ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 268

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว รู้สึกงุนงง แต่เขายังคงยืนขึ้นและพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะท้าทายผม แต่เพื่อให้คุณเข้าใจความแตกต่าง ผมจะเอาชนะคุณด้วยมือเดียว”

ชิงมู่หลงโกรธมาก “ย๊าก! เจ้าโง่ผู้หยิ่งผยอง ฉันระดับเก้าในวิชาไอคิโด!”

เมื่อได้ยินว่าเขาเป็นระดับเก้าในวิชาไอคิโด อู๋เป่ยก็หัวเราะ เขาถาลั่วเมิ่งเฉินว่า “คนงี่เง่าคนนี้มองไม่เห็นว่าผมเป็นปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์?”

ลั่วเมิ่งเฉินถอนหายใจ “คุณอู๋เป่ย เขาเป็นลูกชายของพ่อบ้านของฉัน ซึ่งอยู่กับฉันมาตั้งแต่เด็ก เขาพบว่ามันยากที่จะยอมรับเมื่อรู้ว่าฉันจะแต่งงานกับคุณ โปรดยกโทษให้เขาด้วย”

อู๋เป่ย “ผมไม่โทษเขา ผมแค่รับคำท้า”

จากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องและมาถึงสนามฝึกซ้อมของห้องศิลปะการต่อสู้ ชิงมู่หลงออกท่าทางและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “แสดงท่วงท่าของคุณให้ฉันเห็น!”

“วู้!”

อู๋เป่ยขว้างหมัดเร็วราวกับสายฟ้า ก่อนที่ประสาทของชิงมู่หลงจะตอบสนอง กำปั้นของอู๋เป่ยก็อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

“ตุ๊บ!”

ด้วยเสียงอู้อี้ ชิงมู่หลงถูกส่งออกไปหลายเมตรและตกลงไปพร้อมกับการปะทุของเลือด เขาตกตะลึงขณะที่มองไปที่อู๋เป่ย

ลั่วเมิ่งเฉินเดินเข้ามาพร้อมถอนหายใจ เธอพูดกับชิงมู่หลงว่า “อู๋เป่ย เป็นปรมาจารย์ที่แท้จริงของชั้นพรสวรรค์ ระดับของเขาสูงกว่าอาจารย์ของคุณด้วยซ้ำ คุณจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างไร?”

จู่ๆชิงมู่หลงก็น้ำตาไหล ไม่ว่าจะเป็นเพราะลั่วเมิ่งเฉินกำลังแต่งงานกับอู๋เป่ย หรือเพราะเขาพ่ายแพ้ให้กับอู๋เป่ย ไม่มีใครรู้

ลั่วเมิ่งเฉินคำนับอู๋เป่ย “ฉันขอโทษในนามของชิงมู่”

อู๋เป่ยตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่เป็นไร”

เขาหยุดชั่วขณะและพูดว่า “ให้ผมคุยกับโล่วฉังเซิงเกี่ยวกับการแต่งงานของเรา ลาก่อน”

ลั่วเมิ่งเฉินรีบลุกขึ้นเพื่อส่งเขา “คุณอู๋เป่ย โปรดดูแลด้วย”

หลังจากส่งอู๋เป่ยเข้าไปในลิฟต์แล้ว ชิงมู่หลงก็ยืนขึ้นและพูดว่า “เย่ว์จี คุณจะแต่งงานกับเหยียนหลง คนนั้นจริงๆเหรอ? เขาไม่คู่ควรกับคุณเลย!”

“หุบปาก!” ใบหน้าของลั่วเมิ่งเฉิน เปลี่ยนเป็นโกรธ “นี่เป็นคำสั่งของปู่ทวดของฉัน และฉันต้องเชื่อฟัง นอกจากนี้อู๋เป่ยยังเป็นปรมาจารย์ที่รวบรวมแก่นแท้ของหมัดปรารถนา เขามีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด”

ชิงมู่หลงกังอุทานด้วยความโกรธ “เขาเก่งศิลปะการต่อสู้มากกว่าฉันเพียงเล็กน้อย ภายในสามปี ฉันจะเอาชนะเขาได้แน่นอน!”

ลั่วเมิ่งเฉินถอนหายใจและพูดว่า “ชิงมู่ ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่เราไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ เก็บกระเป๋าของคุณตอนนี้และกลับไปที่ตงหยิง ฉันจะดูแลห้องโถงศิลปะการต่อสู้”

ชิงมู่หลงตกตะลึง “เย่ว์จี เธอกลัวว่าฉันจะทำของพัง เธอเลยอยากให้ฉันไปเหรอ?”

ลั่วเมิ่งเฉินพูดอย่างใจเย็น “คุณแค่ต้องทำตามคำสั่ง อย่าถามถึงสิ่งอื่น”

ชิงมู่หลงรู้สึกไม่พอใจ แต่ในฐานะคนรับใช้ ในที่สุดเขาก็ก้มหัวลง “รับทราบ!”

ลั่วเมิ่งเฉินกลับไปที่ห้องก่อนหน้าและพูดว่า “ออกมา”

ผู้หญิงสองคนที่แต่งตัวเหมือนนินจาออกมาคุกเข่าบนพื้น พวกเขากล่าวว่า “นายท่าน”

ลั่วเมิ่งเฉินถามว่า “ซิงเยี่ย เหม่ยไต้ คุณคิดอย่างไรกับอู๋เป่ย?”

ผู้หญิงทั้งสองถูกปกปิดใบหน้า เผยให้เห็นเพียงดวงตาที่ส่องแสงระยิบระยับ หนึ่งในนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมาก “นายท่าน ชายผู้นี้มาจากภูมิหลังอันทรงเกียรติและมีการฝึกฝนที่ลึกซึ้ง หากลักษณะของเขาไม่มีปัญหา เขาย่อมเป็นคู่ที่เหมาะสม”

อีกเสียงที่เย็นชาและเฉียบขาดกล่าวว่า “นายท่านชอบเขา ก็ดีแล้ว”

ลั่วเมิ่งเฉินถอนหายใจเบาๆ “หลังจากที่คุณปู่ของฉันจากไป ก็เกิดความขัดแย้งขึ้นภายในสมาคม หากฉันไม่ดำเนินการในเร็วๆนี้ ฉันจะไม่สามารถรักษาส่วนแบ่งที่ควบคุมไว้ได้ อู๋เป่ยผู้นี้อาจช่วยให้ฉันผ่านพ้นไปได้ ช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้”

นินจาหญิงผู้อ่อนโยนกล่าวว่า “นายท่าน ไม่มีปัญหาตราบใดที่ปูทวดกลับมา”