ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2535

อู๋เป่ยขมวดคิ้วถามว่า “ชิวเจียอาศัยอะไรถึงได้คุมสภากุศล?”

หม่าเจียเซิ่ง “ลูกสาวของชิวเจียเป็นฮูหยินรองของหัวหน้าสภากุศลกลางผู่ไท่หลง”

อู๋เป่ย “แล้วผู่ไท่หลงอาศัยอะไรถึงยึดสภากุศลกลางไว้ได้?”

หม่าเจียเซิ่ง “ผู่เจียมีพระชายาผู่ ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิ”

อู๋เป่ยถอนหายใจ “เป็นเชื้อพระวงศ์กับญาติในราชสำนัก นอนเฉยๆ ก็ยังทำเงินได้จริงๆ”

หม่าเจียเซิ่ง “แผ่นดินทั้งผืนเป็นของจักรพรรดิต้าซา แบบนี้ก็ไม่แปลกนี่”

อู๋เป่ยถามต่อ “คนที่บริจาคเงินให้พวกคุณเป็นใครบ้าง?”

หม่าเจียเซิ่ง “เงินบริจาคส่วนบุคคลมีน้อยมาก แค่ราวสองถึงสามเปอร์เซ็นต์ ส่วนใหญ่เป็นเงินจากบรรดาบริษัทและกิจการสารพัดในมณฑลเจียงหนาน บริษัทเหล่านี้ต้องบริจาคให้สภากุศลทุกปี เพราะแค่บริจาคก็จะได้ ‘คะแนนความดีต่อสังคม’”

อู๋เป่ย “คะแนนความดีต่อสังคม? ของแบบนี้สำคัญมากหรือ?”

หม่าเจียเซิ่ง “แน่นอนว่าสำคัญ คะแนนความดีต่อสังคมใช้หักลดหย่อนภาษีได้ และตามขนาดของกิจการ แต่ละแห่งจะต้องได้คะแนนถึงเกณฑ์ มิฉะนั้นจะโดนโทษหนัก ขาดไปหนึ่งคะแนน ปรับหนึ่งล้าน! แต่ถ้าบริจาคให้สภากุศลของพวกเรา บริจาคทุกหนึ่งล้าน จะได้คะแนนความดีต่อสังคม 6 คะแนน คุ้มค่ามาก”

อู๋เป่ย “เงินของสภากุศล ตามหลักถือเป็นทรัพย์สินของสังคม คนของชิวเจียเอาไปใช้ตรงๆ ได้ด้วยหรือ?”

หม่าเจียเซิ่งกระพริบตาแล้วว่า “ตำแหน่งต่างๆ ในสภากุศล ทั้งใหญ่ทั้งเล็ก ส่วนมากอยู่ในมือคนของชิวเจีย เพราะฉะนั้นเอาเข้าจริง สภากุศลก็คือของชิวเจียนั่นแหละ ไม่ว่าจะจัดซื้อจัดจ้างหรือใช้เงิน ก็ฟังคำชิวเจียทั้งนั้น สิบปีมานี้ ชิวเจียตั้งบริษัทโดยอาศัยชื่อสภากุศลกว่าร้อยแห่ง กำไรดีมาก”

อู๋เป่ยถามต่อ “สินทรัพย์ในนามชิวเจียมีเท่าไร?”

“อย่างไรก็น่าจะไม่ต่ำกว่าหลักแสนล้าน ผมเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ”

อู๋เป่ยมองจ้องเขา “คุณกับชิวเจียเกี่ยวข้องกันยังไง?”

หม่าเจียเซิ่ง “ป้าของผมแต่งเข้าชิวเจีย เพราะสายสัมพันธ์นี้ ผมถึงได้ขึ้นเป็นรองหัวหน้าสภา แต่ผมไม่มีอำนาจจริงจัง เรื่องเล็กใหญ่ต้องฟังชิวเจียสั่ง”

อู๋เป่ย “ใครเป็นคนกำหนดว่าทุกยอดบริจาคต้องไปลงชิวเจีย?”

หม่าเจียเซิ่ง “ไม่มีใครกำหนดหรอก แต่ชิวเจียมีเส้นใหญ่ ทำตัวก็กร่าง แถมหน่วยงานสารพัดในมณฑลเจียงหนานก็ให้หน้าเขาไปหมด พอนานเข้า ทุกคนเลยไม่กล้าบริจาคให้เจ้าอื่น”

อู๋เป่ยคว้าตัวหม่าเจียเซิ่งขึ้นมา แล้วว่า “พาฉันไปชิวเจีย”

หม่าเจียเซิ่งชะงัก “ท่านจะไปชิวเจียหรือ?”

อู๋เป่ย “ผมก็อยากทำการกุศลเหมือนกัน แต่ยังไร้ประสบการณ์ คนชิวเจียคุมสมาคมการกุศลเจียงหนานอยู่ พอดีผมจะอาศัยชิวเจียช่วยทำการกุศลสักหน่อย”

หม่าเจียเซิ่งรีบว่า “ผมว่าอย่าไปดีกว่า ชิวเจียจ้างยอดฝีมือไว้คุ้มกันจวนเยอะมาก!”

อู๋เป่ยไม่สน เขาหันไปถามโอวหยางจื้อหยวน “พ่อบุญธรรม ผมขอพาท่านกลับไปพักรักษาตัวก่อน พักให้ดี รอข่าวผม”

พูดจบ เขาก็พาหม่าเจียเซิ่งกับโอวหยางจื้อหยวนเหาะขึ้นฟ้า ก่อนส่งโอวหยางจื้อหยวนถึงที่พัก แล้วจึงพาหม่าเจียเซิ่งมุ่งหน้าเมืองหู่ ไปพบคนของชิวเจีย

ระหว่างเหาะบนท้องฟ้าสูง หม่าเจียเซิ่งทั้งตื่นเต้นทั้งหวาดกลัว จนเมื่อทั้งสองบินถึงนภาเหนือเมืองหู่ อู๋เป่ยกำลังจะลงจอด ก็เห็นภาพลวงตาหนึ่งลอยขึ้นจากพื้นดิน ก่อรูปเป็นใบหน้ามนุษย์ขนาดมหึมา มาขวางหน้าอู๋เป่ยไว้

“ผู้ใดมา? มีธุระอันใดที่เมืองหู่?” ใบหน้านั้นเอ่ยถามเสียงขรึม

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว “แล้วคุณเป็นใคร?”

เขาดูออกว่าพลังยุทธ์ของผู้มาขวางไม่สูงนัก อยู่ระดับทารกพลังลับ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน