ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 194

เย่เทียนจง"ตู๋ฝัวบวชตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เรียนวรยุทธ์ที่ไม่ธรรมดา วรยุทธ์นั้นคือเทพอาภรณ์ทอง เป็นวิชาที่อยู่ยงคงกระพันปืนมีดยิงไม่เข้า ต่อให้ฉันลงมือก็ยากที่จะชนะอีกฝ่ายเก่งวิชาและใช้ยาผิดเก่งเพราะอย่างนั้นคนเลยเรียกเขาว่าตู๋ฝัวที่ย่อมาจากพระแห่งพิษ

อู๋เป่ย"ระหว่างศิษย์พี่และตู๋ฝัวขัดแย้งกันแค่ครั้งเดียว?"

"ความขัดแย้งเป็นเพียงแค่ฉากบังหน้าเท่านั้น"เย่เทียนจงกล่าว "การมีอยู่ของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพทำให้ตู๋ฝัวถูกขัดขวาง ย้อนกลับไปในตอนนั้นเขาแข่งกับฉันเพื่อชิงตำแหน่งผู้นำของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ เป็นเพราะสถานะของอาจารย์ในยุทธภพ ฉันจึงชนะในท้ายที่สุด"

อู๋เป่ย"ถ้าศิษย์พี่ถูกฆ่าตาย เขาจะมีโอกาสเข้ากรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพไหม"

เย่เทียนจง"นี่ไม่ใช่เหตุผลที่เขาโจมตีฉัน เหตุผลที่แท้จริงคือหยวนกู่ ถ้าเขาไม่แอบอยู่ข้างหลังตู๋ฝัว เขาคงไม่กล้าโจมตีฉัน!"

อู๋เป่ย"ศิษย์พี่ ถ้าเราช่วยเยี่ยเสวียน อีกฝ่ายต้องไม่ยอมแน่"

เย่เทียนจงหัวเราะเสียงนิ่ง "ฉันไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน แต่หลังจากวันนี้ ทั้งสองฝ่ายจะต่อสู้กัน ใครจะเป็นผู้ชนะ ขึ้นอยู่กับความสามารถที่มี!"

อู๋เป่ย"ทั้งสองคนเลย?"

เย่เทียนจง"แน่นอนว่าก็อื่นคือจัดการตู๋ฝัวก่อน จากนั้นก็เป็นจังหยวนกู่!"

อู๋เป่ยเป็นกังวลเล็กน้อย "ศิษย์พี่ต้องการให้อาจารย์จัดการกับจังหยวนกู่ไหม"

เย่เทียนจงยิ้ม "ศิษย์น้อง ฉันดูแลกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพมายี่สิบปีแล้วและฉันมีความลับมากมายที่ทุกคนไม่รู้ ต่อให้จังหยวนกู่สิบคน ฉันก็สามารถฆ่าเขาได้ ที่ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้ลงมือกับเขาก็เพราะว่าเขายังไม่ล้ำเส้นฉัน แต่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างประกาศเป็นศัตรูกันยังมีอะไรต้องกังวลอีก?"

อู๋เป่ย"เซียนจีเป็นองค์กรที่จัดตั้งขึ้นโดยเบื้องบน? ทั้งสองฝ่ายจะเริ่มทำสงครามแบบนี้และข้างบนจะไม่สนใจเลยเหรอ?"

เย่เทียนจง"เราฆ่าจังหยวนกู่ไม่ใช่เซียนจีทำไมพวกระดับสูงถึงต้องมาใส่ใจเขา เขาเป็นผู้นำของเซียนจีและเขาไม่สามารถปกป้องชีวิตของตัวเองได้ คุณยังคาดหวังให้เขาเสริมความแข็งแกร่งให้กับเซียนจีอีกเหรอ"

อู๋เป่ยเงียบ เขารู้ว่าเย่เทียนจงโกรธมาก และเขาต้องโกรธจังหยวนกู่มากแน่นอน!

ในเวลานี้ คนกลุ่มหนึ่งมาถึงหุบเขา อู๋เป่ยชี้ทิศทางและกลุ่มผู้เชี่ยวชาญรีบเข้ามา

ห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตรอู๋เป่ยก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง เมื่อพวกเขามาถึงบ้าน บ้านก็เต็มไปด้วยซากศพ ผู้คุมทั้งหมดถูกฆ่า

อู๋เป่ยชี้ไปที่ประตูเหล็กและพูดว่า "ศิษย์พี่ถ้ำผีอยู่ข้างหลัง เยี่ยเสวียนน่าจะถูกขังอยู่ข้างใน"

เย่เทียนจงเปิดประตูเหล็กเผยให้เห็นถ้ำมืด ในถ้ำมีวิญญาณชั่วร้ายมืดมนพุ่งออกมาทำให้ทุกคนสั่นสะท้าน

ทันใดนั้นก็มีเสียงดัง "บูม" ข้างนอก ทำเอาสั่นเข้ามาถึงข้างใน

อู๋เป่ยมองขึ้นไป ตาของเขามองทะลุหลังคา เขาเห็นการระเบิดที่ไกลมากกว่า 100 เมตรจากยอดเขา ก้อนหินจำนวนมากกลิ้งลงมาทางบ้าน

เขาตกใจและตะโกนว่า "เข้าไปในถ้ำ!"

ในเวลาเดียวกันด้วยการผลักด้วยมือทั้งสองข้าง เขาผลักคนที่อยู่ใกล้ ๆ ไปที่ถ้ำทีละคนและในเวลาเดียวกันก็ดึงเย่เทียนจงให้วิ่งเข้าไป

จากนั้นทุกคนก็ตอบสนองและรีบเข้าไปในถ้ำอย่างสิ้นหวัง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนสามคนที่ตอบสนองช้ากว่าเล็กน้อยและด้วยเสียงที่ดัง หินก้อนใหญ่ก็หล่นลงมา โดนบ้านทั้งหลัง สามคนนั้นก็เนื้อตัวสกปรก!

หินกรวดยังปิดทางเข้าถ้ำและถ้ำก็มืดจนมองไม่เห็นแม้แต่นิ้วตัวเอง

ดวงตาของอู๋เป่ยกำลังจะลุกเป็นไฟและเขาพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า "ตู๋ฝัวคนนี้ร้ายกาจจริงๆ!"

เขาคำนวณมาหลายพันครั้งแล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะใช้เล่ห์เหลี่ยมเช่นนี้ ระเบิดภูเขาและฝังไว้ที่ในของหุบเขา!