ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 430

“กลับไป!” เขาพูดอีกครั้ง เทพหุ่นเชิดกลับเข้าไปในป้ายหุ่นเชิดอีกครั้ง คำสั่งเข้มงวด!

เขาเก็บป้ายหุ่นเชิดกลับ พูดกับไช่ฉี : “อีกสักพักถังหลิงพาผู้หญิงคนนั้นมา แกปล่อยผู้หญิงคนนั้นไปสะ หลังจากนั้นให้ถังหลิงบริการแกที่นี่หนึ่งปี ห้ามไม่ให้เขาออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดียว!”

ไช่ฉีพยักหน้า : “ได้ ให้เขาบริการฉันหนึ่งปี ห้ามออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดียว”

หลังจากนั้นอู๋เป่ยถาม : “ป้ายหุ่นเชิดนี้มาจากไหน”

ไช่ฉี : “พ่อของฉันเป็นคนมอบให้”

อู๋เป่ย : “ไช่ซิ่งมีป้ายหุ่นเชิดได้ยังไง”

ไช่ฉี : “เจ้านายของคุณพ่อเป็นคนให้มา”

อู๋เป่ยตะลึงสักพัก : “เจ้านายของไช่ซิ่งเหรอ”

“ใช่แล้ว ในนามเธอเป็นภรรยาของพ่อของฉัน จริงๆแล้วพ่อของฉันเป็นเพียงลูกน้องของเธอคนหนึ่ง ภายใต้ความเป็นส่วนตัว พ่อเรียกเธอว่านายท่าน”

อู๋เป่ยตะลึง ถามต่อ : “เธอเป็นใคร”

“ฉันไม่รู้เหมือนกัน เพียงแค่รู้ว่าเธอร้ายกาจอย่างมาก พ่อทั้งกลัวและเคารพเธอ” ไช่ฉีพูด

“หมายความว่า เธอไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิดของแก แม่ของแกเป็นคนอื่น”

“ใช่แล้ว”

อู๋เป่ยพยักหน้า พูด : “หลับตา รอให้แกลืมตาขึ้น จะลืมเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับฉัน”

“ได้” ไช่ฉีค่อยๆหลับตาลง และเมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง อู๋เป่ยก็ไม่อยู่แล้ว

บนหลังคา เมื่อหยางมู่ไป๋มองเห็นอู๋เป่ย เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก พูดด้วยความกลัวที่ยังมีอยู่ : “ศิษย์น้อง เมื่อกี้ฉันถูกล็อคด้วยความคิดที่น่ากลัว นายไม่เป็นไรใช่ไหม”

อู่เป่ยหัวเราะ : “ศิษย์พี่ ไม่เป็นไร พวกเราไปกันเถอะ”

หยางมู่ไป๋ : “จะไปกันแบบนี้เลยเหรอ แล้วถังหลิงล่ะ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “จัดการเสร็จแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ ผมจะหาวิธีช่วยศิษย์พี่ทะลวงสู่ชั้นพระเจ้า”

ดวงตาของหยางมู่ไป๋เป็นประกาย รีบพยักหน้า : “ดี!”

ทั้งสองคนไปได้ไม่นาน ถังหลิงไปและกลับมา ข้างกายของเขามีสาวสวยคนหนึ่งเดินตาม เพราะว่าหญิงสาวเต็มไปด้วยความกลัวเลยทำให้หน้าซีด

เดิมทีหญิงสาวคิดว่าต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เมื่อเวลาที่ไช่ฉีมองเห็นเธอ พูดทันที : “เธอไปได้แล้ว”

ที่รักของถังหลิงอึ้งอยู่สักพัก ยกขาขึ้นแล้ววิ่งหนีไปเลย อีกสักพักก็ไม่เห็นวี่แววแล้ว

ถังหลิงแปลกใจอย่างมาก เขาถาม : “ภรรยา คุณไม่ฆ่าเธอเหรอ”

ไช่ฉีพูด : “ไม่ฆ่าแล้ว นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะไม่อนุญาตให้คุณก้าวออกจากบ้านนี้แม้แต่ก้าวเดียว ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าคุณ!”

ถังหลิงตะลึงไปเลย : “ผมไม่สามารถออกจากที่นี่เหรอ”

ไช่ฉีพูด : “ไม่ผิด นอกจากนี้คุณต้องอยู่กับฉันตลอดเวลา” ระหว่างที่พูด เธอกระโจนเข้ามาหาถังหลิง.....

หลังจากนั้นมา ถังหลิงเริ่มต้นด้วยชีวิตที่น่าสังเวช ไม่เพียงแต่ไม่ได้ออกจากบ้าน นอกจากนี้ยังต้องอยู่กับภรรยาทุกวัน ถูกเธอร้องขออย่างไม่มีที่สิ้นสุด หลังจากนั้นไม่นาน เขาป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอย่างรุนแรง นั่นเป็นเรื่องต่อมา

ระหว่างทาง อู๋เป่ยเขียนใบสั่งยาและรายการวัตถุดิบให้หยางมู่ไป๋หนึ่งแผ่น บอกเขาไปว่า สามารถเตรียมสิ่งของที่อยู่บนนี้ได้เมื่อไหร่ เขาก็สามารถช่วยทะลวงสู่ชั้นพระเจ้าได้

“ศิษย์พี่ เตรียมของเหล่านี้ครบก็บอกผมได้เลย” เขาพูด

หยางมู่ไป๋ยังไม่อยากจะเชื่อเล็กน้อย เขาถาม : “ศิษย์น้อง หาของเหล่านี้เจอ ฉันก็สามารถทะลวงสู่ชั้นพระเจ้า นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “มีความเป็นไปได้ประมาณเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ศิษย์พี่ต้องรู้จักเปิดใจ อีกอย่าง เรื่องนี้ห้ามไปบอกกับบุคคลที่สาม”

หยางมู่ไป๋พยักหน้า : “ศิษย์น้อง นายวางใจได้เลย ฉันเข้าใจแล้ว”

หลังจากสองพี่น้องแยกทางกัน ต่างคนต่างกลับที่ของตัวเอง