ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2153

หานเสวี่ยฉี : “ภารกิจครั้งนี้หนทางยาวไกล ขอให้หัวหน้าอู๋กลับมาอย่างปลอดภัย”

อู๋ป่ย : “แน่นอน”

ชายชุดขาวผงกหัวแล้วเอ่ย : “พวกเรามีเวลาไม่มากแล้ว หัวหน้าอู๋งั้นวันนี้ก็ออกเดินทางกันเถอะ”

อู๋เป่ย : “โลงศพทองคำนี้สถานที่ที่ต้องไปส่งคืออยู่ที่เมืองไหนในแดนตะวันออก?”

ชายชุดขาว : “เมืองม้าขาวแห่งแดนตะวันออก เมื่อไปถึงที่นั่นแล้วย่อมมีคนมารับช่วงต่อ”

อู๋เป่ย : “งานสำคัญแบบนี้ทำไมถึงไม่หาสำนักคุ้มกันที่แข็งแกร่งกว่าพวกเรากัน แต่กลับมาอยากให้พวกเราสำนักคุ้มกันเวยหู่รับงานนี้?”

ชายชุดขาวเอ่ยเสียงเรียบ : “สุดท้ายพวกนายก็รับงานนี้อยู่ดีไม่ใช่หรือยังไง? ถ้าพวกนายไม่อยากรับ พวกเราก็ไม่มีทางไปบังคับได้หรอกนะหรือไม่ใช่?”

อู๋เป่ยยกยิ้ม : “ก็จริง งั้นฉันก็ไม่พูดมากแล้วอีกหนึ่งชั่วยามให้หลังเตรียมออกเดินทาง”

หลังจากนั้น อู๋เป่ยได้เลือกผู้คุ้มกันเฝ้ายามสิบนายและผู้คุ้มกันใหญ่อีกสองนายด้วยตัวเอง เขาไม่อาจานำคนไปได้มากนักเพราะว่าต้องทิ้งคนไว้ที่สำนักคุ้มกันไว้รับภารกิจอื่นๆ เช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามการเดินทางครั้งนี้อาจยาวนานหลายเดือน

เหมินเอ๋อร์และปาหนิงชิงก็ออกมายืนส่งอู๋เป่ยมองดูรถขนส่งเคลื่อนตัวออกไปไกลเรื่อยๆ

อู๋ป่ยขี่ม้าที่ดีที่สุดของสำนักคุ้มภัย ม้าตัวนี้มีสีเหลืองอ่อนเป็นม้าชั้นดีกว่าม้าทั่วไป ม้าตัวนี้เป็นหานเสวี่ยฉีที่เพิ่งซื้อมาเมื่อครึ่งปีก่อนปกติแล้วเธอไม่ค่อยตัดใจจะขี่มันสักเท่าไหร่ นานๆ ทีถึงจะขี่ไปเดินเล่นในบางครั้งเท่านั้น

หานเสวี่ยฉี : “หัวหน้าอู๋ ฉันจะนายกลับมาหลอมยา”

เธอหาเตาหลอมยาให้อู๋เป่ยได้แล้วแต่น่าเสียดายที่ตอนนี้อู๋เป่ยกลับไม่มีเวลาที่จะหลอมยาอายุวัฒนะด้วยซ้ำ

อู๋เป่ย : “ได้! หัวหน้าใหญ่และทุกคนรักษาตัวด้วย!”