ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2230

หลังจากเฮยเจียงวางเดิมพัน หนึ่งพันหมื่นเงินเซียน ฝ่ายอู๋เป่ยก็ขึ้นเวทีเซียนตามไปติด ๆ

ทันทีที่เขาขึ้นเวที ติงเฟิ่งหยวน ก็ปรากฏตัวตามมา ชายร่างสูงกว่า 2 เมตร มือใหญ่โต จมูกสิงโต ปากใหญ่ โหนกคิ้วสูง ผมยาวหนาสีเทาอ่อนมัดไว้ด้านหลัง ใส่เสื้อหนังสีเทาน้ำเงิน มือถือดาบใหญ่ยาวเกิน 3 เมตร บนคมดาบมีลวดลายร่างมนุษย์นับร้อยบิดเบี้ยวคือดวงวิญญาณของผู้ที่ถูกดาบนี้สังหาร และถูกผนึกไว้ตลอดกาล

ติงเฟิ่งหยวนยิ้มเยาะ เปล่งเสียงหนักแน่นดั่งเสือคำราม “เจ้าหนู ระดับแค่แดนตำหนักลับ กล้าท้าทายข้า อันดับหนึ่งห้าธาตุ เจ้ากล้าไม่เบา”

อู๋เป่ยตอบยิ้ม ๆ “เจ้าก็กล้าไม่น้อย ที่รับคำท้าจากข้า”

ติงเฟิ่งหยวนหัวเราะ “หึ ก็เพราะข้าจะได้เงินจากศึกนี้ไม่น้อย ข้าจึงยอมให้เจ้าปากเก่ง”

อู๋เป่ยถาม “เจ้าวางเดิมพันข้ารึ?”

ติงเฟิ่งหยวนหัวเราะเสียงดัง “เปล่า ข้าวางตัวเอง ข้ายืมเงินมาหน่อย วางไปหนึ่งร้อยล้าน仙币 เดี๋ยวชนะเจ้าก็ได้เงินสักสิบกว่าล้าน”

อู๋เป่ยถอนหายใจ “เจ้าหาเงินยืมได้ แต่ข้าไม่ได้สักเหรียญ แต่เจ้าตัดสินใจพลาดนะ เพราะเจ้าจะแพ้ และเป็นหนี้มหาศาลไปทั้งชาติ”

ติงเฟิ่งหยวนหัวเราะลั่น “ข้าเริ่มชอบเจ้าซะแล้ว มาเลย รับดาบข้า!”

เขาขยับกาย ฟันหนึ่งดาบลงมารวดเร็วกว่าสายฟ้า!

เคร้ง!

ดาบสั้นของอู๋เป่ยกลับรับการโจมตีได้เต็มแรง ทำให้เวทีทั้งเวทีสั่นสะเทือน

พับ!

อู๋เป่ยเตะสวน ทำให้ติงเฟิ่งหยวนปลิวกระเด็น ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ตะโกนเสียงหลง “เจ้าแอบซ่อนพลัง!”

อู๋เป่ยสวนทันที “เจ้าก็รับดาบข้าบ้าง!”

เขากระโดดขึ้นกลางอากาศ ดาบรวมเป็นหนึ่งกับตัวแปรเปลี่ยนกลายเป็นสายลมบางเบา หายตัวไปทันที

นี่คือท่าไม้ตายระดับเทพที่เรียกว่า "สิบสองฟาดแห่งสายลมบางเบาเขากลายเป็นสายลมบางเบา พุ่งฟันศัตรู 12 ครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งจะรุนแรงมากกว่าครั้งก่อน

เมื่อฝึกท่านี้ใหม่ ๆ อู๋เป่ยยังใช้พลังได้ไม่เต็มที่ แต่ตอนนี้ที่ทารกพลังลับของเขาเริ่มเป็นรูปร่างแล้ว เขาควบคุมพลังได้อย่างแม่นยำ ความรุนแรงของท่าก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า

“เขาหายไปไหน!?” ผู้ชมทั้งหมดอึ้ง แม้แต่นักบำเพ็ญระดับพลังแห่งความรอบรู้ ยังตามร่องรอยเขาไม่ทัน

อู๋เป่ยในตอนนี้แทบจะกลายเป็นสายลมที่จับต้องไม่ได้

ติงเฟิ่งหยวนสองมือจับดาบ เปิดสัมผัสพลังทั้งหมดเพื่อพยายามระบุตำแหน่งของอู๋เป่ย

สายลมเบา ๆ พัดผ่าน เสื้อเขาขาดเป็นทาง เลือดสาดกระเซ็น เขารีบถอยทันที

อีกสายลมพัดผ่านเหนือหัว เส้นผมบางเส้นปลิวร่วงไปพร้อมหนังศีรษะที่ติดเลือด!

ติงเฟิ่งหยวนแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ตะโกนสุดเสียง “ข้ายอมแพ้!” พร้อมทิ้งดาบในมือกระโดดลงจากเวทีทันที

เสียงของอู๋เป่ยดังมาจากอากาศ “สิบสองฟาดแห่งสายลมบางเบานี้ เริ่มแล้วไม่อาจหยุด เจ้าลงเวทีให้ไว”

หลังติงเฟิ่งหยวนกระโดดลง เวทีถูกแสงสังหารสิบสายฟาดผ่านในพริบตา เวทีทั้งเวทีถูกฟันแยกออกเป็นชิ้น ๆ พังทลายลงทันที!

ทุกคนตาโตด้วยความตกตะลึง เวทีเซียนนี้มีค่ายกลป้องกันที่แข็งแกร่งมาก แต่กลับถูกทำลายอย่างง่ายดาย!

“ร้ายกาจ! ร้ายกาจเกินไปแล้ว!” ผู้ที่เดิมพันฝั่งอู๋เป่ยตะโกนชม “รู้เลยว่าข้าเลือกไม่ผิด!”

“นี่ต้องเป็นวิชาเทพเจ้าแน่นอน!” ผู้มีตาแหลมกล่าว

“เขาชนะอันดับหนึ่งของห้าธาตุต่ำกว่าหยินหยาง ไม่มีใครเหนือกว่าเขาอีกแล้ว!”

“อย่าพูดเร็วไป ใครจะรู้ เขาอาจจะไปท้าทายพวกอันดับหยินหยางก็ได้!”