ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2237

หลี่เจี่ยนเมื่อได้ยินก็ดีใจอย่างยิ่ง ยาอายุวัฒนะเม็ดนี้มีประโยชน์อย่างมากต่อครอบครัวของเขา ไม่สามารถประเมินค่าเป็นเงินได้ อู๋เป่ยเปิดราคาที่หนึ่งล้าน ถือว่าไม่แพงเลย

อู๋เป่ยในการปรุงยาเตาแรก ปรุงได้ 4 เม็ด เขาพูดว่า “ฉันมียาอายุวัฒนะ 4 เม็ด คุณต้องการกี่เม็ด?”

หลี่เจี่ยนตอบโดยไม่ลังเลว่า “แน่นอน ฉันจะเอาทั้งหมด”

อู๋เป่ยจึงส่งยาอีก 3 เม็ดที่เหลือ พร้อมกับขวดให้กับหลี่เจี่ยน

หลี่เจี่ยนยิ้มแล้วถามว่า “ปรมาจารย์ปรุงยา ท่านสามารถปรุงยาวิเศษได้ถึงเพียงนี้ ฝีมือการปรุงยาของท่าน คงจะสูงส่งยิ่งนักแน่ๆ”

อู๋เป่ยพูดว่า “พอใช้ได้”

หลี่เจี่ยนหยิบแผ่นหนังสือสีทองออกมาแผ่นหนึ่ง บาง ๆ ส่องแสงสว่างเจิดจ้า เขาส่งแผ่นนั้นให้กับอู๋เป่ยแล้วพูดว่า “ปรมาจารย์โปรดพิจารณาดู ไม่ทราบว่ายาเม็ดนี้ ท่านสามารถปรุงได้หรือไม่?”

อู๋เป่ยมองดูแวบหนึ่ง ปรากฏว่าเป็นสูตรยาอายุวัฒนะระดับหก ชื่อว่ายาหลิงซวี บนแผ่นยังมีการจดบันทึก วิธีการปรุงยาอย่างละเอียด รวมถึงรายละเอียดสำคัญมากมาย

เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย พูดว่า “ในสูตรยานี้มีการระบุไว้เรียบร้อย คุณไปหาปรมาจารย์ปรุงยาคนอื่นมาปรุงก็ได้แล้ว”

หลี่เจี่ยนถอนหายใจ “หาแล้ว ฉันเคยไปหาปรมาจารย์ปรุงยามาแล้วรวม ๆ 12 คน แต่ล้มเหลวหมดทุกคน สิ้นเปลืองสมุนไพรดี ๆ ไปเปล่า ๆ”

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจ “12 คนก็ยังล้มเหลวหรือ” หลี่เจี่ยนพยักหน้า

“ยานี้สำคัญกับฉันมาก ไม่ทราบว่าท่านพอจะลองปรุงดูได้ไหม?”

อู๋เป่ยไม่ได้พูดอะไรแน่นอน เพียงแต่กล่าวเบา ๆ ว่า “ฉันสามารถลองดูได้ แต่อาจไม่รับประกันว่าจะสำเร็จ”

หลี่เจี่ยนรีบพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันเชื่อในฝีมือของท่าน ลองได้หลายครั้งก็ไม่เป็นไร”

เขาก็รีบนำสมุนไพรที่ใช้ในการปรุงยา

วางไว้ตรงหน้าอู๋เป่ย

อู๋เป่ยเริ่มล้างเตาปรุงยา หลี่เจี่ยนก็เริ่มตีสนิท ถามว่า “ปรมาจารย์ปรุงยา ชื่อว่าอะไรหรือ”

อู๋เป่ยตอบว่า “เรานามสกุลเดียวกัน”

“อ้อ ที่แท้ท่านก็แซ่หลี่เช่นกัน ดีจริงๆ” หลี่เจี่ยนหัวเราะ “ปรมาจารย์ยาหลี่คงเพิ่งมาถึงที่นี่ได้ไม่นานสินะ”

อู๋เป่ยตอบว่า “ใช่ เพิ่งมาได้ไม่กี่วัน คุณดูออกได้ไง”

หลี่เจี่ยนหัวเราะ “ปรมาจารย์ปรุงยาซึ่งมีสถานะสูงส่งเช่นนี้ ปกติจะไม่พักอยู่ในป่าเขารกร้างแบบนี้หรอกไม่ไกลจากที่นี่มีเมืองชื่อเมืองฉือหยาง โรงเตี๊ยมที่นั่นสะดวกสบายกว่าข้างนอกมาก และยังมีสถานที่สงบสำหรับการปรุงยาโดยเฉพาะ”

อู๋เป่ยตอบว่า “งั้นหรือ? ฉันเพิ่งมา ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง พอดีเลย พี่หลี่ช่วยเล่าเรื่องเกี่ยวกับ แดนจิ่วหยางให้ฉันฟังหน่อย”

หลี่เจี่ยนพยักหน้า จากนั้นก็เล่าทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับแดนจิ่วหยางออกมาทีละอย่าง

แดนจิ่วหยางแท้จริงแล้วคือพื้นที่ลับในจักรวาลหลัก ว่ากันว่าอาจเป็นสถานที่ที่เปิดขึ้นโดยจิ่วหยางเต้าจุน ในแดนจิ่วหยางไอวิญญาณอุดมสมบูรณ์มาก และมียาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณชนิดต่าง ๆ มากมายเกิดขึ้น

ต่อมา แต่ละขุมอำนาจ ก็เริ่มเข้ามาครอบครองพื้นที่ในแดนจิ่วหยาง เมื่อเวลาผ่านไป ก็ได้ก่อตั้งเมืองต่าง ๆ ขึ้น เช่นเมืองฉือหยางที่อยู่ใกล้นี้ ก็คือหนึ่งในนั้น

ภายในแดนจิ่วหยาง แบ่งออกเป็น 9 เขตได้แก่ เขตจื่อหยาง เขตฉือหยาง เขตไป๋หยาง เขตชิงหยาง เขตจินหยาง เขตเสวียนหยาง เขตเส้าหยาง เขตจี๋หยาง เขตฮว่านหยาง ทั้ง 9 เขตนี้

พื้นที่ทั้ง 9 เขตแต่ละแห่ง มีไอวิญญาณหลักควบคุมต่างกัน แบ่งออกเป็น สามหยางบน สามหยางกลาง และสามหยางล่าง

คุณภาพและชนิดของยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณที่เกิดขึ้น ก็มีความแตกต่างกันตามระดับเขต เขตที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ ก็คือเขตฉือหยางหนึ่งในนั้น อยู่ในส่วนสามหยางล่าง

อู๋เป่ยถามว่า “สมุนไพรในสามหยางกลาง คงจะดีกว่าสามหยางล่างใช่หรือไม่?”

หลี่เจี่ยนตอบว่า “โดยภาพรวมแล้ว สมุนไพรในสามหยางกลางมีคุณภาพสูงกว่า ราคาสูงกว่า และปริมาณก็มีมากกว่าเล็กน้อย บางคนบอกว่า สามหยางล่าง คือเขตแรกเริ่มของ จิ่วหยางเต้าจุน สามหยางกลางคือหลังจากเขาบรรลุขั้นหนึ่ง ส่วนสามหยางบน คือหลังจากเขาทะลวงขีดจำกัดของตนเองแล้ว

ดังนั้น สมุนไพรของสามหยางบน ย่อมดีที่สุด”