ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2267

หนุ่มน้อย “ยังไม่จบ! การประลองแต่ละรอบ ฝ่ายที่แพ้ต้องจ่ายให้ผู้ชนะห้าพันล้านเงินเซียน! ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋เป็นถึงผู้ปรุงยากระถางม่วง ย่อมมีเงินจ่ายแค่ห้าพันล้านอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ?”

อู๋เป่ยสีหน้าไม่เปลี่ยน กล่าวนิ่งๆว่า “อืม เงินห้าพันล้านน่ะข้าไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ ข้าเสนอให้เดิมพันกันไปเลยห้าหมื่นล้านจะดีกว่า”

หนุ่มน้อยขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเขาคิดจะใช้โอกาสนี้ปั่นหัวและปอกลอกอู๋เป่ยสักก้อนใหญ่ แต่กลับกลายเป็นอีกฝ่ายไม่เพียงไม่ถอย ยังเป็นฝ่ายเสนอเดิมพันที่สูงยิ่งกว่าอีก

เขาจ้องอู๋เป่ยอย่างไม่เชื่อหู “ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ ท่านแน่ใจหรือว่าจะเดิมพันถึงห้าหมื่นล้านเงินเซียน?”

อู๋เป่ย “ข้าแน่ใจสิ หากเจ้ากลัวล่ะก็ ตอนนี้ยังมีโอกาสถอยกลับไปได้นะ”

หนุ่มน้อยหัวเราะลั่น “ฮ่าฮ่า! เรื่องการปรุงยา ข้าจางหมิงตาน ไม่เคยเกรงกลัวใคร!”

“ดี เจ้าเป็นผ้ท้า เจ้าก็เริ่มก่อน เลือกสูตรยาอายุวัฒนะมาได้เลย” อู๋เป่ยแสดงท่าทีมั่นใจ

หนุ่มน้อยจางหมิงตานไม่รอช้า ควักกระดาษสูตรยาอายุวัฒนะหนึ่งแผ่นจากอกเสื้อ แล้วสะบัดเบาๆ ส่งสูตรยาอายุวัฒนะไปยังมือของอู๋เป่ย

เขากวาดตามองอย่างรวดเร็ว พบว่าสูตรยาอายุวัฒนะนี้ คือยาอายุวัฒนะฮว่าเสิน! เป็นยาอายุวัฒนะที่ใช้กับผู้ฝึกตนระดับพลังแห่งความรอบรู้ ก่อนทะลวงขั้นใหญ่ โดยสามารถเพิ่มอัตราความสำเร็จเป็นสองเท่า!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ยาอายุวัฒนะนี้มีความยากในการปรุงสูงมาก โดยเฉพาะสำหรับอู๋เป่ยเป็นผู้บำเพ็ญที่ยังไม่ได้อยู่ในระดับพลังแห่งความรอบรู้

หนุ่มน้อยแค่นหัวเราะแล้วถาม “ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ ท่านปรุงได้หรือไม่?”

อู๋เป่ยตอบอย่างสงบ “มีอะไรยากตรงไหน?”

หนุ่มน้อยพยักหน้า “ดี ข้าพกวัตถุดิบสำหรับปรุงนานี้มาสองชุด ท่านสามารถเลือกได้หนึ่งชุด”

ที่เขาไม่เพียงแค่ให้สูตรยาอายุวัฒนะ แต่ยังเตรียมวัตถุดิบไว้พร้อม นี่แหละคือความเจ้าเล่ห์ของหนุ่มน้อย ถ้าอู๋เป่ยเลือกยาอายุวัฒนะที่ยากกว่า ก็ต้องมีวัตถุดิบเองด้วย หากไม่มีวัตถุดิบ ก็ต้องเลือกยาอยุวัฒนะที่เหมาะสมกับสิ่งที่มีอยู่ ซึ่งย่อมจำกัดทางเลือกอย่างมาก เป็นแผนที่ชัดเจนในการบีบอีกฝ่ายให้เสียเปรียบ

อู๋เป่ยหยิบชุดวัตถุดิบขึ้นมาแบบไม่ลังเล จากนั้นเขาทั้งสองก็พากันเดินไปยังลานโล่งกลางเขา เริ่มการประลองการปรุงยาต่อหน้าผู้คนมากมาย

การประลองแบบนี้ ที่เรียกกันว่าประลองยาอายุวัฒนะ ถือเป็นประเพณีสำคัญในการประชุมโอสถเก้าตะวัน ทุกปีจะมีการประลองเช่นนี้ขึ้น แต่ปกติแล้ว ปรมาจารย์ปรุงยาระดับสูงอย่างอู๋เป่ยกับจางหมิงตานไม่ค่อยลงมาแข่งขันด้วยตนเอง ดังนั้นเมื่อทั้งสองปรากฏตัวพร้อมประลองกันจริงๆ จึงกลายเป็นเหตุการณ์ใหญ่ทันที

ไม่นาน คนที่อยู่บนยอดเขาของอู๋เป่ยก็เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว ลานขนาดกว้างรอบตึกแทบไม่มีที่ให้ยืน

บรรดาคนใกล้ชิดของอู๋เป่ย ไม่ว่าจะเป็นหมิงเชียน หรือหยวนติ้งจื้อ ต่างก็พากันมาร่วมให้กำลังใจ

อู๋เป่ยเตรียมตัวเพื่อนการปรุงยา เขาเรียกหูจงหลิงมากระซิบ “ตอนนี้ด้านนอกต้องมีคนตั้งโต๊ะรับแทงพนันระหว่างข้ากับอีกฝ่ายแน่ เจ้าเอาเงินไปแทงข้าชนะทุกรอบ”

หูจงหลิงพยักหน้าแรง “คุณชาย แล้วจะให้ข้าลงเท่าไหร่?”

อู๋เป่ย ：“ข้าจะรวบรวมให้เจ้าห้าหมื่นล้าน”

เงินในตัวอู๋เป่ยไม่พอ จึงไปหยิบยืมจากหมิงเชียนและหยวนติ้งจื้อจนรวบรวมได้ครบ ห้าหมื่นล้านเงินเซียน แล้วมอบให้หูจงหลิง

เป็นไปตามคาด ด้านนอกอาคารมีการตั้งโต๊ะรับแทงเดิมพันระหว่างอู๋เป่ยกับจางหมิงตาน โดยอัตราต่อรองเปิดมาที่แทง 1 ได้ 1.6 ทั้งสองฝ่าย เนื่องจากผู้ที่มาร่วมงานล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญยาอายุวัฒนะหรือพ่อค้าร่ำรวย ไม่มีใครขาดเงินทุน การแทงพนันจึงดุเดือด เพียงสิบกว่านาที ยอดเงินเดิมพันรวมทะลุสองแสนล้านเงินเซียน!

ในท้ายที่สุด อัตราต่อรองของอู๋เป่ยนิ่งที่ 1 ต่อ 1.56 ส่วนของจางหมิงตานอยู่ที่ 1 ต่อ 1.78 หูจงหลิงปฏิบัติตามคำสั่ง ลงเงินห้าหมื่นล้านทั้งหมดที่ฝั่งอู๋เป่ยเป็นผู้ชนะ

ส่วนบนลานประลอง อู๋เป่ยกับจางหมิงตานต่างเริ่มปรุงยา ท่วงท่าการปรุงของทั้งสองนั้นงดงาม ละเอียดลออ สะกดสายตา บ่งบอกถึงระดับฝีมือที่สูงส่ง

จู่ๆฝูงชนทางหนึ่งก็แหวกตัวออก มีชายกลางคนในชุดคลุมแดงเดินเข้ามาอย่างองอาจ ด้านหลังมีผู้ติดตามนับสิบคน หนึ่งในนั้นนำเก้าอี้สีทองแบบจีนโบราณมาวางให้ เขาก็นั่งลงอย่างเงียบสง่า ใบหน้าเขาหวานคล้ายหญิง ดวงตาเรียวยาว เล็บทั้งสิบยาวเป็นฟุต แหลมคมเหมือนดาบ

ขณะนี้ อีกด้านหนึ่ง ฝูงชนแหวกตัวอีกครั้ง มีชายในชุดคลุมน้ำเงินเข้ามา พร้อมข้ารับใช้อีกมากมาย เขานั่งลงบนเก้าอี้หยกแบบขุนนางโบราณ รูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาเฉียบดุ ในมือเล่นลูกแก้วสีดำสองลูกที่หมุนไปมาเปล่งเสียง“ซือซือ”

ทั้งสองปรากฏตัวทำให้ฝูงชนเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าหายใจแรง ทุกคนถอยห่างออกมาไม่กล้าเข้าใกล้แม้ครึ่งก้าว

อู๋เป่ยตั้งใจปรุงยา ไม่แม้แต่จะชายตามอง ขณะที่หมิงเชียนและคนอื่นๆ ต่างก็หน้าเคร่งขรึม ก้มหน้าหลบสายตาเหล่านั้นทันที