ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 385

ร้านกาแฟชิงอวี๋เป็นสถานที่ชนชั้นกลางที่ค่อนข้างเล็ก อันที่จริงอู๋เป่ยไม่ชอบร้านอาหารประเภทนี้ เพียงแต่มีสาวงามนัดเจอ เขาสามารถทำได้แค่ฝืนใจทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ

ร้านกาแฟชิงอวี๋อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ ระยะทางสามถึงสี่กิโลเมตร เขาขับรถมอเตอร์ไซต์ไฟฟ้าไปที่นั่น มาถึงร้านแกแฟ ไป๋ปิงมาถึงเร็วกว่ากำหนด กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ที่นั่นคนเดียว

“พี่สาว ทำไมคุณมาเร็วจัง” เขาพูดด้วยรอยยิ้ม

ไป๋ปิงพูด : “ขอให้นายช่วย แน่นอนฉันมาสายไม่ได้ อยากกินอะไร สั่งได้เลย”

อู๋เป่ย : “ได้หมด คุณกินอะไรผมกินอะไร”

ไป๋ปิงเรียกบริกรมา สั่งอาหารขึ้นชื่อหลายอย่าง หลังจากนั้นทั้งสองคนดื่มกาแฟไปด้วย พร้อมกับสนทนาไปด้วย

“อู๋เป่ย ครั้งที่แล้วฉันบอกว่าจะไปเข้าร่วมงานแต่งงานของแฟนเก่า นายสงสัยอย่างมากใช่ไหม” เธอพูด

อู๋เป่ยพยักหน้า : “ใช่แล้ว งานแต่งงานของแฟนเก่า คนทั่วไปไม่เข้าร่วมอยู่แล้ว ท้ายที่สุดเจอหน้ากันจะเกิดความอึดอัดได้ง่าย”

ไป๋ปิงพูด : “เหตุผลที่ฉันต้องเข้าร่วม เป็นเพราะว่าฉันอยากเห็น คนสารเลวอย่างเขาแบบนี้ จะได้รับกรรมหรือเปล่า!”

อู๋เป่ยประหลาดใจอย่างมาก ไป๋ปิงดูเหมือนว่าจะเกลียดแฟนเก่าคนนี้มาก ตกลงเกิดอะไรขึ้น

ไม่ต้องให้เขาซักถาม ไป๋ปิงพูดอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่ไป๋ปิงเรียนมหาวิทยาลัยปีสาม ได้รู้จักกับรุ่นน้องสุดหล่อที่บ้านเกิดคนหนึ่ง เขาชื่อหม่าจวินเจี๋ย ไป๋ปิงเป็นเทพธิดาของเด็กผู้ชายทุกคนในโรงเรียน หม่าจวินเจี๋ยถือโอกาสนี้ตามจีบเธอ

คนที่จีบไป๋ปิงมีเยอะอย่างมาก มีผู้ชายที่โดดเด่นอย่างมากในหมู่พวกเขา แต่หม่าจวินเจี๋ยไม่ได้โดดเด่นอะไรเลย แต่เขามีความอดทนอย่างมาก ตามจีบตั้งแต่ปีสามจนถึงปีสี่ ภาคการศึกษาที่สองของปีสี่ ในที่สุดเขาก็ทำให้ไป๋ปิงหวั่นไหวแล้ว ยอมรับเขา ทั้งสองคนกลายเป็นแฟนกัน

ก่อนที่จะยอมรับหม่าจวินเจี๋ย การแสดงออกของไป๋ปิงเย็นชาอย่างมาก ห่างเหินอย่างมาก แต่ทันทีที่ยอมรับ แต่กลับเอาใจใส่เขาทุกสิ่งทุกอย่าง เมื่อสำเร็จการศึกษา หม่าจวินเจี๋ยบอกว่าเขาอยากเปิดร้านเล็กๆ แบบนี้ทั้งสองคนก็ไม่ต้องแยกจากกัน เขาสามารถทำเงินก้อนโตได้ด้วย หลังจากนั้นพาพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายมาอยู่ด้วยกัน

ไป๋ปิงถูกคำพูดที่ไพเราะของเขาหลอก เธอจึงมอบเงินเก็บทั้งหมดให้หม่าจวินเจี๋ยเปิดร้าน แต่ผ่านไปได้ไม่ถึงเดือน หม่าจวินเจี๋ยบอกว่าธุรกิจของร้านดีอย่างมาก จำเป็นต้องขยายร้าน ไป๋ปิงยังคงไม่มีความลังเล ยืมเงินสองแสนจากพ่อแม่มาให้เขา

ไม่นานไป๋ปิงก็เรียนจบและเริ่มทำงาน ในที่สุดหม่าจวินเจี๋ยก็พาเธอไปสิ่งที่เรียกว่าร้าน ร้านค้าได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและมีจุดยึดสินค้าโดยเฉพาะ มีคำสั่งซื้อออนไลน์จำนวนมากที่นี่ทุกวันและมีรายได้สูงมาก

หม่าจวินเจี๋ยใช้โอกาสนี้พูดว่า หุ้นส่วนของร้านค้าบางส่วนถูกผู้อื่นเอาไป เขาต้องการซื้อหุ้นส่วนนี้และมอบให้ไป๋ปิง นอกจากนี้เขายังบอกอีกว่าเงินปันผลประจำปีของหุ้นเหล่านี้เพียงอย่างเดียวมากกว่าห้าแสนหยวน

ไป๋ปิงยังคงเชื่อเขา ขอร้องให้พ่อแม่เอาบ้านไปจำนองที่ธนาคาร กู้เงินมาหนึ่งล้านสองแสนหยวน มอบเงินก้อนนี้ให้หม่าจวินเจี๋ย

อย่างไรก็ตาม หลังจากหม่าจวินเจี๋ยได้รับเงินก้อนนี้ก็หายสาบสูญไปเลย โทรไม่ติด ส่งข้อความไปไม่ตอบ ในตอนแรก ไป๋ปิงยังคิดว่าเขาเกิดเรื่องอะไร ออกไปหาเพื่อนร่วมชั้นขอให้เพื่อนช่วย สอบถามเกี่ยวกับเขา

ทันทีที่สอบถาม จู่ๆ เธอก็หมดหวัง หม่าจวินเจี๋ยไม่เคยเปิดร้านอะไรเลยด้วยซ้ำ ร้านที่เธอไปก่อนหน้านี้เป็นของเพื่อนคนหนึ่งของหม่าจวินเจี๋ย ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่แดงเดียว

สิ่งที่ทำให้เธอปวดใจยิ่งกว่าคือ หม่าจวินเจี๋ยมีแฟนสาวมากกว่าหนึ่งคน รวมเธอแล้ว มีแฟนสาวทั้งหมดเจ็ดคน นอกจากนี้ถูกเขาหลอกเงินทุกคน หม่าจวินเจี๋ยคนนี้เป็นคนหลอกลวงโดยสิ้นเชิง!

ก่อนและหลังลงทุนไปหนึ่งล้านห้าแสนหยวน การสูญเสียของไป๋ปิงค่อนข้างสูง หลังจากคนที่บ้านทราบข่าว คุณพ่อแบกรับการโจมตีไม่ไหว เสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวาย คุณแม่ถูกโจมตีเพราะเหตุนี้เช่นกัน ร่างกายเกือบจะพังเสียหาย โชคดีมีญาติมาช่วยเยอะ เธอคืนเงินกู้ให้ธนาคารอย่างทุลักทุเลจนหมด แต่ก็มีหนี้ภายนอกจำนวนมากเช่นกัน อย่างน้อยๆยังมีแสนกว่าหยวนที่ยังไม่ได้คืน

หม่าจวินเจี๋ยคนนี้ไม่เพียงแต่หลอกความรู้สึกของเธอ นอกจากนี้ยังทำลายครอบครัวของเธอถึงแก่ความตาย เธอเกลียดไอ้สารเลวคนนี้อย่างมาก!

ฟังประสบการณ์ของเธอจบ อู๋เป่ยพยักหน้าโดยตรง : “พี่สาว ตอนนั้นคุณโง่จริงๆ”