ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2266

อู๋เป่ย “ยานี่ข้ายังไม่ได้เริ่มปรุง จะสำเร็จหรือไม่ ยังไม่อาจรู้ได้แน่ชัด”

หมิงเชียนพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถามว่า “ศิษย์น้อง เจ้าเคยปรุง‘ยาเสี่ยวอูเซียงตัน’ที่อยู่อันดับที่หกสิบมาก่อนแล้วหรือ?”

อู๋เป่ยพยักหน้า “อืม เคยปรุงแล้ว”

หมิงเชียน “ถ้าเช่นนั้น พรุ่งนี้เจ้าค่อยแสดงยาเสี่ยวอูเซียงตันออกมาก่อน ดูกระแสตอบรับ ถ้าจำเป็น ค่อยมอบ‘ยาเฟิ่งเทียน’ในวันถัดไป”

อู๋เป่ย “ศิษย์พี่หญิงหมายความว่า ให้เก็บบางอย่างไว้ก่อน?”

หมิงเชียนพยักหน้า “ในการประชุมโอสถเก้าตะวัน มีคนเล่ห์เพทุบายซ่อนอยู่มากมาย เจ้าควรเก็บงำความสามารถบางส่วนเอาไว้”

อู๋เป่ยยิ้มแล้วกล่าวว่า “ได้ ข้าจะทำตามที่ศิษย์พี่หญิงแนะนำ”

เมื่อกลับถึงที่พัก อู๋เป่ยก็พบว่าหน้าประตูเต็มไปด้วยผู้คนที่มายืนรออยู่ หูจงหลิงเพียงแค่มองก็รู้เหตุผลทันที เขากล่าวว่า “คุณชาย การแสดงของท่านวันนี้ในการประชุมโอสถเก้าตะวัน ได้แพร่กระจายไปถึงหมู่ศิษย์ของปรมาจารย์แห่งการปรุงยาแล้ว คนพวกนี้ล้วนมาเยี่ยมเยียนท่าน”

อู๋เป่ย “ข้าไม่มีเวลาจะต้อนรับพวกเขา” ว่าแล้วก็ใช้วิชาล่องหน พาทุกคนเข้าไปในเรือนได้อย่างเงียบเชียบ

จากนั้น อู๋เป่ยก็เริ่มต้นการปรุง“ยาเฟิ่งเทียน”อย่างจริงจัง ด้วยการเตรียมตัวล่วงหน้าและการขบคิดในก่อนหน้า การปรุงครั้งนี้จึงค่อนข้างราบรื่น ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงก็ได้เตาแรกสำเร็จ

แต่เตาแรกยังถือเป็นการลองผิดลองถูก คุณภาพยาจึงอยู่ในระดับกลางเท่านั้น

เขากินยาเข้าไปเพื่อรับรู้ข้อบกพร่องของยา แล้วจึงเริ่มเตาที่สอง ในครั้งนี้เขาแก้ไขข้อบกพร่องเดิมได้ ทำให้ยาที่ได้ออกมาเป็นระดับสูง

ยาเฟิ่งเทียนถือเป็นยาอายุวัฒนะระดับสิบ การจะปรุงให้ได้ระดับสูงนั้นถือว่าหายากยิ่ง แต่ถึงอย่างนั้นอู๋เป่ยก็ยังไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม การจะปรุงให้ได้ถึงระดับสูงสุดในตอนนี้ยังเป็นไปไม่ได้ เพราะต้องอาศัยพลังยุทธ์ที่สูงกว่านี้มาก

หลังจากปรุงยาเฟิ่งเทียนเตาที่สองเสร็จ ยังเหลือเวลาอีกมาก เขาจึงหยิบใบสั่งยาที่ได้รับมาออกมาดู แล้วเร่งปรุงยาเพิ่มอีกห้าเตา ยาในชุดนี้มีทั้งยาอายุวัฒนะระดับหกและระดับแปด

เมื่อปรุงยาจนหมดแล้ว เขาก็พักผ่อนเพียงเล็กน้อย ก็ถึงเวลาเช้าอีกครั้ง จากนั้นเขากับหมิงเชียนและพวกก็กลับไปยังการประชุมโอสถเก้าตะวันอีกครั้ง

เมื่อไปถึงจุดเดิมของการประชุมโอสถเก้าตะวัน อู๋เป่ยที่ยังลอยอยู่กลางอากาศก็เห็นได้ทันทีว่าบริเวณร้านค้ารอบๆนั้นแน่นขนัดไปด้วยผู้คน โดยเฉพาะผู้ฝึกพลังยุทธ์ที่มีพลังฝีมือสูงส่งจำนวนไม่น้อย ดูจากสถานการณ์แล้ว คนเหล่านี้ล้วนรอเขาอยู่

เมื่อเขาลงสู่พื้นดิน ผู้บำเพ็ญในชุดแดงคนหนึ่งก็เดินตรงเข้ามากล่าวพร้อมรอยยิ้ม “ปรมาจารย์ปรุงยาอู๋ ข้าน้อยชื่ออวี่หมิงจิ้ง เป็นหนึ่งในผู้ดูแลงานแสดงสินค้า ข้ามาแจ้งข่าวดีแก่ท่านตามคำสั่งของผู้อาวุโส หลังจากที่เหล่าผู้อาวุโสร่วมกันพิจารณา ได้ตัดสินใจมอบ‘ยอดเขาหลิงอวิ๋น’ข้างหน้า ให้เป็นสถานที่ตั้งตำหนักโอสถของปรมาจารย์ปรุงยาอู๋”

อู๋เป่ยรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง เขาเดาไว้ก่อนว่าจะต้องแสดงโอสถระดับหกสิบขึ้นไปก่อนอีกฝ่ายถึงจะยอมมอบยอดเขาให้ แต่เขาคาดไม่ถึงว่าตอนนี้ก็ให้เลย

เขาคำนับตอบ “ขอบคุณมาก เช่นนั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้ว”

จากนั้น เขาก็หันไปกล่าวกับผู้คนว่า “ทุกท่าน หอโอสถของข้าจะย้ายไปที่ยอดเขาหลิงอวิ๋น ข้าขอตัวก่อน”

กล่าวจบ ร่างของเขาก็พุ่งไปยังยอดเขาที่ไม่ไกลออกไปด้วยแสงล่องหน

ยอดเขาหลิงอวิ๋นนั้นมีทิวทัศน์งดงาม พื้นที่กว้างขวางมาก อู๋เป่ยนำตำหนักโอสถของตนเองไปวางไว้บนที่ราบยอดเขา และยังเชิญหมิงเชียนและพรรคพวกไปเปิดร้านร่วมกันด้วย

แน่นอน เพื่อไม่ให้แย่งความเด่นจากอู๋เป่ย หมิงเชียนและคนอื่นๆก็วางร้านของตนไว้บริเวณเชิงเขา แต่เพียงเท่านี้ จำนวนลูกค้าของพวกเขาก็พุ่งสูงขึ้นเป็นสิบเท่า หรือหลายสิบเท่าจากเดิมทันที!

ร้านของอู๋เป่ยเมื่อย้ายมาบนยอดเขา พื้นที่ก็กว้างขวางขึ้น เขาจึงขยายขนาดร้านออกไปหลายเท่า เอาหอโอสถที่ใหญ่กว่าหลังเดิมถึงสิบเท่าออกมาวางไว้บนยอดเขา แล้วล้อมรอบด้วยเรือนเล็กๆ ไว้ต้อนรับแขกผู้มาเยือนนั่งดื่มชา

อาคารหลักมีสามชั้น แต่ละชั้นกว้างขวางหลายพันตารางเมตร ถึงกระนั้น ภายในก็ยังแน่นขนัดไปด้วยผู้คน โดยที่มีเพียงหนิงจือเสวี่ยและหูจงหลิงสองคน ย่อมไม่พอจะจัดการดูแลความเรียบร้อยได้