ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 249

นายพลอันอี้เกือบจะลังเลก่อนที่จะพูดทันทีว่า “ตกลง! ฉันจะมอบหินดิบทั้งหมดจากโกดังหมายเลขหนึ่งให้กับคุณอู๋ ฉันขอให้คุณอู๋ช่วยฉันด้วย!”

อู๋เป่ยก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่หลิ่วเซียง พูดว่า “คุณไร้ศีลธรรมมาก คุณนอนกับผู้หญิงของเจ้านายและต้องการที่จะเอาทรัพย์สินของเขาไปด้วย มีอะไรแย่กว่านี้ในโลกอีกไหม?”

หลิ่วเซียงเย้ยหยัน ดวงตาของเขาเหมือนงูพิษ “เจ้าหนู ฉันเห็นว่าคุณมีกังฟูอยู่บ้าง แต่คุณไม่รู้หรอกว่าฉันทรงพลังแค่ไหน ในมือคุณคงอยู่ไม่ถึงสามวินาที!”

อู๋เป่ยหัวเราะ “จริงเหรอ? คุณคิดว่าการฝึกฝนเทคนิคเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพทำให้คุณอยู่ยงคงกระพันได้หรือไม่?”

หลิ่วเซียงตกตะลึง “คุณรู้เทคนิคการเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพ?”

อู๋เป่ย “ผมรู้ด้วยว่าเทคนิคการเสริมความแข็งแกร่งทางกายภาพที่คุณฝึกฝนนั้นมีไว้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งโดยเฉพาะ ผมพูดไม่ผิดใช่ไหม?”

หลิ่วเซียงหรี่ตา “ในเมื่อรู้ และกล้าท้าทายฉัน แกได้ตายแน่!”

“บูม!”

พื้นดินสั่นสะเทือน หลิ่วเซียงโจมตีอย่างดุเดือดต่ออู๋เป่ย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขายังคงอยู่กลางอากาศ จู่ๆอู๋เป่ยก็ขยับสามฟุตไปด้านข้างและเตะเขาอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ราวกับว่าหลิ่วเซียงเป็นคนลงมือเอง

“ปัง!”

หลิ่วเซียงใช้ศอกป้องกันศีรษะโดยสัญชาตญาณ พยายามต้านการโจมตี ในขณะที่เขาปกป้องศีรษะของเขา หน้าอกของเขาก็ถูกทิ้งให้เสี่ยง และเท้าของอู๋เป่ยก็กระแทกเข้ากับมันอย่างแรง

“แตก!”

แม้จะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่กระดูกอกของหลิ่วเซียงก็แตกเป็นเสี่ยงจากการเตะ เขาก็กระเด็นถอยหลังไปหลายเมตร ก่อนที่เขาจะกระแทกพื้น อู๋เป่ยก็อยู่ที่นั่นแล้วและเหวี่ยงหมัดสามครั้งไปที่จุดสำคัญของเขา

“ปัง ปัง ปัง!”

หลิ่วเซียงผู้หยิ่งยโสไม่สามารถเข้าใกล้อู๋เป่ยได้และล้มลงกับพื้นโดยกุมท้องของเขาด้วยความเจ็บปวด แต่ด้วยการทำเช่นนั้น เขากำลังผนึกชะตากรรมของเขาเอง ในขณะที่อู๋เป่ยตามมาด้วยหมัดที่ศีรษะของเขา

เลือดของหลิ่วเซียงกระฉูด ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเลือดในทันทีร่างกายของเขาสั่นสะท้าน จากนั้นเขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างช้าๆ และตาย!

หลังจากสังหารหลิ่วเซียงแล้ว อู๋เป่ยก็กวาดสายตามองทหารยามที่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นและพูดว่า “คุณต้องได้รับผลประโยชน์จากหลิ่วเซียง ตอนนี้เขาตายแล้ว เขาไม่สามารถให้ประโยชน์อะไรกับคุณได้อีก ผมขอแนะนำ ให้คุณปฏิญาณว่าจะจงรักภักดีต่อนายพลอันอี้อีกครั้ง เพื่อที่คุณจะได้มีชีวิตที่ดีต่อไป สำหรับผู้ที่เลือกที่จะไม่ยอมรับคำแนะนำของผม คุณจะพบกับชะตากรรมเดียวกับหลิ่วเซียง”

แม่ทัพอันอี้หยิบปืนขึ้น เดินไปหาภรรยาคนที่สองและภรรยาคนที่สาม แล้วยิงคนละนัด ผู้หญิงที่น่าสงสารเหล่านี้ไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องไห้ก่อนที่หัวของพวกเธอจะยิงและเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

นายพลอันอี้ตะโกน “พวกแกทุกคนคุกเข่าให้ฉันซะ!”

เมื่อสูญเสียผู้นำของพวกเขา กบฏเหล่านี้ก็ไม่เหลืออะไรเลย พวกเขาคุกเข่าลงบนพื้นทีละคน

นายพลอันอี้ถอนหายใจและลดปืนลง โค้งคำนับอู๋เป่ยอย่างสุดซึ้ง “คุณอู๋ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ!”

อู๋เป่ยยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องสุภาพ นายพล ผมหวังว่าคุณจะรักษาสัญญาและมอบหินดิบจากโกดังหมายเลขหนึ่งให้ผม”

แม่ทัพอันอี้หัวเราะ “ฉันรักษาคำพูดเสมอ อันที่จริง หินดิบเหล่านั้นไม่มีความหมายสำหรับฉันอีกต่อไป กำจัดทิ้งเสียจะดีกว่า” เขาพูดความจริง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ธุรกิจของเขาเปลี่ยนไปที่การพนันและเงินกู้ดอกเบี้ยสูง

อู๋เป่ยพยักหน้า “จัดการเรื่องครอบครัวของคุณก่อนนายพล เราจะกลับมาในวันพรุ่งนี้”

นายพลอันอี้รีบพูดว่า “คุณอู๋โปรดอยู่ที่นี่” เขากังวลว่าหากอู๋เป่ยจากไป ผู้คุมเหล่านี้จะกบฏอีกครั้ง ซึ่งจะเลวร้ายมาก

อู๋เป่ยตกลงและอยู่กับติงมั่วและเซียไท่หู่ เซียไท่หู่ลงไปจัดการเรื่องของเฉินซง

คนของนายพลอันอี้เกือบทั้งหมดถูกแทนที่ภายในเวลาอันสั้น สำหรับผู้คุมที่ทรยศเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงโทษพวกเขา แต่เขาก็ต้องไม่กล้าใช้มันอีก

ในเวลาเพียงหนึ่งวัน นายพลอันอี้สามารถควบคุมกองกำลังติดอาวุธของเขาได้อีกครั้ง จนกระทั่งตอนนี้ในที่สุดเขาก็สบายใจและมาหาอู๋เป่ย