ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1942

อู๋เป่ยพยักหน้า “คำแนะนำของแกมีประโยชน์มาก ตอนนี้ฉันจะยังไม่ฆ่าแก” ในขณะพูดไปนั้นก็จับเขาเข้าไปในโลกแห่งเซียนสวรรค์ และขังไว้ชั่วคราว

เฉินรั่วเสียน “พี่หลี่ พวกเราจะทำยังไงกันดี จะรีบไปแย่งอาวุธศักดิ์สิทธิ์มาเลยดีไหม？”

อู๋เป่ยยกยิ้ม “ไม่ต้องแย่งหรอก มันจะมาหาพี่เอง”

เฉินรั่วเสียนชะงักไปชั่วครู่ “มันจะมาเอง？”

อู๋เป่ย “ยังไงมันก็เป็นอาวุธที่ถูกสร้างโดยจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่ามันก็ต้องอยู่ใต้บังคับบัญชาของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ทุกวันนี้ไม่มีจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์แล้ว เพียงแค่ฉันยกระดับขึ้นไปจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ เพราะฉะนั้นมันจะเป็นฝ่ายมารับใช้ฉันเอง”

เฉินรั่วเสียน “แต่ตอนนี้พี่หลี่ยังไม่ได้เป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์หนิ”

“ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่ก็ใกล้แล้วแหละ” พูดจบเขาก็เริ่มที่จะทะลุไปสู่ระดับถัดไป

เพียงไม่นานเขาก็ทะลุไปถึงระดับชั้นราชานักบุญ ซึ่งชั้นราชานักบุญมีสามระดับด้วยกัน แบ่งออกเป็นนักปราชญ์ บรรพบุรุษผู้ศักดิ์สิทธิ์ และอารยะธรรม ตอนนี้เขาไปถึงระดับบรรพบุรุษผู้ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ขั้นต่อไปก็เหลือแต่อารยะธรรม

จริงๆแล้วชั้นอารยะธรรมนั้นไม่ได้ไปถึงยาก ตอนที่เขาสร้างพรรคเซิ่งเทียนขึ้นมา เขาก็ได้เรียนรู้และเชียวชาญในเรื่องของอารยะธรรมไปแล้ว อีกทั้งเขายังเป็นถึงบนักบุญหมื่นศักดิ์สิทธิ์ การจะทะลุไปขั้นนี้จึงถือว่าง่ายมาก

เขาเพียงแค่คิดอยู่ครู่หนึ่ง จิตวิญญาณของเขาก็สั่นไหว อารยะธรรมก็ได้เข้ามาในตัวเขา เขาสามารถทะลุมาถึงชั้นอารยะธรรมได้อย่างง่ายดาย

ทันใดนั้นเหล่าผู้ศักดิ์สิทธิ์และเหล่ามหาเทพทั่วทุกสารทิศต่างก็รับรู้ได้ถึงระดับจิตวิญญาณที่เปลี่ยนไปของอู๋เป่ย ทุกคนล้วนหยุดทำทุกสิ่งที่ตนกำลังทำอยู่และคุกเข่าลงบนพื้นและต่างอวยพรให้อู๋เป่ย

และในยามนี้เอง ที่จู่ๆ จิตวิตวิญญาณของจางจุนที่อยู่ห่างออกไปเกิดความสั่นไหว ลมปราณที่อยู่ภายในจิตวิญญาณของเขาแทบจะระเบิดออก ดวงตาทั้งข้างแดงก่ำราวกับเลือด แววตาของเต็มไปด้วยความโหดร้าย ตอนนี้พลังอันมากมายมหาศาลในจักรวาลเข้ามาในร่างกายเขา ทำให้พลังของยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ！

“ทำไมแกต้องเป็นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ด้วย แล้วทำไมฉันถึงเป็นไม่ได้？” เขาคำรามออกมาเสียงดัง และรีบตรงไปหาอู๋เป่ย

ทันใดนั้นอู๋เป่ยก็ลืมตาขึ้น และถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “ราชานักบุญของฉันโดนชิงไป”

เฉินรั่วเสียนตกใจเป็นอย่างมาก และรีบเอ่ยถามทันที “พี่หลี่ไม่เป็นไรใช่ไหม？ราชานักบุญอยู่ในอันตรายหรือไม่？”

อู๋เป่ยหัวเราะ “พี่เป็นถึงนักบุญหมื่นศักดิ์สิทธิ์และราชานักบุญอารยะธรรม การชิงราชานักบุญไม่ได้สำคัญอะไรต่อพี่เลย”

เมื่อพูดจบ จางจุนก็โผล่มาอยู่ตรงหน้าเขา ในตัวเขามีพลังงานร้ายอยู่เต็มไปหมด ซึ่งพลังนี้เองที่ทำให้เขาก้าวกระโดดจนไปถึงชั้นราชานักบุญเช่นกัน ซึ่งพลังของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอู๋เป่ยเลย！

“แกมาที่นี่มีธุระอะไร？” อู่เป่ยถามจางจุน

จางจุนหัวเราะเฮอะเฮอะ “ฉันก็มาฆ่าแกไง！ฆ่าแกเสร็จฉันก็จะได้แทนที่แก และจะได้เป็นหลี่ซวนเป่ยแต่เพียงผู้เดียว！”

อู๋เป่ยตอบกลับเสียงเรียบ “ถึงแกไม่ฆ่าฉัน แกก็ยังเป็นแกไม่ใช่เหรอ？”

“มันไม่เหมือนกัน！บนโลกใบนี้มีหลี่ซวนเป่ยได้เพียงคนเดียว！”จางจุนตะโกนออกมาเสียงดัง จากนั้นก็ลงมือทันที

อู๋เป่ยส่ายหัวเบาๆ “ในเมื่อแกรู้ว่าฉันมีอารยะธรรม ทำไมถึงยังกล้า？”

พูดจบ มือของเขาก็กดลงไปที่หว่างคิ้วของจางจุน การกระทำของเขาไม่ได้เร็วและไม่ได้ช้า แต่จางจุนกลับหลบไม่ทัน สุดท้ายก็โดนเขากดหว่างคิ้ว

แสงในแววตาของเขาแปรเปลี่ยนเป็นความสงบลง และพยักหน้าให้กับจิตวิญญาณทั้งหลายเบาๆ

ในขณะเดียวกันที่ทวีปคงหมิง ที่ด้านหลังตำหนักศิลาของตระกูลหยูเหวิน ก็มีดาบเล่มหนึ่งถูกวางไว้บนโต๊ะ มันมีฝุ่นเกาะอยู่เนื่องจากถูกวางไว้เป็นเวลานาน ทันใดนั้นมันก็ส่งเสียงดังออกมา ตัวดาบมีแสงสว่างวาบออกมา พลังมหาศาลแห่งดาบนี้ได้ลอยขึ้น และเปิดตำหนักศิลานี้ออก จากนั้นดาบเล่มนี้ก็ตรงไปหาอู๋เป่ยทันที

แสงดาบที่น่าสะพรึงกลัวที่ดูแทบจะสามารถแบ่งฟ้าดินออกเป็นสองส่วนได้ มันได้หลงเหลือไว้เพียงลำแสงที่ยาวมาก จากนั้นก็ลอยเข้ามาอยู่ในมือของอู๋เป่ย

เมื่อจับเข้าที่ดาบแล้ว อู๋เป่ยก็รู้ได้ทันทีว่านี่คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหยูเหวิน และเคยเป็นดาบของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ความทรงจำและความปราถนาต่างของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์คนก่อนได้ถูกส่งมายังอู๋เป่ยเรียบร้อย

เขากล่าว “เป็นเวลานานนับไม่ถ้วนแล้ว แต่ความปรารถนาของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ยังไม่ละทิ้งไป！วางใจได้เลย ผมจะสืบทอดเจตนารมณ์นี้เองและจะทำให้ดีที่สุด！”

ที่ตัวดาบนั้นได้ส่งเสียงออกมา พลังอันแหลมคมนั้นได้ส่งผ่านมายังตัวดาบและทะลุเข้าไปในร่างกายของอู๋เป่ย ไม่นานตัวเขาและดาบจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ก็ได้หลอมรวมกันเป็นหนึ่ง！

ในดาบจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์นั้น ได้ถูกประทับด้วยพลังของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ถึงห้าท่าน จากนั้นก่อตัวขึ้นมากลายเป็นกระบี่ศักดิ์สิทธิ์！

มือที่ถือดาบจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อยู่นั้นถูกส่งไปให้เฉินรั่วเสียน “รั่วเสียน เธอนำดาบนี้ไปแก้แค้นตระกูลหยูเหวินเสีย”

เฉินรั่วเสียนพยักหน้า และรับกระบี่ศักดิ์สิทธิ์มา จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังตระกูลหยูเหวินทันที

อู๋เป่ยไม่ได้ไปกับเธอด้วย เพราะว่าดาบจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ก็เปรียบเสมือนตัวแทนของเขาอยู่แล้ว ซึ่งพลังของเฉินรั่วเสียนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขา ดังนั้นในตระกูลหยูเหวินไม่ถือว่าคู่ต่อสู้ของเธอเลย！

หลังจากที่เฉินรั่วเสียนไป อู๋เป่ยก็ไม่อยากมีท่าทีที่โอ้อวดจนเกินไป จึงเก็บพลังลมปราณและออกมาจากร้านยา เมื่อเขาไปเหล่าสรรพสิ่งทั้งก็ทยอยออกไปเช่นกัน แต่ก็มีผู้ที่เก่งกาจมามากมายเพื่อดูเสียหน่อยว่าที่นี่เกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าก็ต้องมีปราชญ์จิตสำนึกของผู้บำเพ็ญเพียรที่อ่อนแอมาที่นี่เพื่อดูการถือกำเนิดของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน ！