ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 244

ติงม่อ：“ช่วงสามปีมานี้ ฉันคอยตรวจสอบร่องรอยของเทพเซียนโบราณมาตลอด แล้วพบหินศิลาก้อนหนึ่ง ด้านบนมีสองคำ คำว่าผานกู่ หลังจากนั้นฉันตามหาเบาะแส เลยได้รู้ว่าคนที่ขุดหินศิลาออกมาคือบรรพบุรุษของเซียไท่หู่ ต่อมา ฉันก็รู้มาว่าหินผานกู่ก็คือหินศิลาที่ขุดออกมาตอนนั้น เพราะงั้นฉันเลยอยากมาดูสักหน่อย”

อู๋เป่ย：“นายตรวจสอบเจออะไร?”

ติงม่อยิ้มขึ้นมา：“มีแค่ฉันที่พูด นายไม่คิดจะพูดสิ่งที่นายได้มาหน่อยเหรอ?”

อู๋เป่ย：“ขึ้นอยู่กับว่านายบริสุทธิ์ใจหรือเปล่า”

ติงม่อตบไปที่ขาหนึ่งฉาด：“ได้ ฉันพูดก่อน ตามการคาดการณ์ของฉัน แถวละแวกนั้นมีจวนเซียนอยู่แห่งหนึ่ง แต่ต่อมามีภูเขาไฟปะทุออกมา จวนเซียนเลยถูกหินหนืดสร้างความเสียหาย ของในจวนเซียน ก็ถูกหินหนืดห่อหุ้ม กระจายไปรอบๆ”

“เพราะงั้นฉันเลยคิดว่า ในหินผานกู่นั้น น่าจะมีของในจวนเซียนที่ถูกปิดไว้อยู่” ติงม่อกล่าว

ในใจของอู๋เป่ยสั่นไหว เช่นนี้ก็หมายความว่า แถวละแวกของหินศิลานั้น ก็น่าจะมีของอย่างอื่นที่ถูกหินหนืดปิดไว้อยู่ด้วย?

ติงม่อพูดต่อ：“ความจริงแล้วฐานะที่แท้จริงของฉันไม่ใช่โจร แต่เป็น‘นักพรตเต๋า’ของยุคนี้ ของที่ฉันขโมยมา ก็เพื่อใช้ตรวจสอบเรื่องภายในจวนเซียน หลังจากที่ใช้เสร็จ ของทุกชิ้นฉันก็ส่งกลับไปยังเจ้าของหมด”

อู๋เป่ยนิ่งอึ้งไป：“นายคือนักพรตเต๋า?”

นักพรตเต๋า พูดง่ายๆก็คือคนแอบขุดของในหลุมศพ

ติงม่อ：“นักพรตเต๋าอย่างพวกเราก็แค่ตรวจสอบจวนเซียน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับหลุมศพ เอาล่ะ ฉันพูดเยอะขนาดนี้ ถึงตานายก็น่าจะบอกอะไรฉันบ้าง?”

อู๋เป่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย：“นายเป็นคนยอมพูดเอง”

ติงม่อยิ้มเจื่อน：“ต้องทำยังไงนายถึงจะเชื่อฉัน?”

อู๋เป่ย：“เอาเป็นว่า ฉันไม่มีทางบอกนาย”

ติงม่อถอนหายใจเบาๆ แล้วพูด：“ลูกศิษย์ของท่านตงฟ๋อ เยี่ยมจริงๆ”

เขาค่อยๆลุกขึ้น ไอพิฆาตค่อยๆขยายขึ้น เสื้อผ้าอาภรณ์จู่ๆก็พลิ้วไหวตามลม เขาพูดเสียงเรียบเฉย：“ถ้านายไม่พูด ฉันคงต้องใช้กำลัง อัดนายจนกว่านายจะพูด”

อู๋เป่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย：“ฉันไม่อัดกับนายหรอก แต่ฉันจะฆ่านาย”

ติงม่อยิ้มเยาะ：“แม้ว่านายจะฝึกหมัดรวมจุดปรารถนาสำเร็จ แต่ฉันเป็นคนที่มีตาเทพ การที่จะรับมือกับนาย ฉันไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ!”

“นายจะลองดูก็ได้” อู๋เป่ยจ้องไปดวงตาของเขา เขาแทบไม่กลัวตาเทพเลยสักนิด เขาเป็นคนที่มีหมัดปรารถนา หมัดปรารถนาก็คล้ายกับปราชญ์จิตสำนึก ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีผลกระทบกับความคิดเขาแค่ไหน กระบวนท่าของเขาก็ยังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม

ทั้งสองคนจ้องตากัน ผ่านไปไม่กี่นาที ไอพิฆาตของติงม่อถึงจะค่อยๆหายไป เขาถอนหายใจเบาๆ แล้วพูด：“นายไม่พูด งั้นก็ช่างเถอะ” หลังจากนั้นก็หันหลังแล้วเดินจากไป

ขณะที่เขากำลังจะเดินออกจากประตูใหญ่นั้น อู๋เป่ยก็พูดขึ้นมา：“รบกวนปิดประตูให้ด้วย”

ติงม่อสบถเสียงเหอะ แล้วปิดประตูเบาๆ หลังจากนั้นก็ลอยหายไป

พอติงม่อไป อู๋เป่ยก็เหมือนไม่มีอะไรทำ เลยฝึกวิชาต่อ กระบวนท่าที่สามเขาฝึกจนชำนาญแล้ว ตอนนี้เลยเริ่มฝึกกระบวนท่าที่สี่

กระบวนท่านี้ยากมากจริงๆ เขาพึ่งทำได้ไม่นานก็มีความรู้สึกว่าเหมือนจะทำถูกก็แต่ไม่ถูก จู่ๆศีรษะก็มึนขึ้นมา ทำเอาเขาเกือบจะอาเจียนออกมา กระบวนท่านี้ เป็นพลังงานที่สามารถสื่อสารกับธรรมชาติบนโลกนี้ได้ เพราะฉะนั้นจิตใจและร่างกายของเขาเลยไม่สามารถรับได้ในทันที

อู๋เป่ยไม่ยอมแพ้ พอฟื้นฟูได้ไม่นาน ก็ลองฝึกต่อ ลองจนฟ้าสว่าง เขาเหนื่อยจนไม่อยากจะขยับเขยื้อน ทั้งร่างกายกล้ามเนื้อทั้งหมดเต็มไปด้วยความปวดล้า

“วิธีการฝึกนี้เกรงว่าจะเกินพลังยุทธ์ของฉัน” เขาถอนหายใจออกมา มันไม่ได้ดั่งใจ

จู่ๆเขาก็กัดฟัน หยิบยาอายุวัฒนะจื่อเวยออกมากิน พลังงานแปลกประหลาดปรากฏขึ้น เริ่มซึมเข้าไปในเส้นเลือดของเขา ซึมเข้าไปในทุกเซลล์ร่างกายของเขา

ทันใดนั้นร่างกายเขาก็เต็มไปด้วยพละกำลัง แล้วฝึกกระบวนท่านี้ต่อ มันยังคงยากเหมือนเดิม แต่เขากลับยืนหยัดได้หลายวินาที อีกทั้งอาการมึนศีรษะก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นแล้วด้วย

สิบวินาที หนึ่งนาที สามนาที ในตอนที่เขาสามารถยืนหยัดได้ถึงสิบนาทีนั้น ก็ได้ค้นพบเคล็ดลับสำคัญ ตามมาด้วยการยืนหยัดถึงยี่สิบนาที สามสิบนาที จนกระทั่งหนึ่งชั่วโมง

กระบวนท่านี้แค่สิบนาทีก็ยากที่จะสัมผัสแล้ว ราวกับมีพลังงานที่ไม่สามารถอธิบายได้ทะลักเข้ามาในร่างกายเขา ทว่าอู๋เป่ยรู้ดี นี่ไม่ใช่พลังเหนือธรรมชาติอย่างแน่นอน แต่เป็นพลังงานที่ระดับสูงกว่าพลังเหนือธรรมชาติ สรุปแล้วมันคืออะไร?