ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2248

ฝ่ายตรงข้ามเห็นว่าอู๋เป่ยไม่ตกใจเลยสักนิด ก็ไม่กล้าปะทะกันตรงๆ ถึงแม้น้องชายเขาจะเป็นศิษย์กระถางระดับสอง แต่ตัวเขาเองก็ไม่มีฝีมืออะไรโดดเด่นนัก

ทันใดนั้น เขาก็รีบพาครอบครัวเก็บของออกจากที่พัก แต่เนื่องจากเครื่องครัวเรือนบางอย่างมีขนาดใหญ่เกินไปจึงยังทิ้งไว้ก่อน

พอคนพวกนั้นออกไปแล้ว อู๋เป่ยก็ไม่พูดมาก จัดการโยนข้าวของทั้งหมดไปกองไว้ลานหน้าบ้าน ใครอยากได้ก็มาเอาไปเอง

เมื่อเข้าไปในลานบ้าน อู๋เป่ยสั่งให้หูจงหลิงช่วยทำความสะอาด ส่วนตัวเขาก็เลือกห้องหนึ่งแล้วจัดของให้เรียบร้อย

พอจัดห้องเสร็จ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากหน้าประตู “เจ้าคนใหม่ กล้าดีนี่! ถึงกับกล้าไล่พี่ชายข้าออกไป!”

อู๋เป่ยฟังปุ๊บก็รู้ทันทีว่าคนที่เคยมายึดบ้านพาคนมาหาเรื่องแล้ว จึงผลักประตูออกไปดู พร้อมกับหูจงหลิงที่เดินตามออกมา

เขาเหลือบมอง คนที่พูดเป็นชายหนุ่มอายุราวสามสิบ สูงไม่มาก ใส่ชุดสีน้ำเงิน มองเขาสีหน้าไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย

อู๋เป่ยพูดว่า “เจ้ากล้ามาอยู่บ้านข้า ข้าไม่ซัดให้กระเด็นก็ถือว่าไว้หน้าเจ้าแล้ว ตอนนี้ยังจะมาทำอะไรอีก? จะสู้กันไหม?”

อีกฝ่ายแค่นเสียงหัวเราะ “สู้กัน? เจ้าพึ่งมาเป็นศิษย์ใหม่ ยังกล้ามาสู้กับข้าศิษย์กระถางระดับสอง ใครให้ความกล้าเจ้ามา?”

อู๋เป่ยตอบ “ข้าไม่เคยกลัวพวกขยะอย่างเจ้า ไม่ต้องพูดมาก ถ้าอยากสู้ก็เข้ามา ข้าไม่มีเวลามานั่งฟังเจ้าพล่าม!”

ชายชุดสีน้ำเงินโกรธจัด ร่างพลันพุ่งเข้าใส่ พร้อมชกหมัดหนึ่งตรงเข้าหน้า แรงเร็วไม่เบา

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะเขาไม่เพียงไม่ถอย กลับสวนเข้าใกล้ แล้วซัดฝ่ามือใส่หน้าอกอีกฝ่ายเต็มแรง

“ผัวะ!”

ศิษย์กระถางระดับสองผู้นั้นเจ็บร้าวหน้าอก ทรุดฮวบลงกับพื้นจนลุกไม่ขึ้นอยู่นาน ชายที่เคยมายึดบ้านถึงกับหน้าถอดสี รีบเข้ามาประคองน้องชายพูดเสียงสั่น “น้องชาย ข้าไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้วก็ได้ พวกเจ้าหยุดเถอะ!”

ชายคนนี้เขาไม่โง่ พอเห็นว่าอู๋เป่ยเก่งกว่าน้องชายของตนแน่ ก็รู้ทันทีว่าวันนี้ไม่มีทางได้เปรียบ จึงรีบยอมทันที

ชายชุดน้ำเงินที่ทรุดอยู่กับพื้น ต้องใช้เวลานานกว่าจะหายใจได้ปกติ เขามองอู๋เป่ยด้วยแววตาเคียดแค้น “ฝากไว้ก่อน เจ้าอย่าคิดว่าจบแค่นี้!” จากนั้นก็ลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล เดินจากไปด้วยท่าทางโซเซ

หลังจากที่อีกฝ่ายจากไปแล้ว อู๋เป่ยก็เริ่มรู้สึกตัวว่า เขาจำเป็นต้องรีบยกระดับสถานะในกลุ่มศิษย์ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นต้องเจอกับปัญหาแบบนี้อีกแน่ ดังนั้น เขาจึงหันไปถามหูจงหลิงว่า “ข้าจะไปทดสอบได้เมื่อไหร่?”

หูจงหลิงตอบ “เรื่องนี้ง่ายมาก เพียงแค่ไปที่วิหารจิ่วติ่ง แล้วเข้าร่วมการประเมินตามลำดับก็พอ ครั้งแรกจะเริ่มประเมินที่ กระถางระดับหนึ่งก่อน หลังจากนั้นถึงจะไปประเมินเป็นกระถางระดับสองหรือกระถางระดับสามได้ ส่วนตั้งแต่กระถางระดับสามขึ้นไป ก็จะประเมินได้ทีละขั้นตามลำดับเช่นกัน”

อู๋เป่ย “ข้าจำได้ว่าเจ้าบอกว่า ที่นี่มีศิษย์กระถางระดับห้ามีไม่เยอะมาก”

หูจงหลิงพยักหน้า “ใช่แล้วขอรับ ศิษย์กระถางระดับห้ามีแค่สิบกว่าคนเอง ส่วนศิษย์กระถางระดับหกมีแค่สองคน และศิษย์กระถางระดับเจ็ดมีแค่คนเดียวเท่านั้น!”

อู๋เป่ยยิ้มบาง “แบบนี้ ถ้าข้าได้เป็นศิษย์กระถางระดับสาม ก็นับว่ามีสถานะไม่เลวแล้วสินะ”

หูจงหลิงตอบ “แน่นอนขอรับ ศิษย์กระถางระดับสามถือว่าอยู่ในระดับกลางค่อนบนแล้ว จำนวนมีไม่ถึงหนึ่งในสิบของศิษย์กระถางระดับสอง ส่วนศิษย์กระถางระดับสี่ยิ่งน้อยเข้าไปอีก มีแค่ประมาณหนึ่งในยี่สิบของศิษย์กระถางระดับสาม ส่วนศิษย์กระถางระดับหนึ่งมีเป็นหมื่นเลย”

อู๋เป่ย “อืม ถ้าอย่างนั้นวันนี้ข้าจะไปทดสอบศิษย์กระถางระดับหนึ่งก่อน”

หูจงหลิง “จริงสิขอรับคุณชาย หากท่านสอบได้ศิษย์กระถางครามหรือศิษย์กระถางม่วง ก็จะได้รับการดูแลพิเศษจากปรมาจารย์แห่งการปรุงยา ได้สิทธิพิเศษเหนือระดับปกติเลย”

อู๋เป่ย “จริงหรือ? ศิษย์กระถางครามกับศิษย์กระถางม่วง ในสำนักนี้มีเยอะไหม?”