคืออะไร?"

จุยเตี้ยนตอบด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง: "ระดับที่สองเรียกว่าชั้นพรสวรรค์

อู๋เป่ยถาม: "ชั้นพรสวรรค์ยังต้องใช้พลังวิญญาณหรือ?"

จุยเตี้ยนตอบว่า: "ยังไม่ถึงขั้นนั้น พลังวิญญาณต้องผ่านการเปลี่ยนแปลงหลายครั้งก่อนจึงจะเข้าสู่ชั้นพรสวรรค์ได้"

ขณะนั้น หวงเหวินชางได้นำโจ๊กเนื้อวัวเข้ามาพร้อมกับยิ้มและกล่าวว่า: "น้องชาย นี่คือโจ๊กเนื้อวัวที่ฉันต้ม ลองชิมดูสิ ฉันยังได้นำวิชายุทธมาให้แกอีกชุดหนึ่ง หวังว่าจะช่วยแกได้"

อู๋เป่ยรับวิชานั้นมาและเห็นว่ามันเขียนถึงวิชายุทธในระดับ "หลิงชู" หรืออาณาจักรแกนมหัศจรรย์ และมีคำแนะนำสำหรับการฝึกในขั้นย่อยสามขั้นต่อไป เขายิ้มและกล่าวว่า: "ขอบคุณท่านหวงมาก!"

หวงเหวินชางพูดว่า "ฉันรู้ว่าแกอาจต้องการวิชายุทธเหล่านี้อย่างมาก แต่แกค่อยๆ ฝึกไปก็ได้ ตอนนี้กินโจ๊กก่อนเถอะ" ว่าพลาง เขาก็ตักโจ๊กใส่ชามให้ด้วยตัวเอง

อู๋เป่ยกล่าวขอบคุณ เมื่อเห็นว่าโจ๊กยังร้อนอยู่ จึงพูดคุยสบายๆ กับหวงเหวินชาง และวางชามโจ๊กไว้เฉยๆ

ในขณะนั้น จุยเตี้ยนซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก เห็นว่าไม่มีใครสนใจมัน มันจึงยื่นหัวออกมาแล้วสูบโจ๊กในชามของอู๋เป่ยจนหมดในคำเดียว พอหวงเหวินชางหันมาเห็น ก็สายเกินไปแล้ว เขาอุทานว่า "เฮ้ย! ม้าตัวนี้ทำไมมันตะกละแบบนี้!"

จุยเตี้ยนพูดว่า "แปลกใจละสิ? นี่คืออาวุธวิเศษที่จักรพรรดิ์สวรรค์ทิ้งไว้ และแกนายคนหนึ่งของฉันได้มันมา แต่เขาโชคร้าย เพิ่งได้ดาบก็เสียชีวิตแล้ว"

อู๋เป่ยมองจุยเตี้ยนด้วยสายตาประหลาด "แกนายของแกทุกคน ไม่ใช่ว่าโดนแกฆ่าตายหมดหรอกนะ?"

จุยเตี้ยนโกรธจัด "แกพูดอะไรน่ะ! ถ้าไม่มีฉัน พวกเขาจะตายเร็วกว่านี้เสียอีก!"

อู๋เป่ยรีบพูด "ใช่ๆ แกเก่งมาก"

จุยเตี้ยนพูดว่า "พอเถอะ หนึ่งล้านเหรียญ แกเอาหรือไม่?"

อู๋เป่ยตอบว่า "เอา! แต่เงินฉันยังไม่มีตอนนี้ ฉันจะค้างไว้ก่อน รอฉันมีเวลาจะหลอมยาไปขาย แล้วจะคืนแกทั้งต้นทั้งดอก"

หลังจากรับดาบสั้นมา อู๋เป่ยก็เริ่มฝึกขั้นทหารเทพ

ขั้นนี้ต้องเปลี่ยนพลังวิญญาณให้เป็นพลังบริสุทธิ์ ซึ่งขั้นตอนนี้ไม่ซับซ้อน เมื่อพลังวิญญาณสั่นไหวก็จะเกิดพลังขึ้นมา นั่นคือพลังบริสุทธิ์ เนื่องจากพลังวิญญาณของอู๋เป่ยเป็นพลังระดับสูง พลังบริสุทธิ์ที่เกิดขึ้นจึงมีคุณภาพสูงมาก จนไม่อาจเทียบกับใครได้

ไม่นาน พลังบริสุทธิ์ก็ไหลเข้าสู่ดาบสั้นอย่างต่อเนื่อง และเส้นลมปราณวิญญาณก็ถูกสลักลงในตัวดาบ การสลักเส้นลมปราณวิญญาณนี้ต้องสอดคล้องกับค่ายกลในร่างกาย ดังนั้นอู๋เป่ยจึงปล่อยให้พลังบริสุทธิ์หมุนเวียนเอง

ขณะนี้ พลังจากเส้นลมปราณทั้งสิบสองเส้นในร่างกายของอู๋เป่ยได้ทยอยเข้าสู่ดาบสั้น พวกมันสลักเส้นลมปราณวิญญาณที่แตกต่างกัน และเส้นลมปราณเหล่านี้จะประสานกับเส้นลมปราณในร่างกายของเขา เพื่อให้ในอนาคตเขาสามารถรวมตัวกับดาบเป็นหนึ่งเดียวได้ ดาบสั้นจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา

การฝึกขั้นทหารเทพเป็นกระบวนการที่ยาวนาน อู๋เป่ยใช้เวลาในการฝึกปิดด่าน เข้าณานนานถึงสามวัน ในระหว่างนั้น หวงเหวินชางมาหาหลายครั้ง แต่เมื่อเห็นว่าเขากำลังฝึกอยู่ จึงไม่ได้เข้ามารบกวน

ในวันที่สาม อู๋เป่ยลืมตาขึ้น และเพียงคลายมือ ดาบสั้นก็ลอยขึ้นสู่กลางอากาศ จากนั้น "ฉิว" เสียงดาบพุ่งไปที่ก้อนหินในลาน

"ฉึบ!"

แสงดาบพุ่งออกมาเหมือนสายฟ้า ก้อนหินที่แข็งดั่งเหล็กถูกฟันขาดออกเป็นสองส่วน และบริเวณที่ถูกฟันยังคงเหลือลวดลายประหลาดเอาไว้