ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2245

อู๋เป่ย : “นายไม่ต้องตาย ฉันจะไปเก็บสมุนไพรเพิ่มเติม อีกไม่นานฉันก็คิดจะไปยังสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อ นายรู้จักที่นั่นดีอยู่แล้ว”

ดวงตาของหูจงหลิงเป็นประกาย : “หากท่านปรมาจารย์ปรุงยาไปยังสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อ ท่านต้องได้เป็นศิษย์อันดับต้น ๆ อย่างแน่นอน!”

อู๋เป่ย : “อืม ตอนนี้นายลองเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อหน่อย”

หูจงหลิงจึงเล่าให้เขาฟัง ศิษย์ในสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อนั้นถูกแบ่งระดับตามจำนวนเตาปรุงยาและสีของเตา โดยผู้ที่พึ่งเข้ามาใหม่จะเรียกว่าศิษย์หนึ่งเตา ซึ่งยังแบ่งเป็นสี่ระดับคือ ขาว เหลือง เขียว และม่วง เมื่อฝีมือในการปรุงยาพัฒนาไป ระดับเตาก็จะเปลี่ยนตามไปด้วย

ถัดไปคือศิษย์สองเตา การจะเป็นศิษย์สองเตาได้นั้น นอกจากจะต้องสามารถปรุงยาอายุวัฒนะตามระดับได้แล้ว ยังต้องปรุงในจำนวนที่มากพอด้วย

ศิษย์ในสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อไม่มีจำนวนจำกัด ขอแค่บรรลุมาตรฐาน ก็สามารถเลื่อนขึ้นเป็นศิษย์หลายเตาได้ ปัจจุบันศิษย์ที่มีระดับสูงที่สุดในสำนักคือศิษย์เจ็ดเตาขั้นเหลือง ถูกยกให้เป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในรอบห้าร้อยปีของสำนัก

การจะเป็นศิษย์เจ็ดเตานั้นเงื่อนไขสูงมาก ยิ่งกว่านั้นเขายังเป็นศิษย์ระดับเหลืองขั้นสองอีกด้วย!

นอกจากนี้ สำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อยังมีอิทธิพลสูงในจักรวาลหลัก ถือเป็นหนึ่งในห้าสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาที่ยิ่งใหญ่ ประมุขของสำนักเป็นยอดฝีมือในระดับขอบเขตแห่งเต๋า และพันธมิตรของสำนักก็มียอดฝีมือขอบเขตแห่งเต๋าคอยคุมกำลังอยู่ทั้งสิ้น

เมื่อได้ยินแบบนี้ อู๋เป่ยก็พลันมีความคิดขึ้นมาในใจ หากวันหน้าจะต้องเข้าสู่จักรวาลหลักเพื่อฝึกตน การเข้าร่วมกับสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อนับว่าเป็นโอกาสที่ดีไม่น้อยต่ออนาคตของเขา!

เขาถาม : “ศิษย์ที่นี่ ต่อไปจะได้ไปจักรวาลหลักไหม”

หูจงหลิง : “ดินแดนจิ่วหยางเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ พื้นที่ของสำนักปรุงยาเท่านั้น หากท่านกลายเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการและบรรลุถึงสามเตา ก็สามารถยื่นเรื่องขอเข้าสู่จักรวาลหลักได้”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ไม่ใช่เรื่องยาก”

หลี่เจี้ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ยอดเยี่ยม! ปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ต้องกลายเป็นศิษย์ของสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อได้แน่นอน!”

อู๋เป่ยพยักหน้า เขาเรียกเหวินเหรินจื่ออีมาหา : “จื่ออี ฉันต้องเดินทางไปในที่ที่อนาคตยังไม่แน่นอน ฉันจึงอยากฝากเธอไว้ที่นี่ชั่วคราว เถ้าแก่หลี่เป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้ของฉัน จะช่วยดูแลเธอแทนฉัน”

เหวินเหรินจื่ออีรู้ว่าการเข้าร่วมสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อนั้นเป็นเรื่องยิ่งใหญ่ เธอจึงสนับสนุนเต็มที่ : “อืม ที่นี่ก็ดี ฉันจะรอพี่ใหญ่กลับมา”

อู๋เป่ยยังไม่รีบร้อนออกเดินทาง เขาทิ้งหูจงหลิงไว้ที่นี่ แล้วเริ่มฝึกตนต่อไป

เขารวบรวมสมุนไพรสำหรับขั้นที่สองและสามของการสร้างทารกพลังลับได้ครบแล้ว จากนั้นจึงเริ่มปรุงยาอายุวัฒนะและรับประทานตามลำดับ จนสำเร็จขั้นที่สองและสามของการเปลี่ยนแปลงพลังทารกพลังลับ

หลังจากผ่านขั้นที่สาม เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าทารกพลังลับของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก เมื่อเทียบกับทารกพลังลับทั่วไป ของเขานั้นเหนือกว่าจนสามารถบดขยี้คู่ต่อสู้ได้อย่างไม่ต้องสงสัย

แต่นั่นยังไม่พอ เป้าหมายของเขาคือขั้นที่เก้า! ขั้นต่อไปคือขั้นที่สี่ ทว่าต้องใช้สมุนไพรที่หายากมาก และตอนนี้เขายังรวบรวมไม่ครบ

เขาอาศัยอยู่ที่บ้านของหลี่เจี้ยนอีกสี่วัน จึงกล่าวอำลาเขาและเหวินเหรินจื่ออี โดยสัญญาว่าหากเขาตั้งตัวได้แล้ว จะกลับมารับเธอไปอยู่ด้วย

เที่ยงของวันนี้ อู๋เป่ยอำลาทั้งสองอย่างอาลัย แล้วออกเดินทางไปยังสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อพร้อมกับหูจงหลิง

ระหว่างทาง เขาถามเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่ออีกมาก ระยะทางกว่าหมื่นลี้ ใช้เวลาเดินทางไม่น้อย ระหว่างทางอู๋เป่ยหยิบแผนที่ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณออกมาดู พบว่าทางผ่านนั้นมีพื้นที่ที่มียาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับสิบขึ้นไปอยู่ด้วย

เมื่อใกล้ถึงพื้นที่นั้น เขาหันไปบอกหูจงหลิง : “ได้ยินมาว่าข้างหน้ามียาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับสิบขึ้นไป ลองเสี่ยงดวงกันหน่อยดีไหม”

หูจงหลิงตกใจรีบพูดขึ้น : “ท่านแน่ใจหรือ ยาอายุวัฒนะแห่งวิญญาณระดับสิบยังถือว่าเป็นของหายากแม้แต่ในสำนักปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแห่งอ้าวซื่อ ยิ่งระดับสิบขึ้นไปยิ่งหายาก ที่ผมเคยได้ยิน ที่ตรงนั้นเป็นเขตของสำนักพันอู่ ซึ่งเป็นหนึ่งในขุมอำนาจหลักของดินแดนจิ่วหยาง หากถูกจับได้ ผลลัพธ์จะร้ายแรงมาก!”

อู๋เป่ย : “งั้นก็แค่ระวังตัวหน่อย ถ้านายกลัวก็รอฉันอยู่ตรงนี้”