อู๋เป่ยเอ่ยอย่างไม่หวั่นไหวว่า "ดูท่าเจ้าซื้อตัวพวกที่ตรัสรู้ศาสตร์สายฟ้านี่หมดแล้วสินะ"
"ใช่! คนพวกนี้ต่างก็เข้าใจศาสตร์สายฟ้าบ้างไม่มากก็น้อย ถ้ารวมพลังกันก็ลงค่ายสายฟ้าฆ่าเซียนได้ อู๋เป่ย คราวนี้เจ้าตายแน่!"
"งั้นหรือ?"
ฟึ่บ!
คำพูดยังไม่ทันจบ เขาก็หายวับไป ทันใดนั้น องค์ชายเก้าก็ปลิวกระเด็นด้วยหมัดเดียว เลือดสดพุ่งกระฉูดกลางอากาศ พอตกพื้นก็สาหัสทันที
คนอื่นๆ ตกตะลึง องค์ชายเก้าผู้แกร่งกล้ายังรับหมัดเดียวของเขาไม่ได้ พลังรุนแรงยิ่งนัก!
อู๋เป่ยกล่าวเย็นชา "ไสหัวไป ไม่อย่างนั้นข้าจะฆ่าเจ้า!"
องค์ชายเก้าเกิดความหวาดกลัว กัดฟันแน่นแล้วพาคนทั้งหมดออกจากตำหนัก
ในพริบตา ตำหนักก็เหลือเพียงอู๋เป่ย เขาแหงนหน้ามองสายฟ้าในอากาศ พลางครุ่นคิด
ครั้งหนึ่งเขาเคยสื่อสารกับเจ้าแห่งสายฟ้าในแดนเซียนเก้าสายฟ้า ยิ่งกว่านั้นก่อนหน้านั้น เขายังใช้เหลยเตี้ยนชุบกายถึงขีดสุด หลอมกลืนวิญญาณเหลยเตี้ยน จนเข้าถึงสุดยอดแห่งสายฟ้าอย่างถ่องแท้ เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นในจักรวาลรอง แต่เหลยเตี้ยนเป็นพลังงาน ดังนั้นกฎของเหลยเตี้ยนที่นี่กับในจักรวาลหลักก็แทบไม่ต่างกัน
เพราะฉะนั้น อู๋เป่ยมองอยู่ครู่เดียวก็จับเคล็ดลับของสุดยอดแห่งสายฟ้านี้ได้โดยประมาณ
เหลยเตี้ยนในลูกคริสตัลนั้น เป็นสายฟ้าตั้งแต่ฟ้าดินเริ่มก่อเกิด มีอานุภาพมหาศาล เมื่ออู๋เป่ยตรัสรู้มันแล้ว เขาก็ใช้วิถีเหนือวิถี รวบรวมก่อเป็นยันต์สายฟ้าหนึ่งดวงในร่างกาย
พอยันต์สายฟ้าปรากฏ สายฟ้าในลูกคริสตัลน้ำก็ถูกดึงออกมา แล้วถูกยันต์สายฟ้าดูดซับ ในบัดดล ยันต์สายฟ้าก็เอ่อท้นด้วยพลังเหลยเตี้ยน
จากนั้น เขานำยันต์สายฟ้าไปซ่อนในเทพทารก ให้เทพทารกได้รับการหล่อหลอมและหล่อเลี้ยงด้วยพลังเหลยเตี้ยนตลอดเวลา แน่นอน พลังเหลยเตี้ยนนี้ก็ถ่ายทอดผ่านเทพทารก หล่อหลอมร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
อยู่ในตำหนักไปครึ่งวัน เขาก็ออกมา มุ่งหน้าไปยังสถานที่สืบทอดวิชาที่สี่
ระหว่างเดิน เขารู้สึกว่าด้านบนศีรษะผิดสังเกต เงยหน้าขึ้นเห็นเมฆเก้าสีปรากฏบนฟ้า มีสายฟ้าเก้าสีกะพริบวาบอยู่ในเมฆ
เขารู้ทันทีว่า หายนะเทพน้อยมาแล้ว!
หายนะเทพน้อย คือเภทภัยที่เทพทารกต้องผ่านก่อนถึงแดนทางเทพ ในระหว่างนี้ เทพทารกต้องผ่านลม ไฟ และสายฟ้า ถูกสายฟ้าฟาดลงมาเป็นลำดับ ถูกลมโซ่วพัด ถูกไฟหยินเผา และสายฟ้าในคราวนี้มุ่งเล่นงานจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์โดยเฉพาะ อานุภาพแรงกว่าหายนะสายฟ้าก่อนหน้าไม่รู้กี่เท่า
อู๋เป่ยเพิ่งฝึกตนเวทลึกลับเทพ อีกทั้งยังมียันต์สายฟ้าหล่อหลอม จึงไม่หวาดกลัว เผชิญหน้าหายนะเทพน้อยโดยตรง!
เทพทารกของเขาเติบโตขึ้นอีก ตอนนี้สูงราวสิบห้าถึงสิบหกจ้าง ทะยานขึ้นสู่ฟ้า สายฟ้าเก้าสีหนึ่งสายฟาดลงมา ราวแส้เส้นหนึ่งกระหน่ำฟาดใส่เทพทารกของอู๋เป่ยอย่างหนักหน่วง
เทพทารกถูกฟาดจนควันขึ้นโขมง แต่ไม่บาดเจ็บ ทว่าลึกเข้าไปในจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของอู๋เป่ยกลับเกิดความเจ็บปวดรุนแรง
ฟาดไปหนึ่งร้อยครั้ง ความเจ็บปวดค่อยๆ เบาลงทีละครั้ง จนท้ายที่สุดอู๋เป่ยไม่รู้สึกเจ็บอีก กลับรู้สึกสบายเสียด้วยซ้ำ
ครานั้น เมฆสีสันจางหาย พื้นดินพลุ่งขึ้นหมอกดำสายหนึ่ง หมอกดำพลิกกลิ้งกลายเป็นลมโซ่ว พัดกราดเข้าใส่เทพทารกของอู๋เป่ย ลมนี้หมายฆ่าเทพทารก พัดเพียงครั้งเดียวก็ทำให้จิตวิญญาณสลาย ถึงตายและหนทางดับสูญ!
แต่อู๋เป่ยผ่านสามภัยหกลำบากมาแล้ว มีประสบการณ์ล้นหลาม จึงกางขอบเขตเวทลึกลับเทพเป็นชั้นๆ รับมือ เขาแม้เตรียมยันต์คุ้มภัยไว้เผื่อเหตุฉุกเฉินด้วย
ลมนั้นพัดมา ก่อนอื่นก็เป่าขอบเขตให้แตก แล้วโถมใส่เทพทารกของอู๋เป่ยทันที อู๋เป่ยรู้สึกเจ็บปวดอย่างสาหัสจนแทบสลบไสล
หายนะเทพน้อยนี้ค่อนข้างประหลาด ยิ่งเทพทารกแข็งแกร่งเท่าไร เพทภัยยิ่งแรงเท่านั้น ดังนั้นอู๋เป่ยจึงไม่ง่ายนัก โชคดีที่เขาฝืนทนไว้ได้ และไม่ได้ใช้ยันต์คุ้มภัย
ลมนั้นวนพัดรอบตัวเขาสิบสามรอบ แล้วก็สลายไปเอง หลังถูกลมพัดผ่าน เทพทารกของเขายิ่งดูแข็งแกร่ง ราวกับกำลังจะกลายเป็นร่างจริง!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
ทำไมบางตอนถึงสั้นจังครับ...
เสียตังด้วยออ...
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...