ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2143

เงาดำรูปร่างคลายอิ่งจื่อปรากฏอยู่รอบ ๆ ตัวอู๋เป่ย มันมีแขนยาวสิบสองข้าง รูปร่างน่ากลัว เมื่อกลุ่มคนเข้าไปใกล้เงานั้นก็ใช้แขนจับพวกเขาไว้ จากนั้นก็เริ่มดึงทึง

"ฟู่！"

เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณ คนที่ยืนอยู่ใกล้หกคนถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ สารพัดส่วนหล่นลงมากองระเกะระกะเต็มพื้น คนที่ยังไม่ได้เข้าไปโจมตีถึงกับตกใจกลัว บางคนถึงขั้นอาเจียนออกมาเลยทีเดียว

อู๋เป่ยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ หันหลังกลับมาคว้าคอหนุ่มน้อย แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "ตอนนี้เจ้าคงพูดได้แล้วใช่ไหม? "

หนุ่มน้อยใบหน้าซีดเผือก ปรมาจารย์ดินแดนลับสองคน ถูกฆ่าตายเช่นนี้หรือ?

ความหวาดกลัวทำให้เขาตัวสั่นระริก แล้วพูดเสียงสั่นว่า "ข้าพูดแล้ว อย่าฆ่าข้าเลยนะ！"

ในเวลานั้น อู๋เป่ยกวาดตามองผู้คนที่เหลือ เปิดปากแล้วร้องเสียงคำราม เพื่อเป็นการใช้อีกหนึ่งคำสาปโบราณระดับสูง ทันใดนั้น พวกคนเหล่านั้นก็ถูกแรงสั่นสะเทือนจนมึนงงแล้วหมดสติล้มลงไปกันเป็นแถว

ถึงตอนนั้นเขาจึงเริ่มถาม "เจ้าเป็นคนของสำนักคุ้มกันหรือ? "

หนุ่มน้อยพยักหน้า "เป็นนายใหญ่ส่งข้ามาตอบกลับท่าน เดิมที่ระหว่างท่านจะต้องถูกคนของสำนักคุ้มภัยลอบสังหารที่เมืองมังกรทมิฬ แต่ไม่คาดคิดว่าท่านจะมาถึงเร็วเช่นนี้ แผนการจึงมีการเปลี่ยนแปลง นายใหญ่จึงให้ข้านำคนมาจัดการท่าน"

อู๋เป่ย "ข้าปกป้องสำนักคุ้มกัน แต่สำนักคุ้มกันกลับต้องการสังหารข้า?"

หนุ่มน้อย "สำนักคุ้มกันนี้สำคัญมาก เมื่อท่านถูกใช้เป็นเหยื่อล่อ แต่ตอนนี้การแสดงละครไม่สำเร็จ ขบวนสำนักคุ้มกันจริงตอนนี้ตกอยู่ในอันตรายนัก"

อู๋เป่ย "แสดงละครอะไรกัน?"

หนุ่มน้อย "หากท่านถูกสังหารตายระหว่างทาง สำนักคุ้มกันก็จะประกาศออกไปว่าถูกปล้น และสามารถปกป้องภารกิจลับที่แท้จริงไว้ได้"

อู๋เป่ย "ข้าไม่ใช่ภารกิจลับที่แท้จริง? "

หนุ่มน้อยส่ายหน้า "มิใช่ ภารกิจลับที่แท้จริงยังอยู่ระหว่างทาง ทางที่ท่านเดินทางมานี้เป็นเพียงการเบี่ยงเบนความสนใจของผู้คนเท่านั้น"

อู๋เป่ย "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ข้านำสำนักคุ้มกันปลอมไปให้นายท่าน ก็สามารถเบี่ยงเบนสายตาของคนอื่นได้เหมือนกันไม่ใช่หรือ?"

หนุ่มน้อย "มันไม่ได้ง่ายเช่นนั้น ผู้ว่าจ้างอาจไม่สามารถเก็บความลับไว้ได้ ดังนั้นท่านจำเป็นต้องถูกกำจัด"

อู๋เป่ยยิ้มเย็นชา "เพื่อขบวนคุ้มกันสินค้าหนึ่งขบวน นายใหญ่ถึงกับจะฆ่าข้า！"

หนุ่มน้อย "ขบวนคุ้มกันสินค้านี้สำคัญมาก เพราะนายจ้างสัญญาว่า หากสำเร็จ สำนักคุ้มภัยสี่ทิศก็จะได้ทำธุรกิจเส้นทางไปเมืองมักรทมิฬด้วย เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ สำนักใหญ่จึงเต็มใจที่จะเสียสละคนกลุ่มหนึ่ง!"

อู๋เป่ยพูดอย่างสงบนิ่ง "เป็นเช่นนี้ เช่นนั้นเจ้ารู้หรือไม่ว่าขบวนสินค้าจริงตอนนี้อยู่ที่ไหน? "

หนุ่มน้อย "เมื่ออีกฝ่ายเข้ามาใกล้เขตเวยหลิง พวกเขาจะติดต่อข้าเอง"

อู๋เป่ยพูดต่อ "เขาจะติดต่อหาเจ้าอย่างไร? "

หนุ่มน้อยยันต์หยกออกมา แล้วพูดว่า "ใช้ยันต์หยกนี้ติดต่อมา"

อู๋เป่ยหยิบยันต์หยกนั้นมา แล้วถามต่อว่า " ปรมาจารย์ดินแดนลับสองคนนี้ ก็เป็นคนของสำนักคุ้มกันหรือ? "

"ไม่ใช่ เป็นพวกเราที่เสียเงินเชิญพวกเขามา เป็นปรมาจารย์ที่จะต้องสังหารท่านที่ระหว่างทาง" หนุ่มน้อยตอบ

อู๋เป่ย "เจ้ารู้หรือไม่ว่าขบวนสินค้านี้คืออะไร? "

หนุ่มน้อย "ข้าน้อยเองก็ไม่แน่ใจนัก เพียงรู้แค่ว่าเป็นกล่องหยก"

อู๋เป่ย "ตอนนี้ข้าไม่ถูกสังหารสำเร็จ สำนักคุ้มกันภัยสี่ทิศจะทำอย่างไร?"

หนุ่มน้อยนิ่งเงียบไปช่วงขณะ แล้วพูดว่า "คงไม่มีทางปล่อยให้ท่านมีชีวิตอยู่ต่อ"

ในขณะนั้นเอง เงาสองร่างตกลงมาจากฟากฟ้า ทั้งสองคนต่างสวมชุดสีดำ ซึ่งเป็นคนที่ค่อยตามล่าอู๋เป่ยมาตลอดทาง

เมื่อเห็นเศษชิ้นส่วนศพบนพื้น ทั้งสองก็หรี่ตาลง คนหนึ่งพูดว่า "ท่านเดินทางเร็วจริงๆ พวกข้าออกเดินทางโดยไม่ได้หยุดพักเลย แต่ก็ยังไล่ตามท่านไม่ทัน"

อู๋เป่ยมองดูทั้งสอง "พวกเจ้าก็คือคนที่ถูกส่งมาปกป้องข้าอย่างลับๆ สินะ? คำสั่งที่พวกเจ้าได้รับคืออะไร? คือการให้ข่าวกับคนเหล่านี้เพื่อให้คนเหล่านั้นมาสังหารข้าใช่หรือไม่?"

ทั้งสองอดทึ่งไม่ได้ว่า "พลังของท่านเกินความคาดหมายของพวกข้าจริงๆ แม้แต่ปรมาจารย์ดินแดนลับก็ยังถูกท่านกำจัดได้"

อู๋เป่ยพูดเย็นชา "ตอนนี้ก็คงถึงตาพวกเจ้าแล้วสิ"

หนุ่มน้อยตกตะลึง "ช่วยให้คนทะลุทะลวงถึงขั้นพลังแห่งความรอบรู้? ไม่น่าละว่าทำไมมันจึงสำคัญมากขนาดนี้！"

อู๋เป่ยเก็บยาอายุวัฒนะไว้ แล้วพูดกับหนุ่มน้อยว่า "กลับไปรายงานคนของสำนักคุ้มภัยสี่ทิศ บอกว่าข้าจะกลับไปหาพวกเขาเพื่อขอรับคำตอบแน่นอน! " พูดจบ เขาก็เดินจากไป

สำหรับเขานั้น สำนักคุ้มกันนี้เป็นเพียงทางผ่านเท่านั้น ตอนนี้เขามีเงินพอสมควรแล้ว และเข้าใจโลกใบนี้มากขึ้นแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะทำสิ่งที่เขาอยากทำจริง ๆ เสียที

ไม่นานเขาก็ออกจากเขตเวยหลิง จากนันเข้าก็มุ่งหน้าไปยังเมืองมังกรดำ สำนักคุ้มภัยสี่ทิศไม่มีอำนาจที่เมืองมังกรดำ อยู่ที่นั่นเขาจะสามารถอาศัยอยู่ได้อย่างปลอดภัยและฝึกตนได้อย่างสงบ

ไม่นานนัก เขาก็มาถึงเมืองมังกรดำ ที่เมืองมังกรดำนั้นคึกคักกว่าเมืองก่อน ๆ ที่เคยผ่านมา เขาเลือกเข้าพักที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งเพื่อสอบถามข้อมูล

เมื่อตั้งหลักได้แล้ว เขาก็เริ่มจัดการยาอายุวัฒนะที่อยู่ในมือก่อน ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่ยาอายุวัฒนะ แต่เป็นทรัพยากรอื่น ๆ แต่เพราะเพิ่งได้มา ตอนนี้ยังไม่เหมาะที่จะขายออกไป คงต้องรออีกสักพัก

ขณะที่อู๋เป่ยกำลังนั่งทานอาหารอร่อย ๆ อยู่ภายในโรงเตี๊ยม สำนักคุ้มภัยสี่ทิศกลับโกลาหลไปหมด เพราะของมีค่ามหาศาลได้หายสาบสูญไป พวกเขาไม่อาจบอกเหตุผลกับเจ้าของของมันได้!

หัวหน้าคุ้มกัน จางป่ายลี่จ้องมองลูกชายของตนเองจางซินเจี่ยด้วยความโกรธจัด แล้วพูดว่า "ไอ้ลูกโง่! เจ้าคิดจะแลกของล้ำค่านั่นด้วยชีวิตคนอื่น แต่สุดท้ายกลับถูกแย่งไป ตอนนี้จะเอาอย่างไรต่อล่ะ! "

จางซินเจี่ยใบหน้าคร่ำเครียด "ท่านพ่อ ท่านวางใจเถอะ ข้าจะรีบตามค่าคนผู้นั้น แล้วเอาของกลับคืนมาให้ได้！"

จางป่ายลี่ถอนหายใจหนึ่งเฮือก "จะไปตามหาอย่างไร? คนผู้นั้นสามาราถสังหารปรามาจารย์ดินแดนลับได้ แค่คืนเดียวสามารถหนีไปได้หลายหมื่นลี้ ใต้หล้ากว้างใหญ่ขนาดนี้ เจ้าจะมีสายลับกระจายไปทั่วสารทิศได้หรือ?"

จางซินเจี่ยคุกเข่าลงกับพื้น "ท่านพ่อ เป็นความผิดของลูกที่วางแผนไม่รอบคอบ ได้โปรดลงโทษลูกด้วย! "

จางป่ายลี่ถอนหายใจอีกครั้ง "สินค้าที่หายไป มูลค่าแปดแสนเหรียญวิญญาณ เป็นเพราะความประมาทของเจ้า สำนักเราต้องทำงานเสียเปล่าถึงแปดปี! "

เหรียญวิญญาณหนึ่งเหรียญเทียบเท่ากับทองคำหนึ่งร้อยยี่สิบแท่ง และเหรียญวิญญาณหนึ่งแสนห้าหมื่นเหรียญก็เทียบเท่ากับทองคำเก้าสิบหกล้านแท่ง！

จางซินเจี่ยลุกขึ้นยืน แล้วพูดเสียงหนักแน่น "ท่านพ่อ ให้เวลาข้าสามวัน ข้าจะตามหาเขาให้เจอ และแย่งของกลับคืนมาให้ได้! "

จางเป่ยหลี่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น เขาพยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดว่า "ระวังตัวให้ดี คนคนนี้ไม่ธรรมดาเลย"

จางซินเจี่ย "ท่านพ่อโปรดวางใจ ข้าจะนำสมบัติประจำตระกูลไปด้วย เมื่อเผชิญหน้ากัน ข้าจะต้องกำจัดเขาในทันที！"