ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1974

เมิ่งเหว่ยพูดว่า: “หนึ่งล้านล้าน ถือว่าไม่แพงเลยแม้แต่น้อย ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ ไม่มีสามถึงห้าล้านล้านก็อย่าหวังว่าจะได้ใบอนุญาตสำรวจเลย”

อู๋เป่ยตอบอย่างเรียบเฉย: “ตกลง ก็หนึ่งล้านล้าน”

เมื่อเมิ่งเหว่ยตอบตกลงแล้ว เขาก็หันหลังเดินจากไป ก่อนออกเดินยังบอกให้อู๋เป่ย รอสักครู่

ทันทีที่เมิ่งเหว่ยจากไป ก็มีชายในชุดคลุมสีน้ำเงินเดินเข้ามา เขามองไปยังทิศทางที่เมิ่งเหว่ยหายไป แล้วพูดว่า: “คำพูดของคนนั้นเชื่อไม่ได้หรอก ใบอนุญาตที่เขาขายให้นายเป็นของปลอม”

อู๋เป่ย สีหน้าไม่เปลี่ยน พูดว่า: “ถ้าอย่างนั้น แสดงว่านายมีใบอนุญาตของจริง?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินอายุประมาณสี่สิบต้นๆ เขาหัวเราะแล้วพูดว่า:

“แน่นอนว่าผมมีใบอนุญาตของจริง เพียงแต่ว่าราคาจะแพงกว่าของปลอมนิดหน่อย” อู๋เป่ย: “ไม่เป็นไร ใบอนุญาตเป็นของจริงหรือไม่ ฉันดูปราดเดียวก็รู้ ถ้าเขากล้าขายของปลอมให้ฉัน ฉันจะบังคับให้เขาชดใช้ร้อยเท่า”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า: “นายไม่เคยเห็นใบอนุญาตมาก่อนใช่ไหม จะตัดสินได้อย่างไรว่ามันเป็นของจริง?”

อู๋เป่ย: “จะตัดสินยังไง เป็นเรื่องของผม”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินหัวเราะอีกครั้ง: “จริงๆ แล้ว ใบอนุญาตก็ไม่เหมือนกันทั้งหมด มันแบ่งออกเป็นสามประเภท ประเภทแรก ใบอนุญาตนี้ไม่ถูกจำกัดด้วยพื้นที่ สามารถสำรวจได้ทุกแห่งในเทียนกง โดยไม่มีข้อจำกัดเรื่องเวลา

“ประเภทที่สอง แม้ว่าพื้นที่สำรวจจะไม่ถูกจำกัด แต่เวลาสำรวจมีเพียงหนึ่งปี นับจากวันที่เริ่มต้นสำรวจ ระยะเวลาที่ใช้ได้คือหนึ่งปีเท่านั้น ประเภทที่สาม มีระยะเวลาเพียงครึ่งปี และจำกัดพื้นที่สำรวจไว้เฉพาะบางแห่ง ผมเดาว่าใบอนุญาตที่เมิ่งเหว่ยให้กับนายคือประเภทแรก”

อู๋เป่ยมองเขาแล้วถามว่า: “นายมีใบอนุญาตประเภทแรกเหรอ?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินหัวเราะ: “ไม่มี ใบอนุญาตประเภทแรก ตอนนี้ไม่มีแล้ว ต่อให้รวยแค่ไหนก็หาซื้อไม่ได้ แต่ผมมีใบอนุญาตประเภทที่สองอยู่ในมือ”

อู๋เป่ยถาม: “ราคาเท่าไหร่?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินหัวเราะ: “แพงมาก สองล้านล้านเหรียญช่างชิง”

อู๋เป่ย: “ขอดูได้ไหม?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบกระดาษหนังใบหนึ่งออกมาจากในอกเสื้อ บนกระดาษนั้นมีตัวหนังสือเขียนอยู่ พร้อมตราประทับหลายดวง

แม้ว่าอู๋เป่ย จะไม่เคยเห็นใบอนุญาตมาก่อน แต่เขาก็รู้ในทันทีว่านี่คือของจริง จึงถามว่า: “ลดได้ไหม?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินส่ายหน้า: “ขอโทษด้วย สองล้านล้านเป็นราคาต่ำสุดแล้ว ถ้านายไม่เชื่อผม ผมจะพาไปที่สำนักงานตรวจสอบเพื่อตรวจสอบความจริงแท้ได้”

เย่ปิงซีถามว่า: “ในเทียนกงยังมีพื้นที่ที่ไม่ได้สำรวจอีกมากไหม?”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินหัวเราะ: “แน่นอน ปัจจุบันสิ่งที่พวกคุณเห็นเป็นเพียงพื้นที่เล็กๆ แห่งหนึ่งเท่านั้น แต่เดิมที่นี่เป็นเขตของศาลสวรรค์ พื้นที่ส่วนใหญ่ไม่สามารถสำรวจได้”

เย่ปิงซี: “นั่นก็หมายความว่า สถานที่ที่สามารถสำรวจได้ถูกสำรวจไปหมดแล้ว ที่เหลือก็สำรวจไม่ได้ ดังนั้นใบอนุญาตสำรวจของคุณจึงไม่มีค่าอะไรมากนัก”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินพูดนิ่งๆ : “อย่าพูดแบบนั้นเลย สำหรับคนที่ต้องการ มันคือของล้ำค่าไร้ราคา”

เย่ปิงซี: “ตกลงราคาเดียว สิบล้านล้านเหรียญช่างชิง ถ้าคุณไม่ยอม งั้นพวกเราซื้อของเมิ่งเหว่ยดีกว่า ยังไงการสำรวจก็ยาก จะระบุหรือไม่ระบุพื้นที่ก็ไม่มีความต่างกัน”

ชายชุดคลุมสีน้ำเงินเริ่มลังเล หลังจากต่อรองกันไปมาสักพัก ทั้งสองฝ่ายก็ตกลงกันได้ในราคาสิบสองล้านล้านเหรียญช่างชิง

เมื่ออู๋เป่ยเพิ่งรับใบอนุญาตมาได้ไม่นาน เมิ่งเหว่ยก็เดินเข้ามา เมื่อเห็นชายชุดคลุมสีน้ำเงิน ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเล็กน้อยแล้วพูดว่า: “อย่าเชื่อคำพูดของคนคนนี้เด็ดขาด”

อู๋เป่ย: “ผมมีวิธีตัดสินของตัวเอง ใบอนุญาตของนายล่ะ เอามาให้ผมดูหน่อย”

เย่ปิงซี: “สิ่งที่ยากที่สุดคือการสำรวจและพัฒนา ผู้บำเพ็ญธรรมทั่วไปไม่สามารถทำได้ จึงต้องมาซื้อพื้นที่แทน ที่นี่เป็นเพียงเขตทั่วไป ถ้าเป็นเขตที่ดีกว่านี้ ราคาคงสูงกว่านี้มาก”

หลังจากเข้าใจภาพรวมของสถานการณ์ภายในเทียนกงแล้ว อู๋เป่ยและเย่ปิงซี ก็เดินทางไปยังพื้นที่ที่ได้รับอนุญาตตามใบสำรวจประเภทที่สาม

พื้นที่นี้ค่อนข้างห่างไกล ตั้งอยู่ด้านหลังภูเขาฮวง ดูเหมือนเต็มไปด้วยพลังสังหาร แสดงถึงความไม่เป็นมงคล จึงไม่น่าแปลกใจที่ถูกจัดให้อยู่ในพื้นที่สำรวจประเภทที่สาม

เมื่อยืนอยู่บนยอดเขา มองไปยังพื้นที่อันไม่รู้จักที่เต็มไปด้วยหมอกควันสังหาร เย่ปิงซีถึงกับหน้าซีด: “คุณชาย ดูเหมือนพวกเราจะโดนหลอกแล้ว พื้นที่แบบนี้ ต่อให้พัฒนาได้ก็อาจไม่มีมูลค่าอะไรเลย”

อู๋เป่ย: “ในเมื่อมันเป็นพื้นที่ที่ยังไม่ถูกสำรวจ เราก็ไม่อาจคาดเดาได้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน”

พูดจบ เขาก็บินตรงเข้าสู่หมอกควันสังหารที่ปกคลุมพื้นที่นั้นทันที หมอกควันหนาทึบแผ่กระจายไปทั่ว ขณะที่อู๋เป่ยหายลับเข้าไปเย่ปิงซี ที่อยู่ด้านนอกเห็นแสงสว่างของสิ่งต้องห้ามมากมายส่องประกายขึ้นอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับปรากฏการทำงานของค่ายกลใหญ่หลายแห่งจนเธอร้องอุทานด้วยความตกใจ

ทั่วเทียนกงถึงกับสั่นสะเทือน ผู้บำเพ็ญธรรมจำนวนมากพากันบินขึ้นมองไปยังพื้นที่ที่อู๋เป่ยกำลังสำรวจ

มีคนพูดด้วยเสียงเย็นชา: “นี่ใครกันที่ไม่อยากมีชีวิตรอด ถึงได้กล้าเข้าไปสำรวจในเขตเทียนซา! เขตเทียนซาแห่งนี้ฝังศพของผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน มันกลายเป็นดินแดนต้องห้ามมานานนับพันปีแล้ว!”

อีกคนหัวเราะ “ฮ่าๆ คนที่มาน่าจะเป็นหน้าใหม่แน่ๆ ถึงได้ถูกหลอกให้ซื้อใบอนุญาตในราคาถูกเพื่อเข้าไปพัฒนาดินแดนต้องห้าม!”

เมิ่งเหว่ยก็บินมาถึงบริเวณใกล้เคียงเช่นกัน เมื่อเห็นความเปลี่ยนแปลงในเขตเทียนซา เขาหัวเราะแล้วพูดกับผู้ติดตาม:

“ใบอนุญาตนี้ขายไม่ออกมาหลายปีแล้ว วันนี้ในที่สุดก็ขายได้สำเร็จ ไปฉลองกันหน่อย!”

ในขณะเดียวกันอู๋เป่ยที่เข้าไปในเขตเทียนซาก็สัมผัสได้ถึงค่ายกลสังหารสิบสองแห่ง และสิ่งต้องห้ามน่าสะพรึงกลัวอีกกว่าร้อยชนิด ทั้งหมดทรงพลังมหาศาล แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแห่งยุค หากเข้ามาก็อาจไม่สามารถอยู่รอดได้

อย่างไรก็ตาม อู๋เป่ย ไม่รู้สึกหวั่นเกรงแม้แต่น้อย เขาปลดปล่อยพลังของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ออกมาในทันที ส่งผลให้ค่ายกลและสิ่งต้องห้ามทั้งหมดหยุดทำงานในพริบตา