ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2472

เสวี่ยอู่ชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อนึกถึงคำสอนของอาจารย์ก็ชักดาบเงาโลหิต ฟาดดาบกลางอากาศไปหนึ่งครั้ง ทันใดนั้น กลางอากาศปรากฏเงาร่างของนางสามสาย อาบด้วยประกายสีเลือด อวลไปด้วยไอสังหารจนน่าขนลุก

อู๋เป่ยมองแค่นิดเดียวก็รู้สึกว่าวิชาลับกระบวนท่านี้ยังธรรมดาไปนัก ช่องโหว่มาก อานุภาพจำกัด เขาแอบเรียกใช้พลังของกระจกเหิรสวรรค์ ภาพกระบวนท่าขั้นสูงของวิชาลับชุดนี้ก็ผุดขึ้นในหัวทันที

เขายื่นมือพร้อมพูดว่า “ส่งดาบในมือมาให้ฉัน”

เสวี่ยอู่ยกดาบสองมือส่งให้

อู๋เป่ยจับดาบไว้ พูดเรียบๆ ว่า “ดูให้ดี นี่แหละอานุภาพที่แท้จริงของวิชานี้ กระบวนท่าที่เธอใช้เมื่อกี้ยังเด็กๆ อยู่เลย”

สิ้นคำ ร่างเขาแยกเป็นเงาโลหิตเจ็ดสาย สลับตำแหน่งวูบวาบสามครั้ง จริงหลอกสลับกันไป ทำเอาจับทางไม่ถูก พุ่งเข้าฟันต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป

“ฉับ!”

เพียงเสียงแผ่ว ต้นไม้ถูกเฉือนเป็นท่อนๆ ใบไม้แตกกระจุย กลายเป็นเศษละเอียดปลิวว่อนร่วงลงมา

เห็นเวทมนตร์ลับที่อู๋เป่ยร่าย เสวี่ยอู่ถึงกับตะลึงมองเขาอย่างเหลือเชื่อ นี่มันฟันแสงโลหิตของฉันจริงๆ เหรอ?

อู๋เป่ยส่งดาบคืน ถามว่า “ถ้าผมฟาดดาบแบบนี้เมื่อกี้ พวกนั้นจะรอดไหม?”

เสวี่ยอู่ตอบฉับไว “แค่ท่อนแรกก็รับไม่ไหวแล้ว ทุกคนต้องตายหมด!”

อู๋เป่ยว่า “ที่ต้องสอน ฉันก็สอนให้แล้ว ที่เหลือค่อยๆ ฝึกเองเถอะ” พูดจบก็เดินจากไป ทิ้งเสวี่ยอู่ให้ยืนเหม่ออยู่ที่เดิม

คืนนั้น ในสวนสาธารณะ ปรากฏหญิงงามในชุดดำคนหนึ่ง นางถือดาบวิเศษสีแดง ฝึกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกครั้งที่ร่าย อานุภาพก็ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ พอรุ่งสาง นางก็แยกร่างเป็นเงาโลหิตเจ็ดสาย ล่องหนโผล่หายกลางป่าไม้อย่างหาตัวจับยาก!

ฝ่ายอู๋เป่ย เมื่อกลับถึงโรงแรม ถ้อยคำจากพระคัมภีร์ที่ได้ยินหน้าภาพวาดราชาเซียนก็ลอยขึ้นมาในหัว เนื้อหาในพระคัมภีร์ลึกซึ้งเกินหยั่ง เขาไม่อาจทำความเข้าใจได้หมดในเวลาอันสั้น

ทว่าในนั้นมีบางตอนว่าด้วยวิชาลับและเวทมนตร์ลับ เขาตัดสินใจหยิบมาเป็นแรงบันดาลใจ เพื่อศึกษาวิชาลับใหม่ๆ เพิ่ม

ตอนหนึ่งในพระคัมภีร์น่าสนใจยิ่ง กล่าวโดยย่อว่า ฟ้าดินและจักรวาลนี้ไม่สมบูรณ์แบบ มีช่องโหว่อยู่ พระคัมภีร์จึงบันทึกวิธีอาศัยช่องโหว่เหล่านั้นเพื่อยกระดับวิชาลับและเวทมนตร์ลับ

อย่างเช่นช่องโหว่ที่เขากำลังศึกษานี้ สามารถใช้วิธีพิเศษ เพิ่มพลังสังหารของตนให้สูงขึ้นกว่า 9 เท่าในพริบตา ถ้าเฮงกว่านั้น อาจพุ่งได้เป็นหลายสิบเท่า!

เข้าใจความในพระคัมภีร์แล้ว ความรู้สึกแรกของอู๋เป่ยคือมันไม่น่าเชื่อถือ แต่เขาก็ตัดสินใจลองดู

เขาลองผิดลองถูกอยู่เรื่อย จนกระทั่งฟ้าสาง จึงจับเคล็ดได้ วาบเดียวปล่อยหมัดออกไปด้วยอานุภาพถึง 12 เท่า! หมัดนั้นฉีกมิติเป็นรอย กระแสอำพรางแห่งมิติสีดำพุ่งไปข้างหน้า กลายเป็นอุโมงค์สีดำยาวนับกิโลเมตร กว้างราวๆ เท่าถังน้ำ คงอยู่สิบกว่าวินาทีก่อนเลือนหาย

ยามหมัดกระทบ มิติด้านหลังเขายุบตัวลงเล็กน้อย ราวกับเกิดแรงสั่นสะเทือนจากห้วงเวลาลึกลับแห่งหนึ่ง แล้วพลังนั้นก็ทะลักเข้าสู่ร่างเขาในพริบตา จึงก่อเกิดหมัดอันสั่นสะเทือนโลกครั้งนี้

“โห แรงชะมัด!” เขาสะดุ้ง หวาดเกรงในใจว่าพระคัมภีร์จากภาพวาดราชาเซียนนั้นน่ากลัวยิ่งนัก!

พักหายใจครู่หนึ่ง แปดโมงครึ่ง เขากับเพื่อนร่วมทีมก็มาถึงโรงยิม

วันนี้ โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจว จะลงแข่งกับตัวเต็งอย่างโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งแห่งเซินตู และเขาจะต้องเผชิญหน้าหลินจุนผู้แข็งแกร่งด้วย

เฉียวจวิ้นไฉ่คุณชายมารออยู่ตั้งแต่เช้า พอเห็นอู๋เป่ยก็รีบเดินมาหา ยื่นเงินเซียนที่แลกมาให้ก่อน แล้วว่า “คุณชาย วันนี้แมตช์ระหว่างโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวกับโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งแห่งเซินตูเป็นไฮไลต์ใหญ่ ผมได้ยินมาว่ามีคนใหญ่คนโตเตรียมวางเดิมพันกันเพียบครับ”

อู๋เป่ย “พวกเขาจะลงฝั่งไหน?”

เฉียวจวิ้นไฉ่คุณชายว่า “ลงฝั่งหลินจุนเยอะกว่าครับ ก็เขาแกร่ง ฐานหลังก็ไม่ธรรมดา แต่ฝั่งคุณชายก็มีไม่น้อย เมื่อวานคุณชายโชว์ของได้สะท้านคนดูจริงๆ ครับ”

อู๋เป่ย “งั้นวันนี้ก็น่าจะโกยกำไรได้อีกก้อน”

เฉียวจวิ้นไฉ่คุณชาย “คุณชาย วันนี้ตั้งใจลงเท่าไหร่ครับ?”

อู๋เป่ย “ผมจะให้คนเตรียมเงินให้คุณอย่างน้อยหกหมื่นล้าน ลงได้เท่าไหร่ก็ลงให้หมด!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน