ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2000

อู๋เป่ยพูด : “ใช่ไหม ผมขอลองเองว่าดาบของคุณคมไหม!”

เขาก้าวออกมาหนึ่งก้าว คุณชายตาบอดฮึอย่างเย็นชา ทันใดนั้นดาบในมือของเขามาถึงคิ้วของเขา อู๋เป่ยจับปลายดาบเอาไว้ทันที บิดมือหนึ่งที ดาบก็ถูกบิดจนกลายเป็นเกลียว ในเวลาเดียวกัน คุณชายตาบอดคนนี้ถูกเตะจนบินออกไปสิบกว่าเมตร

คุณชายสี่ตาอีกคนหนึ่งตกตะลึง ถอยกลับไปหาคุณชายตาบอดทันที จ้องอู๋เป่ยตาแข็ง

อู๋เป่ยเดินไปหาทั้งสองคน เขาก้าวหนึ่งก้าว สองคนนี้ก็ถอยหนึ่งก้าว จนกระทั่งถอยไปถึงตีนเขาเทียนเยว่

เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่สามารถขัดขวางผู้มาเยือนได้ ผู้บำเพ็ญที่เชิงเขามาดูความคึกคักทีละคน ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร

อู๋เป่ยไม่สนใจพวกเขา กวาดมองไปบนยอดเขาเทียนเยว่หนึ่งที ก็พบว่ามีประตูคริสตัลโปร่งใสอยู่ที่ด้านล่างของยอดเขาแห่งนี้ ผ่านประตูคริสตัล สามารถมองเห็นขวดหยกลอยอยู่กลางอากาศข้างใน แต่ตำแหน่งห่างจากขวดหยกหนึ่งเมตร มีอักขระยันต์สามใบลอยอยู่ แบ่งออกเป็นสีน้ำเงิน สีทอง และสีแดง นอกจากนี้ ยังมีคริสตัลหนึ่งก้อน มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งอยู่ในคริสตัล สวมเสื้อคลุมผ้าบาง อายุประมาณยี่สิบแปดปี

เชียนเสวี่ยหลิงเจียวพูด : “อักขระยันต์สามใบนี้ ว่ากันว่าเป็นยันต์สมบัติชั้นเทพที่เกิดจากความวุ่นวาย ซ่อนพลังที่แข็งแกร่งเอาไว้ ผู้หญิงที่อยู่ในคริสตัล เป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความโกลาหลที่ทรงพลังอย่างมาก การหลับใหลของนางน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับขวดหยกใบนั้น”

ในเวลานี้ ร่างอมตะภัยพิบัติพันครั้งคนนั้นที่ถูกอู๋เป่ยปล่อยเลือดก่อนหน้านี้เข้ามาหา

อู๋เป่ยมองเขาหนึ่งที : “นายลองหรือยัง”

เขาหัวเราะฮ่าฮ่า : “คุณสมบัติของผู้น้อยมีจำกัด ไม่กล้าลอง แต่พรสวรรค์ของคุณชายไม่ธรรมดา ทำสำเร็จแน่นอน”

อู๋เป่ยมองไม่ออกได้ยังไง ผู้ชายคนนี้ไม่มีเจตนาดีเลย แปดสิบเปอร์เซ็นอยากเห็นเขาเป็นตัวตลก เพียงแต่เขาก็ไม่ใส่ใจเช่นกัน พูดอย่างไม่แยแส : “สิ่งที่นายพูดมีเหตุผล”

พูดจบ เขามาถึงหน้าประตูคริสตัล ยื่นมือออกไปกดข้างบน

ผู้บำเพ็ญรอบๆต่างเงียบกันหมด พวกเขาล้วนแล้วอยากเห็นอู๋เป่ยเป็นตัวตลก ก่อนหน้านี้ เคยมีผู้บำเพ็ญมาสัมผัสประตูคริสตัลบานนี้แล้ว แต่ผลลัพธ์น่าเวทนาอย่างมาก มีคนได้รับบาดเจ็บสาหัส มีคนบาดเจ็บเล็กน้อย

เชียนเสวี่ยหลิงเจียว : “ซวนเป่ย ระวังตัวด้วย!”

เห็นว่าอู๋เป่ยและเชียนเสวี่ยหลิงเจียวใกล้ชิดกันอย่างมาก หนึ่งในผู้บำเพ็ญที่เป็นเผ่าเทพเดินออกมา พูดอย่างเย็นชา : “เทพธิดาหลิงเจียว ระวังตัวตนของคุณด้วย! คุณเป็นเทพธิดา ดีที่สุดคืออย่าเข้าใกล้ผู้ชายที่เป็นเผ่ามนุษย์ ไม่อย่างนั้นจะไม่เป็นผลดีต่อคุณและเขา!”

อู๋เป่ยหันไปมองเผ่าเทพคนนี้หนึ่งที หลังจากนั้นเดินเข้าไปหาเชียนเสวี่ยหลิงเจียว กอดเอวของเธอเบาๆ พูดอย่างเย็นชา : “ตอนนี้หลิงเจียวเป็นผู้หญิงของผม”

สีหน้าของเผ่าเทพคนนี้เปลี่ยนทันที พูดอย่างดุร้าย : “คุณรู้ไหมคุณทำแบบนี้ผลลัพธ์ที่ตามมาคืออะไร”

อู๋เป่ย : “ผลลัพธ์ก็คือ เผ่าเทพที่กล้ารังแกหลิงเจียว จะถูกผมบดขยี้ทั้งหมด!”

เผ่าเทพคนนี้ยังต้องการพูดอะไรต่อ ผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์คนหนึ่งตบไหล่ของเขา เขามองอีกฝ่ายหนึ่งที คิดไม่ถึงเลยว่าจะหยุดพูดไปเลย

บนใบหน้าของผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์เต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูดกับอู๋เป่ย : “เพื่อน ลองประตูคริสตัลก่อนดีกว่า”

อู๋เป่ยพูด : “ผมจะทำอะไร ต้องให้คุณสอนด้วยเหรอ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์แข็งทื่อ กระแอมหนึ่งที ไม่พูดอะไรอีกต่อไป

อู๋เป่ยจับมือของเชียนเสวี่ยหลิงเจียวแล้วเดินไปข้างๆ อีกฝ่ายถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “ซวนเป่ย ฉันอาจจะนำปัญหามาให้คุณจริงๆ”

อู๋เป่ย : “ไม่ว่าปัญหาจะใหญ่แค่ไหน ฉันก็ไม่สนใจ สภาพแวดล้อมของที่นี่ไม่เลว ฉันขอทะลวงก่อน”

ในเวลานี้ อู๋เป่ยไม่รีบร้อนที่จะเปิดประตูคริสตัล แต่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คิด เริ่มต้นสร้างขั้นเซียนเทพและขั้นเซียนผู้เที่ยงแท้ของเส้นทางแห่งเซียนและมนุษย์

ประสบการณ์ในโลกเซินหลัว ทำให้เขาได้ข้อสรุปของวิชายุทธที่สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น ส่งผลให้ผู้บำเพ็ญที่ฝึกฝนเส้นทางแห่งเซียนและมนุษย์สามารถจัดการกับมันได้อย่างสงบแม้ในภัยพิบัติครั้งใหญ่ก็ตาม

เขาเป็นคนฉลาดมาก เพียงชั่วขณะหนึ่ง วิชายุทธของขั้นเซียนเทพและขั้นเซียนผู้เที่ยงแท้ที่สมบูรณ์แบบ ก่อตัวขึ้นในจิตใจ อู๋เป่ยฝึกฝนวิชายุทธที่สมบูรณ์แบบหนึ่งรอบทันที

ผู้บำเพ็ญที่อยู่รอบๆก็สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของลมปราณของอู๋เป่ยเช่นกัน แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เผยลมปราณสูงสุดของขั้นเซียนผู้เที่ยงแท้ออกมา เพียงแต่ ร่างเซียนผู้เที่ยงแท้ของเขา แตกต่างจากเซียนผู้เที่ยงแท้ที่เหล่าผู้บำเพ็ญรู้จักอย่างมาก

ฝึกฝนเซียนผู้เที่ยงแท้เสร็จ เขาลืมตาขึ้น พูดด้วยรอยยิ้ม : “วิชายุทธชุดนี้ สมบูรณ์แบบจริงๆ หลิงเจียว กลับไปผมจะสอนคุณ”

เชียนเสวี่ยหลิงเจียวพูดด้วยรอยยิ้ม : “ซวนเป่ย แม้ว่าคุณจะเป็นเซียนผู้เที่ยงแท้ แต่ฉันรู้สึกว่าพลังยุทธ์ของคุณนั้นลึกราวกับเหวแห่งดวงดาว ไม่อาจหยั่งรู้ได้”

อู๋เป่ย : “นั่นเป็นเพราะว่า วิชายุทธชุดนี้เป็นเพียงการฝึกฝนเล็กน้อยเท่านั้น รากฐานของผมไม่ได้อยู่ที่นี่”

จางหยิงเทียนส่ายหน้า : “ฉันไม่ได้มั่นใจ แต่เป็นเพราะฉันแข็งแกร่งมากพอที่จะฆ่าแก ไม่ต้องสงสัย ต่อให้แกเป็นต้าเต้าจุน วันนี้ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของฉัน”

อู๋เป่ยตกใจเล็กน้อย : “แกกล้าพูดแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะมีความสามารถเล็กน้อย แล้วทำไมไม่เอาออกมาให้ฉันดูล่ะ”

จางหยิงเทียนพูดอย่างไม่แยแส : “ก็ได้ ในเมื่อแกอยากเห็น ฉันจะให้แกได้เปิดหูเปิดตา”

มือขวาของเขากำไว้ตลอดเวลา ในเวลานี้จู่ๆก็กางออก มียันต์ลัทธิเต๋าอยู่ในฝ่ามือหนึ่งแผ่น มองเห็นยันต์ลัทธิเต๋านี้ อู๋เป่ยก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ทำให้ไร้พลัง พลังในร่างกายก็เริ่มปั่นป่วนเช่นกัน

เชียนเสวี่ยหลิงเจียวยิ่งทนไม่ไหว ล้มลงพับพื้นทันที มีสีหน้าที่ทุกข์ทรมาน

อู๋เป่ยกำหมัดทั้งสองข้างแน่น ขมวดคิ้วแน่น พูด : “นี่คืออะไร”

“ตอนที่หนี่วาสร้างมนุษย์ มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่คิดว่ามนุษย์สมบูรณ์แบบเกินไป ดังนั้นจึงได้ยื่นคำร้อง ให้หนี่วาทิ้งจุดอ่อนไว้สามประการ สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเหล่านั้น มุ่งเป้าไปที่จุดอ่อนของมนุษย์สามประการ สร้างสามสิ่งเพื่อควบคุมมนุษย์ นี่คือหนึ่งในนั้น ชื่อว่ายันต์ศพ!”

อู๋เป่ยรู้สึกคลื่นไส้ อยากอ้วกแต่อ้วกไม่ออก แต่เขายังคงยืนอยู่ ไม่ล้ม

จางหยิงเทียนประหลาดใจเล็กน้อย : “แกน่าทึ่งมาก คิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถยืนได้ถึงตอนนี้ เพียงแต่ แล้วจะทำอะไรได้ แกในตอนนี้ ไม่สามารถต่อต้านได้เลยด้วยซ้ำ ทำได้แค่ปล่อยให้ฉันเล่นต่อไป”

“ใช่ไหม” ในเวลานี้ ด้านหลังของจางหยิงเทียน มีเสียงของอู๋เป่ยดังขึ้น

เขาตกใจอย่างมาก เพิ่งหันกลับไป ก็ถูกบีบคอแล้ว หลังจากนั้นถูกยกขึ้นกลางอากาศ

คนผู้นี้ก็คืออู๋เป่ย เขาจับมือของจางหยิงเทียนเอาไว้ บีบจนหัก แล้วเอาอักขระยันต์ใบนั้นมาเก็บไว้

จางหยิงเทียนส่งเสียกรีดร้อง ถูกโยนเขาลงบนพื้นเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว

เผ่าเทพคนนั้นใช้โอกาสในครั้งนี้ลอบโจมตี แต่เขาเพิ่งยื่นมือออกมา อู๋เป่ยก็ต่อยเขาจนบินออกไป กรีดร้องและบินออกจากพื้นที่ภูเขาและตกลงไปในความว่างเปล่าอันไม่มีที่สิ้นสุด

จางหยิงเทียนคุกเข่าลงบนพื้น มองอู๋เป่ยด้วยความหวาดกลัว ถาม : “แกทำได้ยังไง”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ด้วยระดับชั้นในตอนนี้ของแก ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตัวตนที่แท้จริงของฉันอยู่ไหน สิ่งที่แกมองเห็น ล้วนแล้วเป็นสิ่งที่ฉันอยากให้แกเห็นเท่านั้น เข้าใจไหม”