ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 265

เมื่อเขาก้าวข้ามธรณีประตู อู๋เป่ยรู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ห้องเต็มไปด้วยผู้ฝึกฝนที่มีทักษะ

ขณะที่เขาเข้าไป มีคนสองคนขวางเส้นทางของเขาจากทั้งสองด้าน ทำให้เขาถอยไม่ได้

นั่งอยู่บนโซฟาเป็นชายวัยกลางคนหน้าซีดที่จ้องมองอู๋เป่ยและถามด้วยน้ำเสียงที่ชั่วร้าย “คุณเป็นคนทำลายกลผีแม่ลูกอาละวาดของอาจารย์ฉันเหรอ?”

อู๋เป่ยเข้าใจทันทีว่า ลู่จวินเฟยหลอกเขาอีกครั้ง เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ลู่จวินเฟยซึ่งกัดฟันและพูดว่า “ฉันไม่มีทางเลือก ถ้าฉันไม่ล่อคุณมาที่นี่ พวกเขาคงฆ่าฉันไปแล้ว”

อู๋เป่ยถอนหายใจแล้วพูดว่า “คุณคิดว่าการล่อผมมา คุณจะรอดชีวิต?”

หัวใจของลู่จวินเฟยเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่อู๋เป่ยไม่สนใจเขาและหันไปหาชายวัยกลางคนและพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังกลผีแม่ลูกอาละวาด?”

ชายคนนั้นเยาะเย้ย “ถูกต้อง! แกกล้าที่จะทำลายแผนการของอาจารย์ของเรา แกกล้ามากนะ”

อู๋เป่ยพยักหน้าหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาหลี่จินเซี่ยงแห่งหอเจียงหนาน “หัวหน้า ผมจับผู้บงการเบื้องหลังกลผีแม่ลูกอาละวาดได้แล้ว พวกเขาอยู่ที่ไท่คังวิวล่าของตระกูลลู่เจิ้นซาน ใช่ พวกคุณต้องมาทันที”

หลังจากที่เขาวางสาย ทุกคนก็ตัวแข็งทื่อ พวกเขาไม่คาดคิดว่าในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้ อู๋เป่ยจะกล้าโทรหาเพื่อขอความช่วยเหลือ

“จับเขา” ชายวัยกลางคนสั่งอย่างเย็นชา

บุคคลชุดดำสองคนจากอีกด้านหนึ่งพุ่งไปข้างหน้า ทั้งสองคนเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นลมปราณ และได้ฝึกฝนพลังงานชี้ที่น่าเกรงขาม ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่สามารถประเมินได้ต่ำเกินไป อย่างไรก็ตามต่อหน้าอู๋เป่ย พวกเขาไม่เป็นเช่นนั้น

“ตบตบ!”

อู๋เป่ยตบคนทั้งสองโดยไม่แม้แต่จะขยับร่างกาย ทำให้พวกเขาหมดสติล้มลงบนพื้น จากนั้นเขาก็เดินไปหาชายวัยกลางคนและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “นี่คือการสอบสวนของกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ!”

ชายวัยกลางคนประหลาดใจ “คุณเป็นคนจากกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพ?”

“คน” ก่อนที่เขาจะพูดจบ กำปั้นของอู๋เป่ยก็พุ่งเข้ามา

ทั้งสองคนอยู่ในชั้นพรสวรรค์ แต่ในขณะที่คนหนึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะ อีกคนเป็นปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์ ชายวัยกลางคนไม่มีโอกาสที่จะหลบ และก่อนที่เขาจะคิดออกว่าจะตอบโต้อย่างไร หมัดหนึ่งก็พุ่งเข้าที่หน้าอกของเขาแล้ว

“บูม!”

ชายวัยกลางคนพร้อมกับโซฟาที่เขานั่งถูกส่งออกไปหลายเมตร เขากระอักเลือดออกมาเต็มปากและทรุดตัวลงกับพื้นทันที

คนที่เหลืออยู่ไม่กี่คนตกใจ ด้วยเสียงตะโกน พวกเขาพุ่งไปข้างหน้าทันที น่าเสียดายสำหรับพวกเขา ในขณะที่พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นลมปราณ อู๋เป่ยก็เอาชนะพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว ไม่เพียงมีฟองที่ปาก มีเลือดออกทั่วร่างด้วย ล้วนได้รับบาดเจ็บสาหัส

เมื่อทุกคนนอนอยู่บนพื้น ฉากนี้ทำให้ลู่จวินเฟยตกใจ ลู่เจิ้นซาน ตัวสั่นในขณะที่เขายืนขึ้นและพูดว่า “อู๋เป่ย มันเป็นความผิดของ จวินเฟย คุณ……”

“ไม่ต้องพูดอะไรมาก เขากับผมไม่มีความสัมพันธ์กันอีกต่อไป” อู๋เป่ยพูดอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็คว้าตัวชายวัยกลางคนและถามว่า “คุณบอกว่ากลผีแม่ลูกอาละวาดถูกสร้างโดยอาจารย์ของคุณ เขาอยู่ที่ไหน?”

ชายวัยกลางคนมีสีหน้าขุ่นเคืองและพูดว่า “ไอ้หนู อาจารย์ของฉันเป็นเจ้าแห่งกล! ตอนนี้แกทำให้เขาขุ่นเคือง แกต้องตายอย่างอนาถ!”

อู๋เป่ย “นั่นคือความกังวลของผม ไม่ใช่เรื่องของคุณ บอกผมมาว่าเขาอยู่ที่ไหน”

ชายวัยกลางคนมีความเชื่อมั่นในตัวอาจารย์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาพูดอย่างเย็นชา “เขาอยู่ที่นี่!”

ในขณะนั้นเอง ประตูถูกผลักเปิดอีกครั้ง และชายชราในชุดดำก็เดินเข้ามา เขาเหลือบมองผู้บาดเจ็บบนพื้น ถอนหายใจเบาๆ และพูดว่า “ไร้ประโยชน์”

เขาเงยหน้าขึ้น สบตากับอู๋เป่ย ส่งความเย็นเล็กน้อยลงมาตามสันหลัง

ชายชราคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นพรสวรรค์และได้ฝึกปราชญ์จิตสำนึก เขาไม่ใช่คนที่น่าล้อเล่นอย่างแน่นอน! เขายังมีเครื่องรางของขลังมากมายติดอยู่ตามร่างกาย บ่งบอกถึงความรู้ด้านการทำเครื่องรางของขลัง