อู๋เป่ยตรวจสอบดูถังจั่นคนนี้ คนผู้นี้อยู่ระดับผู้ฝึกยุทธ์ชั้นเทพ ราวกับเป็นยมทูต ออร่ากดดันคน ถังเหมินส่งยอดฝีมือขั้นสูงแบบนี้นี้ ดูเหมือนว่าจะมีความมุ่งมั่นอย่างมาก
“สวัสดี” อู๋เป่ยพยักหน้าให้เขา
ถังจั่นมองเขาหนึ่งที ก็มีการพยักหน้าเล็กน้อยเช่นกัน หลังจากนั้นพูดกับถังปิงอวิ๋น : “นายท่าน ผู้คนจากฉื่อโห่วชี๋และเฮยซุ่ยชี๋ถูกมอบหมายให้เตรียมตัวไว้ใกล้ ๆ แล้ว ผู้คนจากค่ายกุ่ยจือและค่ายฟู๋จือก็พร้อมแล้วเช่นกัน”
ถังปิงอวิ๋นพยักหน้า พูด : “ดี ทุกอย่างเป็นไปตามแผน อีกอย่าง ติดตามการเคลื่อนไหวของคนเหล่านั้นอย่างใกล้ชิด ทันทีที่มีการเคลื่อนไหวรายงานทันที”
“รับทราบ” ถังจั่นโค้งคำนับ พร้อมกับถอยลงไป
ทันทีที่อีกฝ่ายจากไป อู๋เป่ยและถังปิงอวิ๋นคุยกันบนเตียงอีกสักพัก เมื่อเห็นว่าสิบเจ็บนาฬิกาแล้ว ทั้งสองเดินทางไปตระกูลฟาง
ตระกูลฟางอาศัยอยู่ในบริเวณที่มีการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด อู๋เป่ยโทรศัพท์ล่วงหน้า เฉิงอวี้เหลียนส่งคนออกมารับพวกเขา ด้วยวิธีนี้เท่านั้นจึงมาถึงหน้าอาคารเก่าหลายชั้น
ใต้อาคาร เฉิงอวี้เหลียนยืนอยู่กับชายวัยกลางคนที่น่าเกรงขามคนหนึ่งด้วยกัน ด้านข้างเป็นฟางตงเซิง
ทันทีที่อู๋เป่ยลงจากรถ สามคนนี้เข้ามาต้อนรับ เฉิงอวี้เหลียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณอู๋ รบกวนคุณแล้ว”
อู๋เป่ย : “หัวหน้าเฉิงไม่ต้องเกรงใจ”
ฟางตงเซิงก็พูดด้วยรอยยิ้มเช่นกัน : “พี่อู๋ ผมตั้งตารอคุณมา”
ชายวัยกลางคนยื่นมือออกมา พูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณอู๋ ผมชื่อฟางหย่งเชียง ภรรยาของผมบอกว่าคุณเก่งเรื่องการแพทย์มาก ลำบากคุณต้องวิ่งมาด้วยตัวเองแล้ว ขอบคุณอย่างมาก!”
อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “นายพลฟางเกรงใจแล้ว ตระกูลฟางมีความภักดี ผมนับถืออย่างมาก สามารถมีส่วนในการช่วยเหลือ ก็เป็นความปรารถนาของผมเช่นกัน”
ฟางหย่งเชียงดีใจอย่างมาก พูด : “ดีดี”
ระหว่างที่พูด เขามองไปทางถังปิงอวิ๋น พูดด้วยรอยยิ้มา : “คุณถัง คุณเป็นเพื่อนคุณอู๋เหรอ”
ถังปิงอวิ๋นพูดด้วยรอยยิ้ม : “ลุงฟาง พวกเราเจอหน้ากันอีกแล้วนะ! อู๋เป่ยเป็นเพื่อนกับฉัน ได้ยินมาว่าเขาจะมาหาลุงฟาง ฉันก็เลยตามมาด้วย คุณไม่ถือสาใช่ไหม”
ฟางหย่งเชียงหัวเราะ : “คุณมาผมมีแต่ความดีใจ ทำไมต้องพูดว่าถือสาด้วย เอาล่ะ พวกเราไปคุยกันในบ้านดีกว่า”
คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้าไปในอาคาร ภายนอกอาคารหลังเล็กดูเก่ามาก การตกแต่งภายในก็เรียบง่ายอย่างมากเช่นกัน เป็นแค่เฟอร์นิเจอร์ธรรมดา เครื่องใช้ไฟฟ้าธรรมดา ชีวิตของนายพลฟางคนนี้เรียบง่ายอย่างมาก
คุณป้าในบ้าน ชงน้ำชาให้ทั้งสองคน หลังจากนั้นทุกคนนั่งลง ดื่มชาและสนทนา พูดไปสองสามประโยค อู๋เป่ยตัดเข้าสู่ประเด็นหลัก พูด : “นายพลฟาง เรื่องซุบซิบไม่คุยกันแล้ว ผมรักษาอาการป่วยของตงเซิงก่อนดีกว่า”
ฟางหย่งเชียงรีบพูดว่าได้ จากนั้นพูด : “ถ้าหากคุณต้องการอะไร บอกได้เต็มที่เลย”
อู๋เป่ยพูด : “สิ่งของผมเตรียมมาหมดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเตรียมอะไรอีกแล้ว อาการป่วยของตงเซิง เป็นมาตั้งแต่ในครรภ์ เป็นความผิดปกติทางพันธุกรรม เดินทีเขาน่าจะตายตั้งนานแล้ว เพียงแค่ตระกูลฟางของพวกคุณมีทรัพยากร สามารถเชิญหมอมีชื่อเสียงมาได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาฝืนรอดมาถึงทุกวันนี้ ถ้าหากไม่ใช่ว่าเจอผม เกรงว่าเขาอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงปีแล้ว”
สีหน้าของฟางหย่งเชียงเคร่งขรึม เขาพยักหน้า : “ไม่ผิด หมอมีชื่อเสียงหลายคนพูดแบบนี้จริงๆ”
อู๋เป่ย : “อยากรักษาอาการป่วยของเขา เดิมทียุ่งยากอย่างมาก แต่ตอนนี้ง่ายขึ้นเยอะเลย”
ระหว่างที่พูด เขาหยิบถั่วตั๊กแตนออกมาหนึ่งเม็ด ยื่นให้ฟางตงเซิง ให้เขากินลงไป
ฟางตงเซิงไม่มีความลังเล กินเข้าไปโดยตรง อู๋เป่ยลุกขึ้นเดินมาข้างๆเขา เริ่มทำการฝังเข็ม
ถั่วตั๊กแตน สามารถรักษาความบกพร่องแต่กำเนิดของเขาได้ แต่ร่างกายของเขามีปัญหามากมายและเขายังคงต้องการการรักษาเฉพาะทาง
ต่อจากนั้น เขายืมใช้พลังชีวิตสีม่วง รักษาหัวใจ ไต ม้าม และอื่นๆ ของฟางตงเซิงตามลำดับ ผลลัพธ์ของพลังชีวิตสีม่วงและบวกกับผลลัพธ์ของถั่วตั๊กแตนค่อนข้างดี โรคของฟางตงเฉิงจะหายขาดในไม่ช้า
การรักษากินเวลาเกือบสามชั่วโมง อู๋เป่ยเหนื่อยจนเหงื่อท่วมหัว ผู้ที่อยู่ในสถานที่ไม่กล้ารบกวน กลั้นลมหายใจ นั่งดูอยู่ด้านข้าง
ในที่สุด เขาดึงเข็มออกมา หลังจากนั้นเขาออกใบสั่งยาหนึ่งใบมอบให้เฉิงอวี้เหลียน พูด : “เตรียมยาตามนี้ ให้เขากินหนึ่งเดือน วันละหนึ่งชุด”
เฉิงอวี้เหลียนรับใบสั่งยา ถาม : “คุณอู๋ ตงเซิงรักษาหายแล้วเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
ก็แค่นิยายก๊อปปี้เนื้อเรื่องกันไปมาทำไมต้องเสียตังอ่าน😛😛😛...
ชอบอ่านฟรีมากกว่า555...
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...