ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 305

อู๋เป่ยกระโจนเบาๆ โดยใช้ขอบหน้าต่างเพื่อขับเคลื่อนตัวเองขึ้นไป และในพริบตา เขาก็มาถึงชั้นบนสุด เขามองไปที่มือสังหารที่ยังไม่ตายสนิทและพูดอย่างเย็นชาว่า “เทคนิคภาพลวงตาของคุณไม่เลว แต่คุณไม่ควรเข้าใกล้ผมในระยะร้อยเมตร ภายในหนึ่งร้อยเมตร มันง่ายสำหรับผมที่จะฆ่าคุณ!”

ร่างของนักฆ่ากระตุกสองสามครั้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็ตกอยู่ในความเงียบสนิท

จากนั้นอู๋เป่ยก็ติดต่อเย่เทียนจงและพูดว่า “พี่ครับ บริษัทซีรุ่ยจากสหรัฐอเมริกาส่งมือสังหารมา ผมพึ่งผมจัดการพวกเขา สถานการณ์แบบนี้ ผมลงมือเลยนี้ได้ไหม?”

เย่เทียนจงโกรธจัด “คนพวกนี้หยิ่งผยองเกินไป! นายรอฟังคำแนะนำอยู่ที่บ้าน ฉันจะลงมือเอง!”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “ครับ ผมจะรอฟังข่าวจากของพี่”

อู๋เป่ยเคยทำงานกับกรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพมาระยะหนึ่งแล้ว ได้พูดคุยกับบุคคลสำคัญอย่างต้วนหลง และรู้ว่ามีกฎพื้นฐานบางอย่างระหว่างมหาอำนาจ เช่น “การตอบโต้ที่เท่าเทียมกัน”

การตอบโต้อย่างเท่าเทียมกันหมายความว่า ไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับฉัน ฉันจะทำแบบเดียวกันกับคุณ แต่เลวร้ายยิ่งกว่า!

หากบริษัทซีรุ่ยกล้าที่จะส่งคนไปกำหนดเป้าหมายบุคคลสำคัญของเหยียนหลงแล้ว เหนียนหลงก็จะตอบโต้กับคนของบริษัทซีรุ่ย

หลังจากที่เย่เทียนจงและต้วนหลงเคลื่อนไหวแล้ว ภายในครึ่งชั่วโมง หัวหน้าระดับสูงสามคนของบริษัทซีรุ่ยถูกลอบสังหาร โดยสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตหนึ่งคน ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทซีรุ่ยสั่นคลอน อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขาได้ติดต่อกับประเทศเหยียนหลงผ่านตัวกลาง

หลังจากนั้นบริษัทซีรุ่ยได้หยุดกิจกรรมที่ผิดกฎหมายทั้งหมดทันที และแสดงความขอโทษต่ออู๋เป่ยและเฉินจื่ออวี๋

ดังนั้นในขณะที่บาร์บีคิวยังคงดำเนินต่อไป ทั้งเฉินจื่ออวี๋และอู๋เป่ยได้รับโทรศัพท์ขอโทษจากไฉหม่าติงประธานของบริษัทซีรุ่ย ในระหว่างการโทรประธานบริษัทซีรุ่ยแสดงความหวังว่าหลังจากประสบความสำเร็จในการพัฒนายาตัวใหม่ เขาจะได้รับสิทธิ์ในการเป็นตัวแทนในอเมริกาเหนือและใต้ รวมถึงยุโรป

หลังจากวางสาย เฉินจื่ออวี๋ก็อดไม่ได้ที่จะมองอย่างไม่เชื่อสายตาขณะที่เธอถามว่า “ทำไมบริษัทซีรุ่ยถึงยอมแพ้? และทำไมพวกเขาถึงขอโทษฉัน?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “เพราะพวกเขาเป็นคนฉลาด”

เฉินจื่ออวี๋ไม่ได้โง่เขลา และจากเหตุการณ์นี้ เธอเข้าใจถึงความแข็งแกร่งที่น่าเกรงขามของอู๋เป่ย เธอพูดทันทีว่า “คุณอู๋ คุณหนูถัง คืนนี้พระจันทร์สวย ทำไมเราไม่เซ็นสัญญาล่ะ?”

ถังจื่อยี่ยิ้มและพูดว่า “ตกลง!”

เพราะเช่นนี้ บริษัทการลงทุนที่ก่อตั้งโดยอู๋เป่ยและถังจื่อยี่จึงได้รับสิทธิ์ในยาตัวใหม่ของเฉินจื่ออวี๋

หลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อนก็เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว ถังจื่อยี่ดึงอู๋เป่ยมานวดให้เธอ เธออาบน้ำและสวมชุดนอนเนื้อเนียนอย่างจงใจ

อู๋เป่ยโหยหาเธอเป็นเวลานานและหลังจากจังหวะสองสามครั้งมือของเขาก็อยู่ไม่สุข แต่ก่อนที่เขาจะได้ดำเนินการต่อไป ถังจื่อยี่ได้ริเริ่มที่จะจับคอของเขาและจูบเขาอย่างเร่าร้อน

พวกเขาใช้เวลาทั้งคืนเพื่อทำตามใจตัวเอง และเมื่ออู๋เป่ยพอใจ ถังจื่อยี่ก็หมดแรงเกินกว่าจะเคลื่อนไหวและเริ่มกัดเขาอย่างสนุกสนาน อู๋เป่ยร้องขณะที่เขาถูกกัด “โอ๊ย อื้ม” สะสมรอยกัดมากกว่าหนึ่งโหลบนร่างกายของเขา

เวลาห้าโมงเช้า ในที่สุดถังจื่อยี่ก็ผล็อยหลับไป ในสภาพง่วงนอน อู๋เป่ยยังงีบหลับ

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก!”

เขาถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงเคาะประตูเป็นชุด หงุดหงิดเพราะถูกปลุก เขาโกรธพูดว่า “ใคร?”

เสียงของอู๋เหมยดังมาจากนอกประตู “พี่ชาย ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว”

ถังจื่อยี่ก็ตื่นขึ้นด้วยความตื่นตระหนกทันที เธอบีบแขนของอู๋เป่ยอย่างแรง

อู๋เป่ยไอและพูดว่า “รู้แล้ว พี่จะรีบไป”

“โอ้ เร็วเข้า” อู๋เหมยพูดแล้วจากไป

อู๋เป่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากับถังจื่อยี่รีบลุกขึ้นและเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อพวกเขากลับมาที่ตงหู่ซอยสามหลังจากอาบน้ำเสร็จ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว

เฉินจื่ออวี๋ออกไปตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว จึงเหลือเพียงสมาชิกในครอบครัวเท่านั้นที่ลานบ้าน

จางลี่พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า “จื่อยี่ พวกคุณหนักมาทั้งคืน รีบหาอะไรกินกันเถอะ”

ถังจื่อยี่รู้สึกอายมากและไม่กล้าตอบ เธอก้มหน้าลงและนั่งลง

อู๋เป่ยไอและรีบเปลี่ยนเรื่องโดยพูดว่า “แม่ครับจังลี่ฉวินและ จังฉี่เฉินกลับมาหรือยัง?”