ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 467

ทุกอย่างกลับมาเงียบอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นก็มีเสียงพูดว่า "จางหยวนกู่ตายแล้ว ส่วนใหญ่ยาน้ำยีนชั้นยอดถูกส่งมาแล้ว เรื่องนี้ก็จบกันแค่นี้เถอะ!"

อีกเสียงหนึ่งพูดว่า "จะต้องตามหาตัวตนของปรมาจารย์ที่อยู่เบื้องหลังเย่เทียนจง เราต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่คนนั้น ทำให้เขามาเข้าร่วมกับเรา!"

“เย่เทียนจงสามารถส่งเสริมเขาได้อย่างเหมาะสม งั้นก็ปล่อยให้เขาดูแลดินแดนเซียนไปเถอะ”

ทุกคนเห็นด้วยกับการตัดสินใจเหล่านี้

แต่อู๋เป่ยและอวิ๋นซีดื่มไวน์ไปเยอะมาก พวกเขาไม่รู้ว่าดื่มกันไปมากแค่ไหน แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่เมาเลยสักนิด

ตีห้าหยางมู่ไป๋กลับมา เขาบอกว่าทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่นและจบลงด้วยดี

อู๋เป่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากล่าวคำอำลาหยางมู่ไป๋ทันทีเพราะเขาต้องไปจัดการกับศัตรูที่แข็งแกร่งในคืนนี้

หยางมู่ไป๋ไม่สามารถรั้งไว้ที่นี่ได้ เขาจึงย้ายไวน์ดีๆ หลายขวดไปที่รถแล้วไปส่งเขา

อวิ๋นซีนั่งอยู่ในรถ เธอบอกว่าเธอจะไปทุกที่ที่อู๋เป่ยไป

แม้ว่าเขาจะดื่มเลห้า แต่กลิ่นแอลกอฮอล์ของอู๋เป่ยก็หายไปหลังจากออกกำลังกายเล็กน้อย เขายิ้มและถามว่า "อวิ๋นซี คุณแน่ใจหรือว่าอยากกลับบ้านกับฉัน"

อวิ๋นซี "แน่นอน ฉันเป็นแฟนของคุณนะ"

อู๋เป่ยถอนหายใจ "ตอนนี้ฉันมีแต่ปัญหา ถ้าคุณไม่กลัวก็แล้วแต่"

อวิ๋นซีถามเขาว่าปัญหาของเขาคืออะไร เขาเลยเล่าให้ฟังทุกอย่าง

อวิ๋นซีคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันรู้จักคนคนนี้"

อู๋เป่ยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง "คุณรู้จักเขา?"

อวิ๋นซีพยักหน้า "เขาน่าจะจะเป็นลูกของตระกูลฝูแห่งดินแดนแห่งเซียน ชื่อของเขาคือฝูหย่งหลิน เขาอาศัยอยู่ข้างนอกตอนที่เขายังเด็กและเติบโตในโรงละคร ดังนั้นลูกน้องของเขาจึงแต่งตัวเหมือนนักแสดง"

อู๋เป่ย "ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงเข้ากับฉันไม่ได้ แล้วยังก่อปัญหาให้ฉันครั้งแล้วครั้งเล่าอีก ที่ฉันกลับไปก็เพราะว่าฉันจะไปจัดการกับเขา!"

อวิ๋นซีคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย เดี๋ยวเขาก็ยอมแล้วหายไปเอง"

อู๋เป่ยมองไปที่เธอ "ยอมเองเหรอ? เป็นไปได้เหรอ?"

อวิ๋นซียิ้มและพูดว่า "ไว้ถึงตอนนั้นเดี๋ยวคุณก็รู้"

อู๋เป่ยไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูด แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาพูดว่า "อวิ๋นซี คุณอยากเป็นแฟนของฉันเพียงเพราะฉันล้อเธอเล่นเหรอ ที่จริงแล้วเธอไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นเลย"

อวิ๋นซีพูดอย่างใจเย็น "เครื่องดื่มแต่ละแก้ว จะถึงกำหนดไว้ก่อนจะดื่ม อู๋เป่ย ฉันถูกกำหนดให้เป็นแฟนของคุณ ฉันแค่ปล่อยให้ธรรมชาติเข้ามาครอบงำ"

อู๋เป่ยตกตะลึง "คุณถูกกำหนดให้มาเป็นแฟนของฉันเหรอ?"

อวิ๋นซียิ้มและถามว่า "ใช่ คุณสามารถทำนายโชคชะตาได้ใช่ไหม?"

จู่ๆ อู๋เป่ยก็ดูภูมิใจ "ถ้าพูดถึงการทำนายดวง ความสามารถของฉันก็ถือว่าไม่แย่ ตอนนี้ฉันสามารถคำนวณการเปลี่ยนแปลงระดับที่สองได้แล้ว"

การที่เขาสามารถเห็นรูปแบบการทำนายดวงชะตาสองแบบได้ในขณะเดียวกัน นั่นก็ถือว่าสุดยอดแล้ว

อวิ๋นซีพูดว่า "ระดับสองก็ไม่เลว ฉันดูได้ถึงแค่ระดับที่สี่เท่านั้นเอง"

อู๋เป่ยตกใจ "คุณดูได้ถึงระดับสี่?"

อวิ๋นซียิ้มและพูดว่า "ทำไม คุณไม่เชื่อเหรอ?"

อู๋เป่ยถอนหายใจ "เชื่อ!"

อวิ๋นซี "ช่วงนี้ฉันว่างอยู่กับคุณ แต่อีกไม่กี่วัน ฉันต้องไปทำธุระ"

อู๋เป่ย "ไม่เป็นไร เธอมีธุระ"

ทั้งสองคุยกันโดยไม่พูดไปเรื่อย พอได้เวลาประมาณ 10.00 น. พวกเขาก็กลับถึงบ้านพัก