ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2614

หลังจากแนะนำสรรพคุณของยาอายุวัฒนะแล้ว โจวอีหมินก็เอ่ยว่า “โอสถลับชั้นห้าชั้นยอด เปิดประมูลที่ห้าแสน仙币 เพิ่มราคาครั้งละไม่ต่ำกว่าห้าหมื่น仙币!”

ราคาเปิดไม่สูง คนแย่งกันประมูลจึงเยอะเป็นพิเศษ การแข่งขันดุเดือดมาก

“ห้าแสนห้าหมื่น!”

“หกแสน!”

“เจ็ดแสน!”

ไม่ถึงครึ่งนาที ราคาก็ทะลุสองล้าน仙币 ตอนนี้เหลืออยู่เพียงสองคนแย่งกันอยู่ คนหนึ่งคือเฒ่าผมขาว อีกคนคือชายหนุ่มผมม่วง ทั้งคู่กัดไม่ปล่อย ไม่มีใครยอมใคร

“สองล้านหนึ่งแสน!” เฒ่าผมขาวเอ่ยเสียงราบ เขามาจากโลกแห่งเซียน ตัวตนลึกลับ เงินแค่นี้สำหรับเขาเหมือนจะไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย

“สองล้านสองแสน” ชายหนุ่มผมม่วงก็ยังคงนิ่งเช่นกัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความมั่นใจ

เฒ่าผมขาวหันไปถามโจวอีหมินขึ้นมาทันทีว่า “เถ้าแก่โจว โอสถแบบนี้ยังมีอีกไหม?”

โจวอีหมินยิ้มแล้วว่า “เดี๋ยวข้างหน้าจะมีออกมาอีกเม็ดหนึ่ง”

เฒ่าผมขาวจึงหันไปบอกชายหนุ่มว่า “สหายหนุ่ม เม็ดนี้เจ้าเอาไป เม็ดหน้าให้ข้าเป็นไง ต่างคนต่างยอมกันคนละครึ่ง ดีไหม?”

ใคร ๆ ก็ไม่อยากเสียเงินเกินจำเป็น ชายหนุ่มผมม่วงเลยว่า “งั้นก็ต้องขอรับน้ำใจแล้ว”

ท้ายที่สุด ชายหนุ่มผมม่วงก็ได้โอสถลับชั้นห้าชั้นยอดเม็ดนี้ไปด้วยราคา สองล้านสองแสน仙币

จากนั้นก็เป็นโอสถเข้าสู่ดินแดนลับเม็ดที่สอง เปิดประมูลไปถึงราคาสองล้านสองแสนห้าหมื่น仙币 แล้วถูกเฒ่าผมขาวประมูลได้

การประมูลของอู๋เป่ยจบลง เขาจึงเดินไปด้านหลัง ห้องพักด้านหลัง ในการประมูลครั้งนี้รวมได้เงินทั้งสิ้นเก้าล้านสี่แสนห้าหมื่น仙币 หักค่าบริการยี่สิบเปอร์เซ็นต์แล้ว อู๋เป่ยจะได้รับเจ็ดล้านห้าแสนหกหมื่น仙币

กว่าจะรับเงินเรียบร้อยก็เข้าเวลาตีสี่ตีห้าแล้ว ถึงตอนนี้เขาจึงกลับไปหอลูกฟีนิกซ์ทองอีกครั้ง

หอลูกฟีนิกซ์ทองไม่มีคำว่ากลางวันกลางคืน เปิดบริการยี่สิบสี่ชั่วโมง ตอนนี้ในห้องพักผ่อนหรูหราห้องหนึ่งในหอลูกฟีนิกซ์ทอง ซวีเหวินหู่กับพวกกำลังเพลิดเพลินกับบริการนวด พวกเขาร้องเพลงกันเสร็จแล้ว กินของว่างยามดึกเสร็จแล้ว ระเบิดพลังไปจนหมดตัว ตอนนี้เตรียมให้นวดผ่อนคลายฟื้นแรงกันสักหน่อย

พอเห็นอู๋เป่ยเดินเข้ามา ทุกคนก็รีบทักว่า “หัวหน้า มาด้วยกันสิ ที่นี่เทคนิคการนวดนี่สบายสุด ๆ”

อู๋เป่ยมองแค่ปราดเดียว เหล่าสาวนวดแต่ละคนอายุแค่สิบกว่าปี แต่ฝีมือการนวดไม่ธรรมดา เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สาวจากโลกฆราวาสธรรมดา

เขาพยักหน้าเบา ๆ “ได้ ฉันก็นวดสักหน่อย เดี๋ยวอีกพักเราค่อยกลับ”

หยางกั๋วหาวว่า “หัวหน้า พวกเราล้วนเล่นสนุกกันไปหมดแล้ว ทำไมหัวหน้าไม่เรียกสาวสวยมาสักคนล่ะ?”

อู๋เป่ยว่า “ผมไม่เอาล่ะ”

หยางกั๋วหาวถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “หัวหน้า เรามากันเพื่อเที่ยวเล่นนะ หัวหน้าไปไหนมาน่ะ?”

อู๋เป่ยว่า “แวะไปร้านขายยา ซื้อยานิดหน่อย แล้วก็ไปร้านโอสถ เอายาอายุวัฒนะไปขายมาหน่อย”

หยางกั๋วหาวถึงกับอิจฉาสุด ๆ “หัวหน้ายังมียาอายุวัฒนะเหลือให้เอามาขายด้วย น่าอิจฉาชะมัด”

อู๋เป่ยว่า “พักให้หายเหนื่อยหน่อยเถอะ เราควรกลับกันได้แล้ว ถ้ากลับช้าเข้าหน่อย เดี๋ยวจะถูกจับได้เอา”

เมื่อนวดเสร็จ อู๋เป่ยก็พาพวกกลับหอพัก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน