ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2265

ผู้ก่อตั้งจางฝูเวยก็เดินเข้ามาเช่นกัน เขายิ้มเจื่อนแล้วกล่าวว่า “นักปรุงยากระถางม่วงระดับหก แค่พูดออกไปก็ทำคนตกใจตายได้เลย!”

ต้องรู้ว่า ศิษย์กระถางม่วงระดับห้า เทียบได้กับกระถางระดับสิบแล้ว ถ้าเป็นกระถางม่วงระดับหก เท่ากับเกินกระถางระดับสิบไปอีก ซึ่งยากจะจินตนาการได้

เมื่อห้องโถงทั้งสองด้านมีคนยืนเต็มหมดแล้ว อู๋เป่ยจึงหยิบยาอายุวัฒนะยาเจวี่ยซินระดับคุณภาพสูงซึ่งอยู่ในอันดับ 84 ของอันดับยาวิญญาณออกมา รวมถึงโอสถมายากับโอสถมังกรทองที่เขาปรุงให้หนานกงหลิ่งอี ยาสองขนานหลังนี้แม้จะไม่ติดในอันดับยาวิญญาณ แต่คุณค่ายังสูงกว่ายาเจวี่ยซินเสียอีก อย่างน้อยก็เทียบได้กับยาที่อยู่ในอันดับเจ็ดสิบขึ้นไป

ไม่นาน การแสดงยาอายุวัฒนะของอู๋เป่ยก็สร้างความฮือฮา บรรดาผู้บำเพ็ญจำนวนมากต่างมารวมตัวกัน พากันเข้ามาทักทายอู๋เป่ย หวังจะทิ้งความประทับใจไว้บ้าง เพื่อจะได้มีโอกาสร่วมมือกันในอนาคต

เวลานั้นเอง ก็มีคนกลุ่มหนึ่งมาถึงหน้าประตู ในกลุ่มนั้นมีชายเคราเหลืองผู้หนึ่งที่เคยถูกอู๋เป่ยไล่ไป หัวหน้าของพวกเขาเป็นผู้บำเพ็ญวัยกลางคนในชุดคลุมสีน้ำเงิน มีหนวดเครารูปตัวแปด ใบหน้าเปี่ยมด้วยบารมีและความเที่ยงธรรม

เมื่อเขาเห็นว่าภายในหอปรุงยาของอู๋เป่ยมีผู้คนอยู่มากมาย ข้างนอกยังมีคนต่อคิวอีกเป็นจำนวนมาก ก็รู้ทันทีว่าเจ้าของสถานที่นี้ต้องเป็นนักปรุงยาที่ไม่ธรรมดา

เขาหันไปจ้องชายเคราเหลืองทันที แล้วกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้เจ้าโกหกข้าหรือเปล่า? เจ้าเป็นฝ่ายหาเรื่องเขาก่อน แล้วจะให้เขาย้ายออกไป ใช่ไหม?”

ชายเคราเหลืองเองก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เขาไม่คิดว่าอู๋เป่ยจะเป็นนักปรุงยาที่เก่งขนาดนี้ คนแบบนี้ในอนาคตจะต้องมีอิทธิพลอย่างมาก ส่วนเขาเป็นเพียงตัวเล็กๆในสำนักกระถางม่วง ไม่กล้าไปล่วงเกินเด็ดขาด

เขาทำสีหน้าเก้อเขินแล้วกล่าวว่า “ศิษย์พี่ ข้ายอมรับว่าข้าให้พวกเขาย้ายออก แต่เขาก็ไม่ควรลงมือกับข้านะ? แบบนี้ไม่ใช่ดูแคลนสำนักกระถางม่วงของพวกเราหรือ…”

“หุบปาก!” ผู้บำเพ็ญชุดน้ำเงินจ้องเขม็ง แล้วเดินเข้าไปข้างใน

หูจงหลิงส่งสัญญาณให้เขาไปต่อคิว แต่ขณะนั้นเอง อู๋เป่ยก็เดินเข้ามาแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านผู้มีวิชา เชิญเข้ามาข้างในเถิด”

ผู้บำเพ็ญชุดน้ำเงินเมื่อเดินเข้ามามองดูแวบหนึ่ง สีหน้าก็พลันเคร่งขรึม กล่าวว่า “ยาอายุวัฒนะที่ท่านปรุงอยู่เหนือข้าหลายขั้น ข้าน้อยนับถือ”

อู๋เป่ย “มิกล้า ท่านกล่าวเกินจริงไปแล้ว”

ผู้บำเพ็ญชุดคลุมน้ำเงิน “ข้าน้อยคือซวี่เจินอี นักปรุงยาระดับหกจากสำนักกระถางม่วง”

อู๋เป่ยคารวะตอบ “ข้าคืออู๋เป่ย นักปรุงยากระถางม่วงแห่งปรมาจารย์แห่งการปรุงยา”

ซวี่เจินอีรีบกล่าวว่า “ที่แท้เป็นนักปรุงยากระถางม่วง นั้นก็ไม่แปลกใจเลย!”

อู๋เป่ย “ท่านพูดเกินไปแล้ว สำนักกระถางม่วงดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งสาขาไว้ในแดนจิ่วหยาง?”

ซวี่เจินอียิ้มแล้วกล่าวว่า “ไม่มีแน่นอน เพราะที่นี่เป็นเขตอำนาจของพวกท่านปรมาจารย์แห่งการปรุงยา พวกเราจะกล้าเข้ามาได้ยังไง”

อู๋เป่ย “สำนักกระถางม่วงเป็นหนึ่งในสี่สำนักใหญ่สายปรุงยา ปรมาจารย์แห่งการปรุงยาไม่อาจเทียบได้เลย”

ซวี่เจินอีโบกมือ “พวกเราต่างก็รู้พื้นเพกันดี ไม่ต้องชมกันเกินจริง จริงๆแล้วถ้าพูดถึงฝีมือด้านปรุงยาล้วนๆ ปรมาจารย์แห่งการปรุงยาไม่ได้ด้อยไปกว่าสำนักของข้าเลย เพียงแต่ขาดผู้นำที่แท้จริงเท่านั้นเอง”

อู๋เป่ยก็ไม่ได้เข้าใจเรื่องพวกนี้ลึกนัก จึงเชิญซวี่เจินอีขึ้นไปชั้นสอง เสิร์ฟน้ำชา และเริ่มสนทนากัน

ตามที่ซวี่เจินอีเล่าให้ฟัง ปรมาจารย์แห่งการปรุงยามีนักปรุงยาที่แข็งแกร่งที่สุดเพียงกระถางม่วงระดับห้า แต่สำนักกระถางม่วงของพวกเขามีนักปรุงยากระถางม่วงระดับเจ็ดประจำอยู่เสมอ

อู๋เป่ยกล่าวว่า “ท่านพี่ซวี่ สำนักกระถางม่วงของพวกท่านใช้คำว่า‘กระถางม่วง’เป็นชื่อสำนัก ไม่แน่ว่าเกี่ยวข้องกับนักปรุงยากระถางม่วงระดับเจ็ดผู้นั้นหรือไม่?”