อู๋เป่ยตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่า จะมีใครที่มีอำนาจได้ขนาดนี้
หยางมู่ไป๋ "คุณไม่รู้ก็ไม่แปลก เพราะฉันเองก็พึ่งรู้หลังจากเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นราชันย์ ส่วนนายพลแห่งจตุรเทพที่ฉันไม่ได้เจอเขาก็เพราะฉันไม่มีคุณสมบัติมากพอ"
อู๋เป่ย "ศิษย์พี่ นายพลแห่งจตุรเทพรับผิดชอบอะไรบ้าง เขามีหน้าที่อะไรบ้าง?"
“รับผิดชอบภูมิภาค” หยางมู่ไป๋กล่าวว่า “หน้าที่ของนายพลแห่งจตุรเทพคือการนำผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังในภูมิภาคไปต่อสู้กับภูตผีชั่วร้ายกับเขา”
“ภูตผีชั่วร้าย?” อู๋เป่ยตกตะลึง “ภูตผีชั่วร้ายแบบไหนที่ถึงกับต้องให้นายพลแห่งจตุรเทพไปจัดการ?”
หยางมู่ไป๋ "คุณรู้ไหมว่าทำไมสงครามโลกครั้งที่สองถึงเกิดขึ้น"
อู๋เป่ย "มันแตกต่างจากที่กล่าวไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์เหรอ?"
หยางมู่ไป๋ส่ายหัว "สิ่งที่เขียนในหนังสือประวัติศาสตร์มีไว้สำหรับคนธรรมดาทั่วไปอ่าน แต่ความจริงแล้ว สาเหตุที่สงครามโลกครั้งที่สองนั้นเกิดก็เเป็นเพราะภูตผีที่แพร่เชื้อไปยังมนุษย์บางคน ภูตผีปีศาจบางส่วนถูกผนึกไว้ บ้างก็อยู่ใต้ดิน บ้างก็อยู่ในซากปรักหักพัง กระจัดกระจายไปทั่วแทบทุกแห่ง เมื่อมีโอกาส พวกมันก็จะพยายามควบคุมมนุษย์”
จู่ๆ อู๋เป่ยก็จำบันทึกของแท่นอิฐหยกได้ มีลัทธิหนึ่งในยุคแดนสวรรค์ที่สร้างภูตผีและวิญญาณจำนวนมาก ภูตผีวิญญาณเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้มนุษยธรรมและมีพละกำลัง พวกมันไม่มีตัวตน แค่ขวดเล็กๆใบเดียวก็สามารถบรรจุผีได้นับหมื่นตัว ภูตผีพวกนี้ควบคุมคนเก่ง เมื่อเข้าสิงคนได้ก็จะโหดร้ายทารุณ เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เขากำลังคุยกันอยู่คือภูตผีวิญญาณในยุคนั้น?
“ศิษย์พี่ ภูตผีปีศาจที่คุณกำลังพูดถึงนี่คือผีเหรอ?” เขาถาม
หยางมู่ไป๋พยักหน้า "จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ผีพวกนี้อยู่มาไม่รู้กี่หมื่นกี่พันปี ลังของมันก็น่ากลัวพวกเราเรียกมันว่าเวทย์ปีศาจ เมื่อพวกเวทย์ปีศาจปรากฎตัว นายพลแห่งจตุรเทพก็จะพาคนไปทำลาย เพื่อไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น"
เมื่อพูดถึงจุดนี้ เขาก็พูดขึ้นอีกว่า "ศิษย์น้อง ฉันเรื่องของนายพลแห่งจตุรเทพ ฉันเองก็รู้ไม่มากเพราะว่ามันเป็นความลับของเขา รอไว้ตอนที่ได้เจอนายพลแห่งจตุรเทพศิษย์น้องค่อยถามก็ได้"
อู๋เป่ยพยักหน้า เขารู้สึกว่านายพลแห่งจตุรเทพคนนี้ไม่น่าจะมีหน้าที่แค่จัดการกับวิญญาณชั่วร้ายเท่านั้น แต่หยางมู่ไป๋แค่ไม่รู้เรื่องนี้
ดังคาด หนึ่งชั่วโมงต่อมาก็มีคนมาที่จื่อหลงฟู่ คนที่มาเป็นคนวัยสามสิบ สวมชุดปีนเขาสีดำ มีรูปร่างหน้าตาธรรมดาและมีส่วนสูงปานกลาง เขาคนนั้นถือกระเป๋าเอกสารอยู่ในมือ
หลังจากเห็นอู๋เป่ย เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย "สวัสดีครับ ผมชื่อโจวตั้วและผมมาที่นี่ตามคำสั่งของนายพลแห่งจตุรเทพ"
อู๋เป่ย "เชิญ"
เขาเชิญโจวตั้วไปในห้องสองต่อสอง เขาถามว่า "นายพลแห่งจตุรเทพมีคำสั่งอะไรลงมาเหรอ?"
โจวตั้วเปิดกระเป๋าเอกสาร ยื่นกองข้อมูลให้อู๋เป่ยและพูดว่า "นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง เชิญอ่านก่อนเถอะ หลังจากอ่านแล้ว ผมจะบอก"
อู๋เป่ยพยักหน้า เขารับเอกสารแล้วมองดูอย่างรวดเร็ว ข้อมูลถูกปะติดปะต่อมาจากข้อมูลที่กระจัดกระจายจำนวนมาก ข้อมูลนี้ค่อนข้างไม่ชัดเจน แต่หลังจากอ่านมัน เขาก็พอจะเข้าใจสถานการณ์แล้ว
ค่ายกลที่ถูกกดไว้นี้เป็นไปได้มากว่าแม่มดจะเป็นคนทำ แท่นอิฐหยกได้มีการจดบันทึกไว้ว่าสมัยโลกแห่งเซียน แม่มดจะมีความแตกต่างจากผู้บำเพ็ญเซียน แม่มดจะมีจำนวนประชากรน้อย เซียนจำนวนหมื่นคนจะมีแค่แม่มดเพียงคนเดียว แม่มดแต่ละคนจะมีพลังที่แข็งแกร่งมาก ในตอนนั้นแม่มดเพียงคนเดียวก็สามารถทำให้เกิดการนองเลือดได้!
เขาเก็บข้อมูลเอกสาร โจวตั้วจึงถามขึ้นมาว่า "คุณอ่านจบแล้วรึยัง"
อู๋เป่ยพยักหน้า อีกฝ่ายก็หยิบไฟแช็กออกมาและเผาข้อมูลเหล่านั้นทันที ในขณะที่เผา เขาก็พูดขึ้นว่า "นายพลแห่งจตุรเทพหวังว่าคุณจะสามารถแก้ค่ายกลนี้ได้และปล่อยพวกมันออกมา"
อู๋เป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย “นายพลแห่งจตุรเทพไม่กลัวแม่มดที่คุกคามมนุษย์หรือ?”
โจวตั้ว"เวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ไม่รู้ว่าแม่มดคนนี้ยังมีชีวิตอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ ต่อให้เขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาก็น่าจะอ่อนแอมากแล้ว แม่มดที่อ่อนแอไม่สามารถคุกคามเราได้ อีกอย่างท่านนายพลแห่งจตุรเทพก็มีวิธีรับมืออยู่แล้ว”
อู๋เป่ยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า "เวลาที่เหมาะที่จะเริ่มลงมือก็คือวันสารทจีนหรือก็คือปีหน้าวันที่ 15 เดือนกรกฎาคม"
โจวตั้วรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "งั้นเราต้องรอจนถึงปีหน้า?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...