ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2636

“ชาติที่แล้วเธอไปแย่งชิงขีดสุดแห่งสวรรค์มา พลังยุทธ์ของเธอต้องสูงมากแน่ๆ ใช่ไหม?” อู๋เป่ยถาม

ซือหลานยิ้มบางๆ “ยังไงก็สูงกว่านายล่ะกัน”

อู๋เป่ยยกมือขึ้นเกาหัวจมูก “ไม่อยากบอกก็แล้วไป กลับไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวกับข้าวเย็นหมด”

ซือหลานหัวเราะเบาๆ “อืม”

สองคนกลับไปที่ร้านอาหาร พวกหยางกั๋วหาวก็นั่งรออยู่ในห้องกันครบ เห็นทั้งคู่กลับมาอย่างปลอดภัย หยางกั๋วหาวก็ถามว่า “หัวหน้า ไอ้ฉาอิงเฉวียนนั่นพุ่งเข้ามา เราห้ามไม่อยู่เลย”

อู๋เป่ยรับในลำคอเบาๆ “อืม เรื่องวันนี้อย่าไปเล่าให้คนอื่นฟังล่ะ ไม่งั้นจะมีเรื่องยุ่ง”

ซวีเหวินหู่พูดขึ้นว่า “ไม่ต้องห่วงหรอกหัวหน้า พวกเราไม่ปริปากแน่”

หยางกั๋วหาวถามต่อ “หัวหน้า ซือหลาน พวกนายไปไหนกันมาเหรอ?”

ซือหลานยิ้ม “หัวหน้าของพวกนายเพิ่งสารภาพรักกับฉัน ฉันก็ตอบรับไปแล้ว”

หยางกั๋วหาวเบิกตากว้าง “จริงดิ?”

อู๋เป่ยมองซือหลานแวบหนึ่ง แต่ก็ไม่แฉ แค่พูดเรียบๆ ว่า “กินข้าวเสร็จแล้ว พวกนายไปเที่ยวกันเองเลยนะ ฉันกับซือหลานมีแผนอย่างอื่น”

หยางกั๋วหาวยิ้มจนปากแทบฉีก “เข้าใจแล้ว! พวกเราจะไม่มีวันไปรบกวนหัวหน้ากับพี่สะใภ้ออกเดตเด็ดขาด”

กินอิ่มดื่มเต็มที่แล้ว พวกหยางกั๋วหาวก็พากันไปเที่ยวที่อื่นต่อ อู๋เป่ยไม่ใส่ใจ ออกจากร้านมากับซือหลานก่อน

ออกจากโรงแรมมาได้ เขาก็พูดว่า “ตัวตนของเธออาจถูกเปิดเผยแล้ว เธอคิดจะทำยังไงต่อ? จะอยู่ที่สถาบันการทหารต่อไหม?”

ซือหลานว่า “สำหรับฉันก่อนจะตื่นรู้ สถาบันการทหารคือก้าวกระโดดครั้งใหญ่ในชีวิต เสียดายว่าตอนนี้มันไม่มีค่าอะไรกับฉันแล้ว”

“งั้นก็ออกมาซะสิ” อู๋เป่ยพูด “ฉันรู้ว่าเธอเก่ง แต่มีคนคอยจ้องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องดีหรอก”

ซือหลานตอบ “ชาตินี้ฉันเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างดี พ่อแม่รักฉันมาก แล้วยังมีพี่ชายที่ดีกับฉันอีก เพราะงั้นฉันจะไม่หนีไปไหน”

“เธออยากเรียนให้จบวิทยาลัยการทหารต้าซาเหรอ?” อู๋เป่ยถาม

“ใช่” ซือหลานตอบ “วันที่ฉันสอบติดวิทยาลัยการทหารต้าซา พ่อแม่กับพี่ชายภูมิใจสุดๆ พวกเขาซื้อประทัดเป็นร้อยพวง จุดจากในหมู่บ้านยาวไปถึงในตัวอำเภอ ฉันจะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง”

อู๋เป่ยหัวเราะ “ถึงฉันจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใครเมื่อก่อน แต่ตอนนั้นเธอต้องเป็นตัวท็อปเขย่าวงการแน่ๆ คนระดับเธอ ยังปล่อยให้ความรู้สึกผูกพันในโลกฆราวาสมารบกวนได้ด้วยเหรอ?”

ซือหลานว่า “ฉันเกิดในโลกฆราวาส เติบโตในโลกฆราวาส ก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ตัวฉันในตอนนี้กับตัวฉันในชาติก่อนไม่ใช่คนๆ เดียวกันแล้ว”

“งั้นก็เอาตามนั้น ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือก็มาหาฉันได้” อู๋เป่ยว่า

ซือหลานมองเขา “นายจะช่วยฉันทำไม?”

อู๋เป่ยว่า “ฉันก็ไม่ได้จะช่วยฟรีๆ หรอก เธอเป็นผู้กลับชาติมาเกิด ของดีคงมีติดตัวไม่น้อย เอาแค่แบ่งสมบัติล้ำค่าอะไรก็ได้ให้ฉันสองสามชิ้นก็พอ”

ซือหลานกลอกตา “กล้าคิดนะ”

อู๋เป่ยมองเวลา “ฉันจะไปหาที่สักแห่ง ปรุงยาอายุวัฒนะสองเตาแล้วเอาไปประมูล แล้วเธอล่ะ?”

ซือหลานดีใจจนออกนอกหน้า “นายปรุงยาได้ด้วย?”

อู๋เป่ยรับเสียงต่ำๆ “ก็พอได้อยู่ระดับหนึ่ง”

ซือหลานถาม “ปรุงโอสถระดับสิบได้ไหม?”

อู๋เป่ยคิดครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ยากอยู่หน่อย แต่ลองได้”

ซือหลานหัวเราะ “ดูท่าทางนายก็เหมือนฉัน เป็นคนกลับชาติมาเกิดเหมือนกัน”

อู๋เป่ยชะงัก “ก็อาจจะใช่มั้ง ในหัวฉันชอบมีอะไรแปลกๆ โผล่ขึ้นมาเป็นพักๆ ก็เพราะความรู้นั่นแหละถึงได้เติบโตเร็วขนาดนี้”

ซือหลานว่า “สักวันหนึ่งนายต้องตื่นรู้แน่ ตอนนี้ยังไม่ตื่น ก็แค่จังหวะยังไม่ถึง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน