ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2100

อู๋เป่ยและจางฉวนรีบไปที่ร้านยาอย่างรวดเร็ว ร้านยาอยู่ภายในสำนักเซวียนหมิง เป็นร้านของญาติผู้อาวุโสคนหนึ่ง แม้จะสู้หอยาของสำนักเซวียนหมิงไม่ได้ แต่ราคาถูกกว่า ธุรกิจจึงยังไม่เลว

ในขณะนั้น อวิ๋นซ่างถูกกลุ่มคนล้อมไว้ในโถงร้านยา พวกเขาล้อมเธอไว้และตะโกนว่าต้องการค้นตัว

อู๋เป่ยดันฝูงชนเข้าไป ถามเสียงเข้ม: "ใครจะค้นตัว?"

พวกผู้ติดตามไม่มีใครพูด หนึ่งในนั้นเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่เบิกตากว้าง: "ผม! ผู้หญิงคนนี้ขโมยยาของผม ผมต้องค้นตัวเธอ!"

อู๋เป่ยพูดเสียงเข้ม: "ค้นตัวเธอก็ไม่ใช่ไม่ได้ แต่ถ้าค้นแล้วไม่เจออะไรล่ะ จะว่ายังไง?"

ชายหนุ่มคนนั้นแค่นเสียง: "ไม่เจอก็ไม่เจอ จะว่ายังไงล่ะ?"

อู๋เป่ย: "จริงหรือ? ตอนนี้ผมสงสัยว่าคุณขโมยเหรียญคริสตัลของผมไปสิบล้าน ตอนนี้ผมจะค้นร้านยาของคุณ!"

ชายหนุ่มโกรธมาก: "ขโมยเหรียญคริสตัลของคุณสิบล้าน? คุณช่างกล้าพูดจริงๆ!"

อู๋เป่ยพูดเสียงเข้ม: "คุณไม่มีหลักฐานอะไรเลย แค่พูดลอยๆ ว่าคนอื่นขโมยของ ผมก็พูดแบบเดียวกันกับคุณได้!"

ชายหนุ่มโกรธและอับอาย โบกมือเรียก: "มาเร็ว สั่งสอนเจ้าหนูคนนี้ให้หนักๆ!"

นักรบสองคนในระดับชั้นลมปรานพุ่งเข้ามา คนหนึ่งจับไหล่อู๋เป่ย อีกคนจับข้อมือของเขา อู๋เป่ยเคลื่อนตัวเล็กน้อย ต่อยท้องคนหนึ่ง แล้วใช้ข้อศอกฟาดไปที่ขมับของอีกคน

ทั้งสองคนไม่ได้ส่งเสียงร้องแม้แต่น้อย ล้มลงไปทันทีพร้อมน้ำลายฟูมปาก

ชายหนุ่มตกใจ เขาไม่คิดว่าอู๋เป่ยจะต่อสู้เก่งขนาดนี้ ทำให้เขาตกใจ ร้องว่า: "อย่าทำอะไรบ้าๆ! ลุงของผมเป็นผู้อาวุโสของสำนักเซวียนหมิงนะ!"

อู๋เป่ย: "คุณยังจะค้นตัวอีกไหม?"

ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย เรื่องนี้เขาไม่ได้อยู่ฝ่ายถูก ลุงของเขาแม้จะเป็นผู้อาวุโส แต่ก็คอยเตือนเขาหลายครั้งว่าอย่าก่อเรื่อง หากเรื่องนี้ไปถึงหูลุงของเขา แม้ว่าเขาจะกู้หน้าได้ ก็ต้องถูกด่าอย่างหนัก หลังจากพิจารณาแล้ว เขาตัดสินใจยุติเรื่อง พูดว่า: "วันนี้จะปล่อยเธอไปก่อน"

อวิ๋นซ่างพูดเสียงเข้ม: "อะไรคือปล่อยฉันไป? เรื่องขโมยยาที่คุณพูด มันไม่มีมูลความจริงเลย เรื่องนี้ต้องพูดให้ชัดเจน!"

"มีเรื่องอะไรวุ่นวายที่นี่?"

ในตอนนั้น ชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสั้นสีม่วงเดินเข้ามา บนเสื้อคลุมปักรูปนกอินทรีสีทอง เมื่อเห็นคนนี้ ชายหนุ่มตกใจ รีบคำนับ: "พบผู้ตรวจการอินทรีทอง!"

ผู้ตรวจการอินทรีทองมีสถานะพิเศษในสำนักเซวียนหมิง ผู้ที่ดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการอินทรีทอง เรียกอีกอย่างว่าผู้อาวุโสอินทรีทอง เป็นบุคลากรพิเศษที่มีหน้าที่กำกับดูแลทั้งสำนักเซวียนหมิง ภายในสำนักเซวียนหมิง ทุกคนที่มีตำแหน่งต่ำกว่าหัวหน้าพรรค ตั้งแต่คนงานธรรมดาไปจนถึงผู้อาวุโสระดับหัวหน้าสาขา ผู้ตรวจการอินทรีทองมีอำนาจในการสอบสวน และผู้ที่ถูกสอบสวนต้องให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่

เมื่อเห็นผู้ตรวจการอินทรีทองปรากฏตัว อวิ๋นซ่างก็รู้สึกตกใจเช่นกัน รีบคำนับทักทาย

ผู้ตรวจการอินทรีทองมองไปที่อู๋เป่ย ถามทันที: "คุณคือคนใหม่ที่เอาชนะเฉิงเว่ยได้ ศิษย์ของผู้อาวุโสหลิวใช่ไหม?"

อู๋เป่ยประสานมือคำนับ: "ใช่ข้าน้อยเอง ขอคารวะผู้ตรวจการอินทรีทอง"

ชายวัยกลางคนยิ้ม: "ได้ยินว่าคุณแสดงผลงานได้ดีเยี่ยมในการทดสอบ และยังเอาชนะผู้แข็งแกร่งในระดับชั้นลมปรานได้ด้วย อืม ดีมาก อนาคตของคุณต้องยิ่งใหญ่แน่นอน!"

อู๋เป่ยพูด: "ผู้ตรวจการชมเกินไปแล้ว"

ชายวัยกลางคน: "ผมเป็นผู้ตรวจการระดับหนึ่ง ชื่อโฉวกวางไท่ ถ้าคุณมีเรื่องอะไรในอนาคต สามารถมาหาผมได้"

เมื่อได้ยินประโยคนี้ อู๋เป่ยรู้ว่าคนผู้นี้ตั้งใจจะดึงเขาเข้าพวก จึงรีบพูด: "ขอบคุณสำหรับความกรุณา ศิษย์ขอขอบคุณ"

ตอนนั้น โฉวกวางไท่มองไปที่ชายหนุ่ม สีหน้าเย็นชา: "เกิดอะไรขึ้น?"

ชายหนุ่มเหงื่อไหลเต็มหน้า เรื่องนี้อาจเล็กหรือใหญ่ก็ได้ หากไม่ดี เขาอาจทำให้ลุงของตัวเองเดือดร้อน จึงรีบพูด: "ท่านผู้ตรวจการ ทั้งหมดเป็นความเข้าใจผิด เป็นความเข้าใจผิด!"

อวิ๋นซ่างพูดเสียงเย็นชา: "คุณตั้งใจกล่าวหาว่าฉันขโมยยาของพวกคุณ จะค้นตัวฉันให้ได้ นี่เป็นความเข้าใจผิดหรือ?"

โฉวกวางไท่ฟังแล้วยิ้มแห้ง: "ผมเห็นแก่หน้าลุงของคุณมาตลอด จึงไม่ได้สั่งสอนคุณ เรื่องวันนี้ ผมไม่อาจปล่อยเธอไปง่ายๆ!"

โฉวกวางไท่รีบถาม: "แล้วปรุงสำเร็จหรือไม่?"

อู๋เป่ยถอนหายใจ: "ปรุงสำเร็จก็จริง แต่ทำได้แค่ครั้งเดียว คุณภาพก็ธรรมดามาก"

พูดจบ เขาก็หยิบยาหยวนหลิงตั้นออกมาหนึ่งเม็ด

ยาหยวนหลิงตั้นเม็ดนี้ เขาได้ปรับแต่งแล้ว ลักษณะภายนอกดูไม่ดี เป็นยาอายุวัฒนะที่ไม่ได้คุณภาพ

แต่โฉวกวางไท่มองดูแล้วกลับไม่รู้สึกว่ามันแย่ กล่าวอย่างประหลาดใจ: "ปรุงยาอายุวัฒนะสำเร็จแล้ว! อู๋เป่ย คุณเป็นอัจฉริยะจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่แสดงผลงานได้ดีเยี่ยมในการทดสอบ!"

อู๋เป่ยส่ายหน้า: "ฝีมือแค่นี้ของผม ผมไม่กล้าบอกใคร กลัวเขาจะหัวเราะเยาะ"

แต่โฉวกวางไท่ไม่เห็นด้วย พูดว่า: "คุณต้องปรุงยาต่อไป สักวันหนึ่ง คุณจะกลายเป็นนักปรุงยาที่ยอดเยี่ยม!"

พูดถึงตรงนี้ เขาก็ลูบศีรษะตัวเองทันที หยิบตำราเก่าแก่หลายเล่มออกมาจากเข็มขัดเก็บของ ยิ้มพูด: "ผมชอบสะสมของ หนังสือเหล่านี้เกี่ยวกับทฤษฎีการปรุงยา ข้างในก็มีสูตรยาอายุวัฒนะด้วย น่าจะเป็นประโยชน์กับคุณ"

เมื่อเห็นหนังสือเหล่านั้น อู๋เป่ยก็รู้สึกใจเต้นทันที เพราะหนังสือเหล่านี้น่าจะมาจากจักรวาลหลัก มีกลิ่นอายที่พิเศษมาก

เขาพูด: "ท่านผู้อาวุโสโฉว มีค่าเกินไป ศิษย์ไม่กล้ารับ"

โฉวกวางไท่หัวเราะ: "ไม่เป็นไร ผมชอบคนหนุ่มที่มีความพยายามและพรสวรรค์มากที่สุด อ้อ คุณได้เป็นศิษย์ของท่านผู้อาวุโสหลิวได้อย่างไร?"

อู๋เป่ยจึงเล่าเรื่องที่เขาแต่งไว้ก่อนหน้านี้ โฉวกวางไท่ฟังแล้วยิ้มเบาๆ พูดว่า: "ท่านผู้อาวุโสหลิวมีตำแหน่งธรรมดามากในสำนักเซวียนหมิง คนมีความสามารถอย่างคุณที่อยู่กับเขา ช่างเสียแรงเกินไป"

อู๋เป่ยยิ้มพูด: "ศิษย์ไม่กล้าคิดเช่นนั้น เพียงแค่พยายามพัฒนาตัวเองก็พอ"

โฉวกวางไท่มองที่ตาของเขา ถามว่า: "อู๋เป่ย คุณสนใจไหม ที่จะมาเป็นศิษย์ของผมและฝึกตน?"​​​​​​​​​​​​​​​​