ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2461

เขาปลุกพลังลับทั้ง 36 กระบวนให้สะท้านไปทั่วร่าง แล้วหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว จนได้วิชาลับอานุภาพมหาศาล คือ หมัดสายฟ้าผ่าตกใจ

ยามลงมือใช้หมัดสายฟ้าผ่าตกใจ ร่างทั้งร่างของเขาพุ่งทะยานดุจลำแสงสีครามพุ่งเป็นเส้นโค้งสวยงาม ก่อนพุ่งเข้าประชิดโจมตีด้วยความเร็วจัด และในชั่วพริบตาที่แตะต้องเป้าหมาย ก็สามารถเล่นงานจนถึงตาย

ย่ำรุ่ง อู๋เป่ยฝึกสำเร็จหมัดสายฟ้าผ่าตกใจ ลำแสงสีครามพุ่งเฉือนท้องฟ้าหลายร้อยเมตรให้เห็นต่อหน้า ครั้นแตะพื้นลงมา แรงกดดันมหาศาลกดอากาศจนระเบิด เกิดเป็นพายุหมุนระเบิดแรงสูงที่ล็อกเป้าหมายเอาไว้ แล้วทันทีที่เขาลงแตะพื้น สายฟ้าละเอียดยิบก็พรึ่บพรายรอบตัว ก่อนมีเสียงเปรี้ยงคำรามดั่งฟ้าผ่า

ซ้อมหมัดสายฟ้าผ่าตกใจอยู่ไม่กี่ครั้ง อู๋เป่ยก็ออกจากคฤหาสน์เหยียน มุ่งหน้าไปยังตัวจังหวัด ในบรรดาวิชาลับที่เขาฝึกตน มีวิชาบินอยู่หนึ่งอย่าง ความเร็วบินยังเร็วกว่าเครื่องบินเสียอีก ดังนั้นแค่สิบกว่านาทีเขาก็มาถึงสำนักศิลปะการต่อสู้เหลียนซาน

วันนี้ เป็นวันที่เขานัดหมายจะไปท้าทายที่โดโจเฮเซ หัวหน้าสำนักอาวุโส โจวฉีฝู, ฉินจวี้เฟิง, จางเฉิน และคนอื่นๆ ล้วนรอเขาอยู่

โจวฉีฝู: “อู๋เป่ย ศึกครั้งนี้ โดโจเฮเซต้องเพิ่มชิปเดิมพันให้ใหญ่ขึ้นแน่ ตอนนั้น นายจะเอาอะไรลงเป็นชิปเดิมพันล่ะ?”

อู๋เป่ย: “เงื่อนไขให้พวกเขาเป็นคนตั้ง ผมรับหมด”

โจวฉีฝู: “นี่เรื่องใหญ่ นายมั่นใจไหม?”

อู๋เป่ย: “ท่านหัวหน้าสำนักอาวุโสวางใจเถอะครับ ผมไม่มีวันแพ้!”

“ดี!” แววตาโจวฉีฝูลุกวาว “ไปกินข้าวเช้าก่อน กินเสร็จแล้วเราค่อยไปโดโจเฮเซ!”

เก้าโมงเช้า โดโจเฮเซ

วันนี้ที่โดโจเฮเซมีเหล่ายอดฝีมือจากประเทศฟูซังมามากมาย ผู้เรียนระดับหัวกะทิทั้งหมดก็มากันครบ ทุกคนเฝ้ารอการมาถึงของอู๋เป่ย บรรยากาศตึงเครียดไปทั้งสำนัก เพราะศึกวันนี้เดิมพันถึงความเป็นความตายของโดโจเฮเซ หากแพ้ สำนักอาจถึงขั้นต้องยุบ!

หน้าประตูสำนักฝึกฝน ชายผู้มีสง่าราศีอย่างยิ่งยืนอยู่ ที่เบื้องหลังมีข้ารับใช้ตามมาเป็นโหล พอเห็นคนผู้นี้ ฉินจวี้เฟิงก็รีบก้าวขึ้นหน้าคุกเข่าคารวะ: “ขอคารวะท่านอ๋อง!”

บุรุษผู้นั้นก็คือตงหวาง ผู้ทรงอิทธิพลยิ่งในราชสำนัก

อู๋เป่ยก็ก้าวไปทำความเคารพ: “คารวะตงหวาง!”

ตงหวางหน้ากว้างคางเหลี่ยม หูโต เขายิ้มกล่าวว่า: “หัวหน้าสำนักอู๋เป่ย วันนี้ข้ามาเป็นกองหนุนให้ หวังว่าท่านจะเริ่มศึกก็มีชัย ปราบพวกฟูซังจองหองให้สิ้น!”

อู๋เป่ย: “ผมจะไม่ทำให้ท่านอ๋องผิดหวัง!”

พอเข้าไปในสำนัก ชายหัวโล้นผู้หนึ่งคุกเข่านั่งอยู่ พออู๋เป่ยก้าวมา เขาก็ผุดลุกขึ้นโค้งคำนับ กล่าวว่า: “โอนิซึกะเก็น ยินดีต้อนรับหัวหน้าสำนักอู๋เป่ย!”

อู๋เป่ยกวาดตามองรอบด้าน แล้วกล่าวว่า: “หัวหน้าสำนักโอนิซึกะเก็น ก่อนนี้คนของพวกคุณยกมาท้าทายที่สำนักศิลปะการต่อสู้เหลียนซาน วันนี้ผมมาที่โดโจเฮเซของพวกคุณเพื่อท้าทายยอดฝีมือ ไม่ทราบว่าท่านใดจะออกมารับคำท้า?”

ชายหนุ่มผู้หนึ่งด้านหลังโอนิซึกะเก็นก้าวออกมา น้ำเสียงหนักแน่น: “ผมจะสู้กับคุณ!”

อู๋เป่ยมองไปยังชายผู้นั้น รู้สึกว่าพลังยุทธ์ไม่เลว แต่เขาไม่สนใจจะลงมือกับตัวประกอบแบบนี้ จึงถามว่า: “คุณเป็นตัวแทนโดโจเฮเซได้ไหม? ถ้าไม่ได้ ก็ถอยไป”

ทันทีที่สิ้นคำ ชายหนุ่มผู้นั้นหน้าแดงก่ำ ที่แท้เขาก็ไม่กล้ารับเป็นตัวแทนโดโจเฮเซจริงๆ ท้ายที่สุด ศึกนี้เดิมพันสูงลิ่ว!

โอนิซึกะเก็นยิ้มบาง เขาก้าวขึ้นหนึ่งก้าว กล่าวว่า: “ให้ผมเป็นคู่ต่อสู้ของหัวหน้าสำนักอู๋เป่ยเองเถอะ”

อู๋เป่ย: “คราวก่อน คามิยะเค็นพนันกับผม เขาแพ้ ดังนั้นโดโจเฮเซต้องปิดสำนักหนึ่งปี วันนี้ผมมาท้าทายพวกคุณ งั้นเพิ่มเดิมพันกันอีกหน่อยดีไหม?”

โอนิซึกะเก็น: “ก็คิดไว้เช่นนั้น หัวหน้าสำนักอู๋เป่ย ถ้าผมชนะ เรื่องปิดสำนักให้เป็นโมฆะ อีกทั้งสำนักศิลปะการต่อสู้เหลียนซานของพวกคุณต้องยุบเดี๋ยวนั้น! และตัวหัวหน้าสำนักอู๋เป่ยเอง ก็ต้องเข้าร่วมโดโจเฮเซของเรา เป็นเพียงผู้เรียนธรรมดาคนหนึ่ง”

เงื่อนไขอีกฝ่ายชัดๆ คือการหยามกัน หากแต่อู๋เป่ยไม่ขุ่นเคืองแม้แต่น้อย เขากล่าวว่า: “โอนิซึกะเก็น ถ้าคุณแพ้ล่ะ จะว่าอย่างไร?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน