ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2474

พอพูดจบ เขาแทบกลายเป็นเงา วูบไปรับลูกส่งทันที ก่อนจะง้างชู้ตอีกครั้ง

คราวนี้ อู๋เป่ยไม่ขึ้นป้องกัน แต่ลูกของหลินจุนที่เห็นๆ ว่าจะลง วินาทีนั้นกลับถูกแรงลึกลับบางอย่างสกัดไว้ ชนขอบห่วงแล้วเด้งย้อนออกมา

อู๋เป่ยเตรียมไว้แล้ว ชิงรีบาวด์ได้แล้วกลับตัวเปิดเกมสวนกลับทันที

สีหน้าหลินจุนยิ่งหม่น เขาเร่งฝีเท้าล่าตามเต็มกำลัง ทว่าที่นี่คือสนามบาสเกตบอล เขาไม่อาจงัดความสามารถของผู้ฝึกตนแดนลับออกมาเต็มที่ มิฉะนั้นย่อมถูกผู้คนระแวง

ชั่วขณะอู๋เป่ยทะยานขึ้น หลินจุนก็กระโดดตาม มือใหญ่พุ่งมาบล็อก อู๋เป่ยสลับมือฉับพลัน ผลักหลินจุนกระเด็นพร้อมกันนั้นก็ปล่อยลูกให้ไหลลงห่วงอย่างง่ายดาย

ทั้งคู่แลกกันห้าจังหวะในอากาศ หลินจุนทั้งตัวสั่น เจ็บอึดอัดไปหมด อู๋เป่ยเองก็สัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งกล้าของอีกฝ่าย ทว่าภาพรวมแล้ว เขารู้สึกว่าหลินจุนยังด้อยกว่าอยู่เสี้ยวหนึ่ง

อย่างไรเสีย ทั้งสองทำได้แค่ใช้พลังลับกับกำลังร่างกาย ย่อมตัดทอนศักยภาพของหลินจุนไปมาก

จบควอเตอร์แรก โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจว นำคู่แข่งอยู่สิบเจ็ดแต้ม!

“โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวโคตรแกร่ง! โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งแห่งเซินตูโดนทิ้งไปสิบเจ็ดแต้ม!”

“จริงดิ หลินจุนไวขนาดนั้น ยังแทบจะไม่ได้จับบอลเลย คนชื่ออู๋เป่ยนี่ น่ากลัวชะมัด ฉันว่าแม้แต่นักบาสเกตบอลซูเปอร์สตาร์ระดับโลกยังเฉียบคมสู้เขาไม่ได้!”

ช่วงพัก หลินจุนก้าวมาหน้าอู๋เป่ย กวาดตามองแล้วยิ้มพูดว่า “แค่ระดับเขตแดนลึกลับ ก็มีพลังขนาดนี้ นายไม่ธรรมดา”

อู๋เป่ยยกขวดดื่มน้ำ เอ่ยว่า “ชมเกินไปมั้ง คงเพราะคู่แข่งยังอ่อนเอง”

หลินจุนยิ้มกว้าง “ต่อไป ฉันจะจริงจังกับนาย เตรียมตัวไว้”

“ผมรออยู่” อู๋เป่ยว่า

พอหลินจุนผละไป เย่หนิงปิงก็เข้ามา เธอยิ้มพูดว่า “ฉันมองนายไม่ผิดจริงๆ แต่ว่าต่อไปหลินจุนจะเล่นจริงแล้ว นายต้องระวังนะคะ”

อู๋เป่ยฉุกคิด “เขาไม่จริงจัง หมายความว่ายังไง?”

เย่หนิงปิง “นายไม่เห็นเหรอ? เขากดพลังยุทธ์ของตัวเองไว้ตลอด ที่โชว์มาเมื่อกี้ แค่หนึ่งในสามของพลังแท้”

อู๋เป่ยยกคิ้ว “แท้จริงแล้วเขาผนึกพลังตัวเองไว้งั้นสิ แต่ก็ช่าง ผมเองก็ยังไม่จริงจัง”

เย่หนิงปิงหัวเราะ “เหรอ แล้วนายกดพลังไว้แค่ไหนล่ะ?”

อู๋เป่ยยิ้มบาง “พลังที่ผมใช้ ไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบ”

รอยยิ้มเย่หนิงปิงค้างทันที ไม่ถึงหนึ่งในสิบของพลังแท้ ยังข่มหนึ่งในสามพลังของหลินจุนได้ทั้งกระดานงั้นหรือ?

ควอเตอร์ที่สองเริ่ม อู๋เป่ยกับหลินจุนต่างก็ขยับช้าลงชัด และสิ่งประหลาดก็เกิดขึ้น บริเวณรอบตัวพวกเขารัศมีสามเมตร ไม่มีใครเข้าใกล้ได้! แรงกดดันอันมหาศาลที่แผ่ออกจากร่างทั้งคู่ ราวกับแม้แต่แมลงวันยังไม่อาจเกาะได้!

“ครืน!”

มีเสียงคล้ายฟ้าร้องอู้อี้ในอากาศ ผู้เล่นที่เหลือถูกดันไปจนชิดริมสนาม ไม่เข้าใจเลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

“ปังๆๆ!”

อู๋เป่ยเลี้ยงบอลพุ่งเข้าใส่ ร่างทั้งสองกระแทกกัน อู๋เป่ยแค่เซไปนิดเดียว ส่วนหลินจุนถึงกับปลิวกระเด็นไปหลายเมตร เท้าไถลกับพื้นเป็นทาง

“บึ้ม!”

อู๋เป่ยดังก์ ทำแต้มอีกครั้ง

บรรยากาศในสนามทั้งแปลกและน่าเบื่อ จะเห็นก็แค่อู๋เป่ยเลี้ยง หรือไม่ก็หลินจุนเลี้ยง ทั้งสองผลัดกันทำแต้ม แต่ภาพรวมอู๋เป่ยได้มากกว่า

จบควอเตอร์สอง จงโจวฉีกหนีออกไปอีก รวมทิ้งห่างยี่สิบสามแต้ม

ควอเตอร์สาม สนามกลับสู่ภาวะปกติ ทั้งสองฝ่ายผลัดกันบุกผลัดกันรับตามเกม แต่ทั้งอู๋เป่ยกับหลินจุนไม่ค่อยยิงเอง คะแนนควอเตอร์นี้จึงพอๆ กัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน