ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 243

เซียไท่หู่：“คือว่าเป็นแบบนี้ครับ สถานที่ที่พบหินอัญมณีนี้ในตอนแรก ตั้งขึ้นเป็นศิลาจารึก ด้านบนสลักไว้สองคำ คำว่า‘ผานกู่’ เพราะงั้นบรรพบุรุษผมเลยเรียกมันว่าหินผานกู่”

อู๋เป่ย：“ตอนนี้หินผานกู่ถูกแกะออกแล้ว นายไม่ต้องคอยป้องกันจากโจรติงม่อแล้วล่ะ”

เซียไท่หู่ยิ้มแล้วพูด：“ท่านอู๋ช่วยผมได้เยอะเลยครับ!”

อู๋เป่ยไตร่ตรองสักพักแล้วพูดขึ้นมา：“ช่วยฉันหาห้องที่เงียบสงบหน่อย ฉันจะบำเพ็ญตน”

“หลังสวนผมมีอยู่หนึ่งห้องครับ เงียบสงบมาก ท่านอู๋สามารถพักที่นั่นได้” เซียไท่หู่รีบพูดขึ้นมา

อู๋เป่ยก็ไม่เกรงใจ ให้เขานำไปยังหลังสวน ที่นี่เป็นตึกไม้สองชั้น กลิ่นอายความงดงามแบบโบราณ เขาเดินไปรอบๆด้วยความพอใจอย่างมาก แล้วพูดขึ้นมา：“นายไม่ต้องสนใจฉัน ช่วงไม่กี่วันนี้ช่วยไปเตรียมให้หน่อย ฉันจะไปประเทศพม่า”

เซียไท่หู่ยิ้มแล้วพูด：“ขุนศึกใหญ่หลายคนของฝั่งประเทศพม่าซ่อนหินอัญมณีไว้ไม่น้อย ผมซื้อสินค้าเข้ามาจากพวกเขานั่นแหละครับ แต่ว่า พวกเขาหากำไรจากอัญมณีมาหลายปี ฉลาดเฉียบแหลม ถ้าหากต้องการจะเอาเปรียบ คงจะยากมากนะครับ พลังจักษุของท่านอู๋ไม่ธรรมดา ครั้งนี้พวกเราจะต้องจัดการเรื่องใหญ่นี้สำเร็จแน่!”

อู๋เป่ยถามอย่างอดไม่ได้：“จะใหญ่แค่ไหนกัน?”

เซียไท่หู่หัวเราะหึๆแล้วพูด：“ท่านอู๋ หยกชั้นสูงทั่วโลกต่างก็อยู่ที่ฝั่งประเทศพม่า เหมืองก็ถูกขุดเกือบหมดแล้ว ถ้าพวกเราสามารถควบคุมหยกได้จำนวนมาก ก็เท่ากับควบคุมราคาของหยกได้ ดังนั้น ครั้งนี้ผมคิดว่าจะใช้เงินห้าหมื่นล้านซื้อมาอย่างโจ่งแจ้งซะเลย”

อู๋เป่ยมองเขา：“คือนายต้องการให้ฉันกวาดซื้อหยกชั้นสูงของพม่ามาให้หมดงั้นสิ?”

เซียไท่หู่หยักหน้า：“ขุนศึกใหญ่พวกนี้ต่างก็เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ ในมือของพวกเขามีหินหยกอัญมณีหลงเหลืออยู่ มูลค่ารวมน่าจะไม่น้อยกว่าห้าแสนล้าน แต่ท่านอู๋เป่ยก็ทราบดี หินหยกพวกนี้สามารถหากำไรจากการพนันได้ ไม่มากก็น้อย เพราะงั้นว่ากันตามทฤษฎีแค่วางลงไปห้าหมื่นล้าน ก็จะสามารถกวาดซื้อหินอัญมณีที่ดีที่สุดมาได้”

อู๋เป่ยคิดสักพัก แล้วพูด：“บังเอิญ โครงการเมืองมรกตที่ฉันลงทุนไป เดิมทีก็ต้องการหินหยกอัญมณีเป็นจำนวนมากอยู่แล้ว นายสนใจร่วมหุ้นด้วยหรือเปล่า?”

เซียไท่หู่ยิ้มแล้วพูด：“แน่นอนครับ ได้ร่วมหุ้นกับท่านอู๋ นับว่าเป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน”

อู๋เป่ย：“เอาแบบนี้แล้วกัน เงินห้าหมื่นล้านนี่ เมืองมรกตจะออกให้สองหมื่นล้าน นายออกสามหมื่นล้าน ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันซื้อ ซื้อมาแล้ว ถ้านายจะขาย ก็ขายให้เมืองมรกต”

เซียไท่หู่เลยถามขอบข่ายของเมืองมรกต เขายิ้มแล้วพูด：“ความคิดนี่ไม่เลวเลยครับ ไม่รู้ว่าเหล่าเซียของผมสามารถร่วมหุ้นด้วยได้ไหม?”

อู๋เป่ย：“ไม่มีปัญหา เมืองมรกตต้องการแหล่งผลิตสินค้า และนายก็เป็นฝ่ายจัดหาอีก นายมาร่วมหุ้นถือว่าเป็นเรื่องดี เรื่องนี้ค่อยว่ากันภายหลัง”

เซียไท่หู่ดีใจยกใหญ่：“เยี่ยมไปเลย!”

เซียไท่หู่ขอตัวก่อน อู๋เป่ยเลยปิดประตู แล้วหยิบกล่องท่องแดงออกมา ด้านในมีหินเซียนเจ็ดชิ้น แบ่งไปตามประเภทสี เป็นเจ็ดสีที่เป็นลักษณะพิเศษของหินเซียน

หยิบขวดออกมาทั้งสองขวด เขาเปิดขวดยาสีฟ้าออก ด้านในมียาเม็ดสีม่วงสามเม็ด ยานี้พอเทออกมา กลิ่นความหอมของยาก็ลอยออกมาทันที

สายตาอู๋เป่ยรวมสมาธิ แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ สูดกลิ่นหอมทั้งหมดเข้ามาในปอด หลังจากนั้นก็ปิดลมหายใจ ในขณะเดียวกันก็ปิดฝาขวด

เวลานี้ เขารู้สึกว่าในปอดเขาเย็นสบาย พลังแปลกประหลาดกำลังซึมเข้าไปในเส้นเลือดเป็นระลอก ทำให้เขารู้สึกสบายอย่างมาก

หลังจากผ่านไปห้านาทีเต็มๆ เขาถึงไอออกมาเบาๆ นัยน์ตาทั้งสองข้างเปล่งประกาย：“สมกับเป็น‘ยาอายุวัฒนะจื่อเวย’ แค่ฉันสูดเข้าไป ร่างกายก็รู้สึกดีขึ้นมาก”

ยาอายุวัฒนะจื่อเวย เป็นยาอายุวัฒนะชนิดหนึ่ง ผลของการใช้มันใกล้เคียงกับการบำเพ็ญตน แต่แข็งแกร่งกว่า เห็นผลเร็วกว่า

เขาเปิดขวดสีขาวออกอีก ด้านในมียาเม็ดสีขาวสี่เม็ด ครั้งนี้ เขาก็สูดดมกลิ่นหอมเข้าไปเต็มปอดอีกครั้ง แล้วรีบปิดฝาขวด สายตาและใบหน้าดูมีความสุข

พอปิดลมหายใจ พลังงานที่ดูมีชีวิตชีวาก็ไหลผ่านร่างกาย หลังจากนั้นก็ขึ้นมาที่ตำแหน่งระหว่างคิ้ว ทำให้กำลังวังชาของเขาเพิ่มขึ้น

ยานี้ ชื่อว่ายาเทพอี่มู่ เป็นยาที่ใช้สำหรับฝึกเป็นเทพ ขณะที่ฝึกเป็นเทพนั้น ถ้าใช้ยานี้ ผลที่ตามมาก็จะดีอย่างน่าประหลาดใจ

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เขาก็ไอออกมา แล้วพูดกับตัวเอง：“ของดี มียาสองชนิดนี้ การบำเพ็ญของฉันคงจะเร็วขึ้นไม่น้อย”

หลังจากที่ปรับสภาพจิตใจที่ฮึกเหิมนี้ เขาก็ฝึกหมัดปรารถนาต่อ เขาเข้าใจหมัดปรารถนาในขั้นต้นแล้ว ห่างจากจุดรวมปรารถนาไม่มาก เขาสัมผัสได้ว่าคืนนี้สามารถทะลุจนไปถึงได้