ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 235

เมื่อทั้งห้าคนเข้าไปในห้องนั้น ต้วนหลงจึงถามขึ้นว่า “คุณหมออู๋ครับ รบกวนช่วยดูให้ที ว่าพิษของผมสามารถรักษาได้ไหม?”

อู๋เป่ยแทะแอปเปิลไปพลาง และสังเกตใบหน้าที่เน่าเฟ่ะของเขาไปด้วย เขาทำปากขมุบขมิบและพูดว่า “พิษของคุณเกิดจากพิษศพ แถมยังเป็นพิษศพจากสวรรค์อีกด้วย พวกคุณไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?ถึงได้แสหาเรื่องศพสวรรค์เช่นนี้!”

ต้วนหลงมีสีหน้าตื่นตระหนก อู๋เป่ยมองเพียงแค่แวบเดียว ก็สามารถบอกได้แล้วว่าเป็นพิษศพจากศพสวรรค์ สายตาของเขาช่างแหลมคมน่าทึ่งเสียจริงๆ!

“มันคือพิษศพสวรรค์จริงๆ แหละ คุณหมออู๋ อาการของผมยังสามารถรักษาได้อยู่ไหม?” น้ำเสียงของเขาราวกับเรียบนิ่ง แต่จริงๆ แล้วในใจของเขานั้นรู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก เพราะคำตอบของอู๋เป่ย เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเป็นความตายของเขา

อู๋เป่ยแทะแอปเปิลเสร็จเรียบร้อย จากนั้นจึงถามเขาว่า “ทานผลไม้ไหม?”

ต้วนหลงร้อนรนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว เขาตอบว่า “ขอบคุณครับ ผมไม่ทาน”

อู๋เป่ยถามซย่าเหลียนต่อว่า “พวกคุณทานไหม?”

สีหน้าของซย่าเหลียนดูเคร่งขรึม “คุณหมออู๋ครับ โปรดตอบคำถามของพี่ใหญ่ผมด้วยครับ ว่าพิษนี้ คุณสามารถรักษาได้หรือไม่?”

อู๋เป่ยถอนหายใจ และเสียงถอนหายใจครั้งนี้ ทำเอาคนอื่นต่างรู้สึกใจแป้วไปตามๆ กัน หรือว่าโรคนี้จะรักษาไม่ได้กันแน่นะ?

อู๋เป่ยหยิบองุ่นขึ้นมาพวงหนึ่ง กินไปสองสามลูกก็พูดว่า “พิษนี้ยากนักที่จะรักษา แต่พวกคุณวางใจเถอะ ฉันรับรองว่า ฉันสามารถรักษาเขาให้หายดีเป็นปกติได้”

สายตาของต้วนหลงดูเป็นประกายขึ้นมาทันที  “คุณหมออู๋ พิษศพสวรรค์นี้รักษาหายได้จริงๆ หรือ?”

อู๋เป่ย “รักษาได้ แต่มันจำเป็นต้องใช้ตัวยาล้ำค่าหลายชนิด คุณรีบส่งคนไปรวบรวมตัวยามาเถอะ” พูดจบ เขาก็ออกใบสั่งยาหนึ่งฉบับและส่งให้กับซย่าเหลียน

ซย่าเหลียนกวาดตามองอย่างรวดเร็ว มีตัวยาหลายชนิดที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน จึงถามไปว่า “ตัวยาพวกนี้ต้องไปหาซื้อที่ไหนหรือ?”

อู๋เป่ย “ตระกูลอวิ๋นจิงถังมีเก็บรวบรวมตัวยาไว้อยู่จำนวนไม่น้อย คุณลองไปสอบถามเขาดูสิ” เขาไม่ได้เป็นนายหน้าใดใดให้กับตระกูลถัง แต่มีตัวยาอยู่จำนวนหนึ่งที่ทางตระกูลถังมีอยู่จริงๆ เพียงแค่ว่าราคาสูงมากก็เท่านั้นเอง

ซย่าเหลียนพยักหน้าอย่างจริงจัง “ผมจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ!”

ซย่าเหลียนนำคนไปเอายา ในห้องเหลือเพียงอู๋เป่ยกับต้วนหลง และบริวารอีกสองคนเท่านั้น

อู๋เป่ยบอกให้เขาถอดเสื้อผ้าออกให้หมด แผ่นหลังและบริเวณช่วงไหล่ของเขาล้วนเต็มไปด้วยตุ่มหนอง แต่ละตุ่มมีขนาดเท่ากับเม็ดถั่วเขียว และส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่ว

อู๋เป่ยหยิบเข็มทองออกมา และปักลงไปที่ตุ่มหนองทีละตุ่มทีละตุ่ม จากนั้นก็บีบเอาหนองออกมาและใส่ลงไปในขวดเล็กๆ ใบหนึ่ง

ปักลงไปสองสามตุ่ม เขาจึงถามขึ้นว่า “พวกคุณไปเจอศพสวรรค์มาได้อย่างไร?”

ต้วนหลงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟังอย่างไม่ปิดบัง

ตอนนั้น ทีมพระเจ้าที่นำทีมโดยต้วนหลงได้รับภารกิจอย่างหนึ่ง คือการคุ้มกันชาวยุโรปสามคนให้เดินทางไปยังสุสานของสุลต่านใหญ่ในโกบี

ชาวยุโรปเชื่อว่า ณ สุสานแห่งนั้น มีการแอบฝังสิ่งของสมัยก่อนประวัติศาสตร์เอาไว้ ซึ่งสิ่งของเหล่านั้นล้วนมีค่าและมิอาจประเมินค่าได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คำนึงถึงจำนวนเงินนั้น และขอให้ทีมพระเจ้าช่วยเหลือพวกเขาในครั้งนี้

เมื่อเข้าไปในสุสานได้ไม่นานนัก ก็ได้พบกับภัยอันตรายต่างๆมากมาย มีผู้คนล้มตายอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งโลงศพของเจ้าของสุสานถูกเปิดออก เรื่องน่าสยดสยองก็เกิดขึ้น ศพสวรรค์กระโดดออกมาจากโลง เป็นที่น่าตกใจ เพียงฝ่ามือเดียวเล่นเอาผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพอย่างต้วนหลงกระเด็นออกไปไกล จนเขาสลบลงไปทันที จากนั้นก็เกิดการสังหารหมู่จากคนเพียงคนเดียว กำลังพลทั้งหมดของทีมพระเจ้าที่เข้าร่วมในครั้งนั้นถูกทำลายจนย่อยยับ ส่วนชาวยุโรปเหล่านั้นก็ถูกฆ่าตายด้วยน้ำมือของศพสวรรค์

จนกระทั่งต้วนหลงฟื้นขึ้นมา ศพสวรรค์กำลังกัดแทะซากศพจากหลุมฝังศพอื่นๆอยู่ เขาจึงฉวยโอกาสนั้นลากสังขารตัวเองและรีบออกจากสุสานไปทันที เพื่อรีบไปขอความช่วยเหลือ ตอนที่ทีมช่วยเหลือตามหาเขาเจอนั้น เขาก็เป็นลมหมดสติไปแล้ว

เมื่อเขาฟื้นคืนสติขึ้นมา ครึ่งซีกหน้าของเขาก็เน่าเฟ่ะไปหมด ส่วนบริเวณแผ่นหลังก็เต็มไปด้วยตุ่มหนอง บรรดาหมอที่มีชื่อเสียงทั้งหลายต่างพูดกันว่า เขาจะมีชีวิตได้อีกไม่ถึงเดือน ถ้าไม่ใช่เพราะพลังยุทธ์ที่เขาฝึกฝนจนถึงขั้นเทพแล้วนั้น เกรงว่าเขาคงจะอยู่ได้อีกไม่ถึงหนึ่งวัน

เมื่ออู๋เป่ยฟังเขาพรรณนาจนจบ ก็เปล่งเสียงออกมาว่า “อืม” และเจาะตุ่มหนองต่อไปโดยไม่พูดอะไร หลังจากที่ทำความสะอาดแผลบริเวณตุ่มหนองเสร็จแล้ว เขาก็เริ่มฝังเข็มลงไปบนร่างของต้วนหลง และถ่ายทอดวิชารีดพิษให้กับเขาอีกด้วย

พลังยุทธ์ของต้วนหลงนั้นแข็งแกร่ง แค่เดินลมปราณเพียงเล็กน้อย เม็ดเหงื่อสีดำก็ค่อยๆ ผุดขึ้นออกมาจากรูขุมขน และส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งไปทั่ว

อู๋เป่ยเปิดฝักบัวในห้องน้ำ ให้น้ำร้อนไหลลงมา จากนั้นก็สั่งให้เขานั่งลงกลางน้ำจากฝักบัวนั้น ปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่างกายเขาไม่หยุด พอพิษออกมา ก็ถูกน้ำชำระล้างออกไป

จากนั้นเขาปิดประตู และนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องรับแขก งานแถลงข่าวภาพยนตร์เรื่องใหม่ของดาราใหญ่อย่างเฉินหลิงซวง กำลังออกอากาศพอดี เฉินหลิงซวงกำลังอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ ออร่าส่องประกายดูเปล่งปลั่งมากๆ