ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2453

อู๋เป่ยครางรับเบาๆ “อืม” แล้วไปยังสวนดอกไม้ฝั่งตรงข้ามห้องโถงใหญ่พร้อมกับคุณชายซู หลังโขดหินจำลอง คุณชายซูเอ่ยว่า “พี่อู๋ เหตุที่ผมลงมาอยู่ในโลกฆราวาส และยังคิดจะแต่งงานเชื่อมตระกูลกับตระกูลกู้ แท้จริงไม่ใช่เพราะต้องการทรัพยากรเล็กน้อยของตระกูลกู้หรอก”

อู๋เป่ยมองเขาอยู่ ไม่รู้ควรเชื่อดีหรือไม่ ถามเรียบๆ ว่า “แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ”

ดวงตาคุณชายซูเป็นประกาย “สมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่ง! สมบัตินี้เกี่ยวพันกับบรรพชนของตระกูลกู้”

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว “คุณไม่ใช่บอกว่าคุณมีสมบัติล้ำค่าอยู่แล้วหรือ? อยู่ที่ไหนล่ะ”

คุณชายซูหยิบตำราโบราณเล่มหนึ่งออกมา เป็นบันทึกที่ผู้ไม่ประสงค์ออกนามจากโลกแห่งเซียนทิ้งไว้ เขาเปิดหน้าๆ หนึ่งให้ อู๋เป่ยดู ข้างบนนั้นเขียนว่า เมื่อสี่ร้อยปีก่อน มีเทียนเฉียวระดับสุดยอดผู้หนึ่งในอาณาจักรแห่งความรอบรู้ ได้ครอบครองสุดยอดสมบัติ แล้วก็ถูกผู้แข็งแกร่งไล่ล่า เทียนเฉียวนั้นจึงพาสมบัติล้ำค่าหนีมาซ่อนในโลกฆราวาส บันทึกยังระบุวันเวลาและสถานที่โดยคร่าวๆ ด้วย น่าจะอยู่ในเขตเมืองหลวงมณฑลเจียงหนาน

อู๋เป่ยว่า “แล้วมันบอกอะไรเราได้บ้าง”

คุณชายซูตอบ “พี่อู๋ หลายปีมานี้ผมศึกษาเรื่องนี้มาตลอด ผมพบว่า หลังจากเทียนเฉียวนั้นลงมาในโลกฆราวาสได้ครึ่งเดือน เขาก็หายตัวไป บรรพชนของตระกูลกู้กลับพลิกจากลูกหาบ กลายเป็นผู้มีฝีมือที่สุดแห่งยุคในทันที! ต่อมา ผมให้คนไปสืบเรื่องของบรรพชนตระกูลกู้ ก็พบข้อพิรุธมากมาย”

อู๋เป่ยถาม “ข้อพิรุธอะไรบ้าง”

คุณชายซูว่า “วิชาดาบที่บรรพชนตระกูลกู้เรียนมานั้นไม่ครบถ้วน แต่กลับมีบางส่วนคล้ายกับวิชาดาบของเทียนเฉียวนั้น! นอกจากนี้ เมื่อบรรพชนตระกูลกู้อายุสี่สิบเก้าปี ตอนพยายามทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความรอบรู้กลับตายกะทันหัน ซึ่งสอดคล้องกับแนวทางวิชายุทธที่เทียนเฉียวนั้นฝึกตนอยู่มาก! วิชายุทธของเทียนเฉียวผู้นั้นมีเอกลักษณ์อย่างหนึ่ง คือช่วงจากดินแดนลับไปสู่อาณาจักรแห่งความรอบรู้มีอันตรายยิ่ง ตายเก้ารอดหนึ่ง!”

อู๋เป่ยทำท่าครุ่นคิด ถามว่า “พูดมาตั้งนาน สุดยอดสมบัติที่เทียนเฉียวนั้นได้มาคืออะไรกันแน่”

คุณชายซู “กระจกเหิรสวรรค์!”

“กระจกเหิรสวรรค์ใช้ทำอะไร”

คุณชายซู “กระจกเหิรสวรรค์เป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่ง เล่าลือกันว่า เพียงนั่งฝึกตนเผชิญหน้ากับกระจกเหิรสวรรค์ มันจะปรับแก้ข้อบกพร่องทั้งหมดในวิชายุทธ จนถึงขั้นไร้ที่ติ!”

อู๋เป่ยประหลาดใจ “มีสมบัติล้ำค่าแบบนี้ด้วยหรือ”

คุณชายซู “กระจกเหิรสวรรค์เคยปั้นเทียนเฉียวระดับสุดยอดมาแล้วนับหลายสิบคน แต่สมบัตินี้เด่นสะดุดตาเกินไป หลายคนได้มาแล้วก็รักษาไว้ไม่ได้!”

อู๋เป่ย “คุณเคยติดต่อกับตระกูลกู้ คนตระกูลกู้รู้เรื่องนี้ไหม”

คุณชายซูส่ายหัว “ผมย่อมบอกพวกเขาไม่ได้ แม้แต่สำนักของผมเอง ผมก็ยังไม่บอก”

อู๋เป่ยแตะปลายนิ้วที่หว่างคิ้วของคุณชายซู แล้วร่ายคาถาลี้ลับบทหนึ่ง สมองของอีกฝ่ายพลันว่างเปล่า เวลานี้ ความทรงจำทั้งหมดเกี่ยวกับกระจกเหิรสวรรค์ในสมองของเขาถูกลบหายไป!

พอคุณชายซูลืมตา ก็มองอู๋เป่ยอย่างฉงน “พี่อู๋ เมื่อกี้ผมเป็นอะไรไปหรือ”

อู๋เป่ยตบไหล่เขาเบาๆ แล้วยิ้ม “ไม่ได้เป็นอะไร หรืออาจเผลอเหม่อไปชั่วครู่ก็ได้ พี่ซู กลับไปก่อนเถอะ”

คุณชายซูประสานมือคำนับ “ได้ พี่อู๋ ลาก่อน!”

พอเขาจากไป อู๋เป่ยก็กลับเข้าห้องโถงใหญ่อีกครั้ง บรรยากาศในห้องโถงอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ผู้นำตระกูลกู่หลิงถานกระแอมเบาๆ แล้วก้าวมาข้างหน้าเอ่ยอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายอู๋ เรื่องเมื่อครู่……”

อู๋เป่ยหน้าตึง “คนตระกูลกู้นี่ช่างน่าขัน ถึงกับเชิญคุณชายซูจากสำนักกระจอก มารับมือศิษย์สำนักใหญ่อย่างผม”

กู่เจี้ยนหนานหน้าถอดสี รีบสะกิดกู้ชิงเหลียนที่อยู่ข้างๆ

กู้ชิงเหลียนก็อับอาย เธอก้าวขึ้นมาดึงแขนเสื้ออู๋เป่ยเบาๆ “น้องชาย เรื่องวันนี้เป็นความผิดของตระกูลกู้ ยกโทษให้พวกเขาเถอะนะ”

อู๋เป่ยเอ่ยเรียบๆ “ชิงเหลียน ผมเห็นแก่หน้าคุณ คราวนี้จะยังไม่เอาความกับพวกเขา”

กู่หลิงถานโล่งอก รีบจะเชิญอู๋เป่ยนั่งที่นั่งประธาน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน