ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1930

ถังจื่อยี่ดีใจมาก: "แล้วต้องกังวลอะไรอีก? แค่ส่งพวกเขาทั้งหมดมาที่นี่ หายนะกําลังมา และนี่คือสถานที่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์!"

อู๋เป่ยถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า "แต่จื่อยี่ ปล่อยให้ผู้คนจํานวนมากเข้าสู่จักรวาลของผม ชะตากรรมของผมจะเชื่อมโยงกับชะตากรรมของพวกเขา ซึ่งเป็นสาเหตุและผลกระทบที่ยิ่งใหญ่"

ถังจื่อยี่ประหลาดใจ: "ซวนเป่ย คุณหมายความว่าหลังจากคนเหล่านี้เข้าสู่จักรวาลของคุณ เงาอิงจะดังขึ้นสําหรับคุณเหรอ"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "แน่นอน ชะตากรรมของพวกเขาจะเข้าไปพัวพันกับชะตากรรมของผม หากบางคนมีชะตากรรมที่เลวร้าย พวกเขาจะตายในหายนะ แต่รอดชีวิตมาได้โดยเข้าสู่จักรวาลของผม จากนั้น ผมจะประสบภัยพิบัติที่ไม่ควรได้รับความเดือดร้อนแทนพวกเขา

ถังจื่อยี่พูดอย่างรวดเร็วว่า "ลืมมันไป คุณไม่สามารถปล่อยให้เงาของพวกเขาถังผลกระทบต่อได้"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "นี่เป็นเพียงมาตรการที่เหมาะสม เมื่อเราพบสถานที่ที่เหมาะสม เราจะย้ายพวกเขาออกไป"

ถังจื่อยี่: "ผู้คนจํานวนมากอาศัยอยู่ในจักรวาลของคุณในช่วงเวลาสั้น ๆ คุณจะไม่มีเงาอิ่งที่ไม่ดีบนตัวคุณใช่ไหม"

อู๋เป่ย: "ไม่เป็นไร เงาอิ่งฟังดู แต่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่"

ถังจื่อยี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "ดีจัง!"

อู๋เป่ย: "จื่อยี่ ตรงนั้น ผมตรัสรู้จากเส้นทางแห่งเซียนที่มีมนุษยธรรม ในอนาคตคุณสามารถฝึกฝนวิถีเซียนที่เหมาะสมกับเผ่าพันธุ์มนุษย์"

ถังจื่อยี่ยิ้มและพูดว่า "ฉันไม่ได้ฝึกเซียนอมตะ และหลังจากนั้นไม่นาน ฉันสามารถเป็นมรรคาจารย์"

อู๋เป่ยโบกมือ: "มันต่างออกไป เมื่อคุณฝึกตนวิถีเซียนจนถึงที่สุด จะกลายเผ่าเซียน หรือคุณไม่สามารถก้าวหน้าได้ ดูลัทธิเต๋าเหล่านั้นตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแห่งยุคเซียนอมตะ จริงๆแล้วพวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์แล้ว

ถังจื่อยี่: "ซวนเป่ย มีความแตกต่างหรือไม่? ตราบใดที่ความแข็งแกร่งดีขึ้น เป้าหมายจะไม่สําเร็จเหรอ"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "จื่อยี่ เผ่าเซียนสืบทอดทางวิถีเซียน คุณคิดว่าพวกเขาออกจากเจตนาดีหรือไม่"

ถังจื่อยี่จ้องมอง: "นี่คือการคาดการของเผ่าเซียนหรือไม่

อู๋เป่ย: "นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ชาญฉลาดภายใต้เผ่าเซียน เผ่าพันธุ์มนุษย์ เซียนอมตะ รอจนกว่าเวลาจะสุกงอม และเผ่าพันธุ์มนุษย์จะแปลงร่างกลายเป็นเผ่าเซียน มีเผ่าเซียนมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อจํานวนมากพอ เผ่าเซียนที่แท้จริงจะปรากฏขึ้น และมันง่ายที่จะควบคุมพวกเขา!"

ถังจื่อยี่ตกใจ: "ดังนั้นจึงยังมีเผ่าเซียน!"

อู๋เป่ย: "ต้องมี และมีมากมาย มิฉะนั้น การปฏิบัติของเผ่าเซียน เพื่อส่งต่อวิถีเซียนจะไร้ความหมายอี้

"ซวนเป่ย คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง"

อู๋เป่ย: "ผมตรัสรู้ถึงความลึกลับของวิถีเซียน ในถ้ำเหรินจี๋ของโลกนั้น และศึกษามรดกแห่งความเป็นวิถีเซียนในโลกนั้นอย่างละเอียดถี่ถ้วน และในที่สุดก็พบความลึกลับที่ซ่อนอยู่ในนั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ ฝึกเผ่าเซียน และหัวใจจะปลูกตราทาสไว้ในใจของพวกเขา ในอนาคต ทันทีที่เผ่าเซียนปรากฏตัว พวกเขาสามารถควบคุมทุกคนผ่านการสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ ในเวลานั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด จะเป็นทาสรับใช้ของเผ่าเซียน!"

ใบหน้าแสนสวยของถังจื่อยี่เปลี่ยนเป็นสีซีดและเธอพึมพําว่า "มันแย่มาก! ซวนเป่ย แล้วคุณจะไม่ถูกตราโดยเส้นทางแห่งเซียนใช่ไหม

อู๋เป่ยพยักหน้า: "เส้นทางแห่งเซียนที่มีมนุษยธรรมของผม เหมาะสําหรับการฝึกตนของมนุษย์มากกว่า ซึ่งไม่เพียงแต่ทําให้คนธรรมดาฝึกตนได้ง่ายขึ้นเท่านั้น แต่ยังปรับปรุงระดับสูงสุดอีกด้วย ในกรณีของระดับเดียวกัน ผู้บำเพ็ญที่ฝึกตนเส้นทางอมตะอย่างมีมนุษยธรรม ความแข็งแกร่งสามารถบดขยี้นักพรตเซียนธรรมดาในระดับเดียวกันด้วยวิถีเซียน"

ถังจื่อยี่หัวเราะ: "ซวนเป่ย คุณสุดยอดมาก!"

อู๋เป่ยส่ายหัว: "ผมประสบความสําเร็จในวันนี้เพราะผมได้เรียนรู้ประสบการณ์และบทเรียนจากบรรพบุรุษของทุกยุคทุกสมัย วิถีของผู้เที่ยงแท้ และวิถีของผู้ศักดิ์สิทธิ์ล้วนเป็นวิธีที่บรรพบุรุษสํารวจ หากไม่มีพวกเขา ผมคงไม่สามารถเดินออกจากเส้นทางแห่งเซียนได้

"ดังนั้น อาณาจักรแห่งเซียนอย่างมีมนุษยธรรมคล้ายกับปัจจุบันหรือไม่"

อู๋เป่ย: "การฝึกก่อนหน้านี้ การฝึกคนเซียน ตี้เซียน และอื่นๆ มีการปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย เพิ่มหรือลบอาณาจักรบางอย่าง เซียนแห่งสวรรค์ ต้าหลัวจินเซียน เป็นเส้นที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ถังจื่อยี่: "เราหาทาง เราสามารถให้คนอื่นฝึกเส้นทางแห่งเซียนที่มีมนุษยธรรมได้มากขึ้นในอนาคตได้แน่นอน"

อู๋เป่ย: "เรื่องนี้ควรเก็บเป็นความลับในขณะนี้ เส้นทางแห่งเซียนที่มีมนุษยธรรมไม่ใช่เรื่องเล็ก ในระยะแรกสามารถสอนได้เฉพาะคนที่น่าเชื่อถือเพื่อฝึกตน"

ถังจื่อยี่ไตร่ตรอง: "ใช่ เส้นทางแห่งเซียนที่มีมนุษยธรรมที่คุณบุกเบิก อันที่จริง เงาอิ่ง เปล่งเสียงแผนการที่ยิ่งใหญ่ของเผ่าเซียน)!"

บทที่ 1930

อู๋เป่ย: ผมสามารถแข่งขันกับผู้แข็งแกร่งแห่งยุคได้หรือไม่?"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "ผู้แข็งแกร่งแห่งยุคมีตราแห่งยุค ดังนั้นผมจึงไม่สามารถเทียบคุณกับผู้แข็งแกร่งยุคได้จริงๆ ก้าวหน้ากว่าผู้แข็งแกร่งแห่งยุคนั้นยากมาก

อู๋เป่ยตะลึง: "ผมก้าวหน้าเหรอ"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "ใช่ ผู้แข็งแกร่งแห่งยุค ต้องเข้มแข็งด้วยความช่วยเหลือของตราแห่งยุค และคุณไม่ต้องการมัน เพราะคุณแข็งแกร่งพอ

อู๋เป่ย: "อืม ผมแค่คิดว่าคุณกําลังยกย่องผม"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "ผมเพิ่งได้ยินจากคุณว่าไม่แนะนําให้นําผู้คนเข้าสู่จักรวาลของคุณ ชะตากรรมของผู้คนหลายล้านล้านพันกัน และมันยากสําหรับคุณที่จะทนกับมัน ถ้ามันไม่ดี มันจะทําให้คุณไม่สามารถฟื้นตัวได้เลย

อู๋เป่ย: "ผมรู้ แต่ถ้าผมไม่ทําสิ่งนี้ ผมจะตัดสินผู้คนได้อย่างไร? คุณมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหม"

"มี" เขาศักดิ์สิทธิ์พูดว่า "ผมสามารถเปิดโลกได้ และคุณสามารถย้ายเข้ามาได้มากเท่าที่คุณต้องการ"

อู๋เป่ย: "คุณเปิดโลกได้เหรอ"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "ผมสามารถสร้างทวีปอื่นในสภาพแวดล้อมเดียวกันได้ และแม้แต่ลําดับของต้าเต้าในนั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย อย่างไรล่ะ"

อู๋เป่ยมองเขาอย่างสงสัย: "เขาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้ดีสําหรับคุณไหม"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "แน่นอน ผมไม่ใช่สิ่งมีชีวิต ดังนั้นจึงไม่มีโชคชะตา นี่คือข้อได้เปรียบของผมและข้อเสียที่จํากัดการเติบโตของผม ถ้าคนเหล่านี้เข้ามาในโลกของผม ผมสามารถแบ่งปันโชคชะตาของฉันกับพวกเขาได้

อู๋เป่ย: "การแบ่งปันโชคชะตากับพวกเขาไม่ดีสําหรับคุณด้วยเหรอ"

เขาศักดิ์สิทธิ์: "ใช่ ถ้าผมแบ่งปันโชคชะตาของผม ผมจะมีจิตใจ และผมจะกลายเป็นมนุษย์ในเวลาอันสั้น

อู๋เป่ยเริ่มสนใจ: "ถ้าอย่างนั้นผมก็อยากเห็นว่าคุณจะเป็นคนแบบไหน"