ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2164

เหล่าผู้คุ้มกันโกรธจัด แต่อู๋เป่ยกลับยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “พวกเราเป็นคนของสำนักคุ้มกันไหน มันเกี่ยวอะไรกับคุณ? หรือว่าคุณคิดจะปล้นเรา?”

ชายคนนั้นหัวเราะ “เฮอะๆ นั่นก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของข้า ถ้าอารมณ์ไม่ดี ก็ปล้นได้เลย!”

อู๋เป่ยยกถ้วยน้ำชา ดื่มคำหนึ่งโดยไร้อารมณ์

ชายคนนั้นเดินเข้ามา แล้วถ่มน้ำลายลงในถ้วยชาของอู๋เป่ย พูดเย็นชา “ข้าถามว่า พวกเจ้ามาจากสำนักคุ้มกันไหน?”

ปัง!

ทันใดนั้น ชายคนนั้นก็ถูกอัดเข้าที่อกด้วยหมัดเดียว อู๋เป่ยคว้าผมเขา ลากไปที่หน้าประตู แล้วเตะเต็มแรงจนร่างลอยไปไกลกว่าร้อยเมตร ศพกระแทกพื้นอย่างแรง

หลังจากเตะเขาตาย อู๋เป่ยเดินไปที่โต๊ะของพวกนั้น แล้วเตะโต๊ะจนล้ม อาหารกระเด็นเปรอะเปื้อนพวกมันเต็มตัว ทุกคนร้องลั่นก่อนจะลุกขึ้นมาล้อมอู๋เป่ย

แต่ยังไม่ทันลงมือดี อู๋เป่ยก็พุ่งเข้าใส่ รัวหมัดเตะไม่ยั้ง แค่สามห้าท่าก็ซัดคนทั้งสามโต๊ะลงนอนกับพื้น คนที่เจ็บน้อยที่สุดก็แขนขาหักไปข้างละข้าง

ทุกคนไม่มีใครลุกไหว ต่างจ้องมองเขาด้วยสายตาหวาดกลัวราวกับมองสัตว์ประหลาด

อู๋เป่ยมองกวาดแล้วพูดเสียงเย็น “ตอนนี้ยังอยากรู้กันอยู่ไหม ว่าฉันมาจากสำนักคุ้มกันไหน?”

ไม่มีใครกล้าตอบ แม้แต่จะเงยหน้าก็ไม่กล้า ทุกคนจ้องแต่พื้น

อู๋เป่ยแค่นเสียง “ไอ้พวกไร้ค่า เสือกทำตัวเป็นนายท่าน ถ้ามีใครกล้ามากวนใจฉันอีก ฉันจะอัดพวกแกจนขี้แตก!”

จากนั้นเขาก็กลับไปนั่งที่เดิม และเร่งให้เหล่าผู้คุ้มกันรีบกินข้าว

หลังจากกินเสร็จ อู๋เป่ยสังเกตว่าม้าที่พวกนั้นขี่มาดูดีมาก แข็งแรงกว่ารถของเขาเยอะ เลยสั่งให้คนเอาม้ามาเทียมกับรถขนส่ง พร้อมให้ผู้คุ้มกันเลือกม้าคนละตัว